Römer 6 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 6. Kapitel.

¹ Wat skel wü hjirtö si? Skel wü da fortfår Send tö dön, omdat di Gnad sik kraftiger wiset?

² Diär est fir van! Hur skuld wü ön di Send lewwe, wan wü van di Send ofstürwen sen?

³ Of wēt I ek, dat sa Vulen üs wü ön Jesus Kristus döpet sen, ja sen ön sin Doap döpet?

⁴ Diärom sen wü me höm begrewen uden dör di Döp ön di Doad, omdat alliküs dör sin Våders Herligheid apwäkt uden es van Doaden, sa skel wü uk ön en ni Lewent wandele.

⁵ For alliksa üs wü me höm forinigt sen tö di Doad, om höm diärön lik tö wisen, sa skel wü uk ön-t Apstunen höm lik wis.

⁶ Aurdat wü wēt, dat üs oald Mensk me höm krütsigt uden es, omdat di Send-Likhäm fornigtet ud, en omdat wü ek moar di Send tine.

⁷ For hokken stürwen es, di es rinmåket van Send.

⁸ Mar sen wü me Kristus stürwen, da liw wü, dat wü uk me höm lewwe skel.

⁹ For wü wēt, dat Kristus, diär van Doaden âpwäkt es, ek moar sterrewt; din Doad hersket ek moar aur höm.

¹⁰ For dat hi stürwen es, dit es hi van wegen di Send jen löp stürwen, mar dat hi lewwet, dit lewwet hi Gott.

¹¹ Alliksa skel I uk ju diärfoar hoald, dat I foar di Send doad sen, en lewwe nü foar Gott ön üs Herr Jesus Kristus.

¹² Let van nü of ön di Send ek moar herske ön ju sterwelik Likhäm, om di Girigheid van di Wellest tö harkin.

¹³ Uk iw ju Leden ek hen tö Wappen foar di Send tö Ünge=regtigheid, mar iw ju sallew hen ön Gott alliküs dânen, diär van di Doad lewendig uden sen, en iw ju Leden hen ön Gott tö Wappen foar di Rogtfârdigheid.

¹⁴ For di Send skel ek herske aur ju; I sen ja ek önder di Wet, mar önder di Gnåd.

¹⁵ Wat nü? Skel wü üs da fersendige, aurdat wü ek önder di Wet, mär önder di Gnåd sen? Diär est fir van!

¹⁶ Wet I ek hokken I ju tö Knegten heniw om tö harkin, sin Tinstknegter sen I, en I mut höm harke, hat mai da ön Send tö di Doad, of Harkin tö di Geregtigheid wis.

¹⁷ Mar Gott se Dank, dat I Knegter ön di Send wessen ha, mar nü harke I van Harten ön dit Voarbild van di Lir, welk I önnommen hå.

¹⁸ For nü sen I van di Send fri uden, en I sen Knegter tö di Rogtfârdigheid uden.

¹⁹ Ik mut üp menskelk Wis diärvan sprēk, om ju Swakheids wel ön-t Flesk. Alliküs I ju Leden heniwen hå tö di Tinst ön Legtfardigheid, en van jen Üngeregtigheid tö di Üder; alliksa stel I nü uk ju Leden tö Tinst ön di Geregtigheid, om dat-s hellig ud.

²⁰ For diär I Knegter ön di Send wiär, da wiär I fri van di Geregtigheid.

²¹ Watfoar en Frügt hed I di Tid diärvan? Hurvoar I ju nü skamme; foar di Jend diärvan es di Doad.

²² Mar nü, diär I frimåket sen van di Send, en Gott tinstbår uden sen, ha I di Frügt, dat I hellig ud; di Jend es dit ewig Lewent.

²³ For di Doad es di Loan foar di Send; mar Gottes Gåw es dit ewig Lewent, ön üs Herr Jesus Kristus.