Titus 1 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 1. Kapitel.

¹ Paulus, en Knegt Gottes, mar en Apostel Jesus Kristus, eter di Glōw van di Ütkwoarten Gottes, en di Känels van di Wårheid, tö di Gottseligheid.

² Ön di Höp van-t ewig Lewent, wat Gott, diär ek lög kjen, tölöwet hed, van Warlds-Begen van Ewigheid.

³ Mar hed nü tö sin Tid ipenbåret sin Urd dör di Prötji, welk mi önbetrut es eter di Befel van Gott, üs Seligmaker.

⁴ Ön Titus, min rogtskaffen Seen, eter di Glow van unk biding, Gnåde, Barmhartigheid, Fred van Gott, di Våder, en di Herr Jesus Kristus, üs Seligmåker.

⁵ Diärom let ik di ön Kreta bliw, omdat dü diär foar vol inrogst, wan er jit wat wånt, en hen en weder ön di Städer Olderlid önsätst, üs ik di befälen ha.

⁶ Wan er Jen ünbeskildjigt es, jens Wüfs Man, diär glowige Biärner hēd, ek ön di Berōp stånt, dat hi rökloas es, of dat hi ek harke wel.

⁷ For en Biskop skel ünbeskildjigt wis, üs Gottes Hüshoalder, ek einhaudet, ek legt wrēd, nin Winsüpper, ek pogge, ek üniärelk Handtiring driw.

⁸ Mar gastfri, diär hold Gud däd, en sik sallew beherske kjen, rogtfârdig, hellig, küsk.

⁹ En diär fast halt ön dit Urd, wat wes es, en diär lir kjen, omdat hi magtig es tö formånin dör di sünd Lir, en di Tögensprekers aurtjüg kjen.

¹⁰ For diär sen vul freg en rökloas Krakelers en Forförers, senderlik dânen van di Beskjäring.

¹¹ Danen mut em di Müd stoppe. Ja forwirre hil Hüsing, en lir, wat nönt dogt, om skandelk Gewenst diärvan tö håen.

¹² Jen van ja rein Profeten hed van jam said: Di Kreter sen stidigs Lögner, arig Besten, en lai Bükken.

¹³ Dit Tjügnis es wår. Diärom bestråfe jam sträng, omdat ja sünd wis mai ön di Glow.

¹⁴ En dat ja ek agte üp di jüdisk Fabeln en Geboten van di Mensken, welk van di Wårheid ofwik.

¹⁵ Foar de Rinen es Alles rin; mar foar di Ünrinen en Ünglowigen es nin Ding rin, mar jar Sen en Geweten sen ünrin.

¹⁶ Ja iw voar, dat ja Gott kan, mar me jar Werken forlögne ja höm. Gott hēd en Grul voar jam, ja harke ek, en sen üntügtig tö alle gud Werken.