Römer 13 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 13. Kapitel.

¹ Ark Mensk skell di Obrigheid önderdån wis, diär Gewalt aur höm hēd. For diär es nin Obrigheid sönder van Gott. Hur en Obrigheid es, di es van Gott forordnet.

² Hokken sik nü tögen di Obrigheid âpsät, di lennet sik tögen Gottes Ordning âp, mar dânen, welk sik apsät, skel jår Ordil fo.

³ For di Gewaltigen sen ek foar di gud Dåden tö fürgten, mar foar di arigen. Wedt dü di nü ek fürgte voar di Obrigheid, da dö dit Guds, da skedt dü Low fo van di Obrigheid.

⁴ For di Obrigheid es Gottes Diner tö din Bästen. Mar dädst dü wat Arigs, da fürgte di; för disallew drait dit Swärt ek foriws; di Obrigheid es Gottes Diner, en Wrögster tö Stråf aur dânen, diär Arig dö.

⁵ Diärom est nödig önderdån tö wisen; ek alining om di Stråfs wel, mar uk om des Gewetens wel.

⁶ Diärom mut I uk Skat betåle, för ja sen Gottes Diner, welk diärüp hoald mut.

⁷ Da iw nü Arkjen, wat I höm skildig sen; Skat, hokken di Skat tökomt. Tol, hokken di Tol tökomt. Fürgt, hokken di Fürgt tökomt. Iär, hokken di Iär tökomt.

⁸ Wis Nemmen wat skildjig, üs dat I arküder lew hå, för hokken di Üder lew hed, di hēd di Wet befölligt.

⁹ For diär es said: Dü skedt nin Hureri driw; dü skedt ek doad slå; dü skedt ek stjäl; dü skedt nin falsk Tjügnis iw; dü skedt ek begjärelk wis; en wan en Üder Gebot moar es, da est ön di Sum befåtet: Dü skedt din Naist lew ha, üs di sallew.

¹⁰ Di Lēwde däd di Naist nönt Arigs. Sa es nü di Lēwde di Volfelling van di Wet.

¹¹ En wü wü dit wēt, nämelk de Tid, dat de Stünd nü diär es, van di Slip âptöwåkin, omsa vul moar, dat di Seligheid nü naier es, üs diär wü jest liwt.

¹² Di Nagt es forgingen, en di Dai es naibi kjemmen. Diärom let üs ofli di Werken ön Junkheid, en önti di Werken bi Lägt.

¹³ Let üs iärbar wandele, üs bi lägt Dai, ek ön Freten en Drunkenheid, ek ön Slipkåmers en Legtfardigheid, en ön Strid en Ofgönst.

¹⁴ Mar ti di Herr Jesus Kristus ön, en forsörrige ju Flēsk, mar let et ek geil ud.