Matthäus 23 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 23. Capitel.

¹ Diär sprok Jesus tö di Kär en tö sin Lirlings, en said:

² “Di Skreftgeljärten en di Farisäers set üp Moses Stöl.

³ Alles nü, wat ja ju si, dat I hoald en dö skel, dit skel I hoald en dö; mar eter jår Werken skel I ek dö. Ja si-t wel, mar ja dö-t ek.

⁴ Ja binđ swår Lasten, diär older swår sen, om tö drain, en li danen di Mensken üp Hals; mar ja wel-s salw ek me en Finger önrör.

⁵ Al jår Dön geid diärüp üt, om van di Mensken sen tö uden. Ja måke jår Tǟnksedel brēd, en di Somer üp jår Kloader gurt.

⁶ Ja set hold bowen ön bi Stål en ön di Skulen üp di jest Stöl.

⁷ Üp Stråt wels hold jest gröt wīs en van di Mensken Rabbi nǟmt ūd.

⁸ Mar I skel ju ek Rabbi nǟm let, for man jen es ju Meister, Christus, mar I sen al Brödhern.

⁹ En I skel Nemmen Våder nǟm üp dös Wârld; for Jen es ju Våder, diär ön Hemmel es.

¹⁰ En I skel ju uk ek Lirmeister nǟm let; for jen es ju Līrmeister, en dit es Christus.

¹¹ Di Gurtst mung ju skel ju Diner wīs.

¹² For hokken höm salw forhogert, di skel diäl sät ud, en diär höm salw forligert, di skel forhogert ūd.

¹³ Wē ju, I skinhellig Skreftlīrten en Farisäers! I slüt dit Hemmelrik tö voar di Lid. I kom diär ek īn, en danen diär in wel, let I ek ingung.

¹⁴ We ju, I skinhellig Skriftlīrten en Farisäers! I iit di Inkewüffen jår Hüsing âp, en dit dö I önder di dâlk Skin, dat I lung bödige. Diärom skel I en vuul harter Ordil fo.

¹⁵ We ju, I skinhellig Skreftlirten en Farisäers, I reise tö Weter en tö Lönd, om en Bekirten tö måkin; en wan hi ju Glōw önnommen hēd, måke I van höm en Kind foar di Hel; taumål âriger, üs I salw sen.

¹⁶ We Ju! I blinđ Geleitslid, diär si: Wan er hokken bi di Tempel swǟrt, dit hēd nönt tö bedüdin, mar wan er hokken swǟrt bi dit Gold ön di Tempel, di es skildig.

¹⁷ I Gekken en Blinden! Wat es moar? Dit Gold, of di Tempel, diär dit Gold helligt.

¹⁸ En wan er hokken bi Aalter swärt, dit hēd nönt tö bedüdin; mar wan er hokken bi dit Aafer Swärt, diär üp Aalter es, di es skildig.

¹⁹ I Gekken en Blinden! Wat es moar, dit Aafer, of di Aalter, diär dit Jeft helligt?

²⁰ Hokken bi di Aalter swǟrt, di swärt alliksa wel bi di Aalter, üs bi al dit, wat diärüp liidt.

²¹ En hokken bi di Tempel swärt, di swärt alliksa wel bi di, üs bi disalw, diär diärön unet.

²² En hokken bi di Hemmel swǟrt, di swärt bi Gottes Trōn, en bi di, diär diärüp set.

²³ We ju skinhellig Skreftlīrten en Farisäers! I forlang di tinst Dil van Krusement, Anis en Komin, mar dit, wat wigtiger es ön di Wetten: Rogtfardigheid, Barmhartigheid en dit Uurd hoalden sǟt I bi Sid. Döt Alles skuld I dö, en dit Üder ek let.

²⁴ I blind Geleitslid! Di Mükken droge I, en di Kamele forsluk I.

²⁵ We ju, I Skreftgeljärten en Farisäers, I Skinhelligen! Di Bekkers en di Skötteln hoald I rīn van bütten, mar van bennen sens vol Rōwgud en Ünrogtfardigheid.

²⁶ Dü blinđ Farisäer! måke di Bekkers en Skötteln jest van bennen rīn, da skel-s uk nog van bütten rīn wīs.

²⁷ We ju, I Skreftgeljärten en Farisäers, I Skinhelligen, I sen alliküs di witkalket Grewer; diär wel van bütten dâlk ön di Ogen fål, mar van bennen sens vol van Knåken van di Doaden, en Fülligheid.

²⁸ Alliksa skīn I van bütten voar di Mensken sa braw, mar ön ju Hart sen I vol van Skinhelligheid en Undȫgt.

²⁹ We ju, I Skreftlirten en Farisäers! I Skinhelligen! I let di Grewer van di Profeten âpmåke, en I sire di Rogtfârdigen jår Grewer.

³⁰ I si: Hed wü bi ǖs Voaråldern jår Tid lewwet, da wild wü ek me jam dilhaftig wis ön di Profeten jår Blöd.

³¹ Sa dö I ju nü salw en Tjügnis, dat I van danen ofstamme, diär di Profeten mūrdigt hå.

³² Man tö, måke di Måt van ju Voaråldern strik vol!

³³ I Slangen en Otterbröd, hur wel I dit Ordīl van di Hel öntlåp.

³⁴ Diärom betǟnk jens, ik stjür Profeten tö ju, en wis Lid, en Skreftlirten; en van danen wel I hokken doad make en krütsige, en hokken wel I pitske ön ju Skulen, en wel jam forfölge van di jen Steid tö di Üder.

³⁵ Om dat al dit rogtskildig Blöd aur ju komt, wat forgöten es üp Warld, van di rogtfardig Abel sin Blöd of ön, tö di Blod van Zacharias, Barachias sin Seen, diär I doad måket ha twesken di Tempel en Aalter.

³⁶ Wårelk, ik si ju, dat dit Alles aur döt Geslagt kom wel.

³⁷ Jerusalem, Jerusalem, diär dü di Profeten doad slaist, en stinigst danen, diär tö di stjürt ūd; hur åft ha ik din Biärner forsåmle wild, üs en Hen hör Henkgen önder hör Jükken barigt, mar I hå ek wild.

³⁸ Betǟnk, ju Hüs skel wööst stunen blīw.

³⁹ For ik si ju: I skel mi van nü of ön ek weder tö sen fo, tö dat I si: “Wellowet es hi, diär komt ön di Herr sin Nōm.”