Matthäus 22 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 22. Capitel.

¹ Jesus blēw bi, me jam ön Liknissen tö spreken, en said:

² Dit Hemmelrik kjen me en Könning forglikket ūd, diär sin Seen Brödlep måket.

³ Hi stjürt sin Tīnstknegter üt, om di nödigt Gasten tö di Brödlep tö röppen, mar ja wild ek kom.

⁴ Hi stjürt jit jenlop üder Tīnstknegter üt, en said: Si tö di Nödigten: Betǟnk, min Miältid hå ik törogt, min Ausen en min fat Noat hå ik slagtet, en Alles es klår; kom nü tö Brödlep.

⁵ Mar hokken agt diär ek üp, en ging weg, di jen hen üp sin Eker, di Üder bi sin Handwerk.

⁶ En Sommen grēp di Knegter ön, skämpet jam üt en slog jam doad.

⁷ Diär di Könning dit hjert, wåd hi wrēd, en stjürt sin Lifwagt üt, en let di Mūrdigers om en Hals bring, en jår Stad ön Brand stēk.

⁸ Diär said hi tö sin Tīnstknegter: “Di Brödlep es klar; mar di Nödigten wiär-en et ek wert.”

⁹ Diärom gung üt üp di Gåten, en nödige tö Brödlep, al hokken I find.

¹⁰ En di Knegter ging üt üp di Gåten, en brågt tö hop al danen, diär ja foand, Ringen en Guden, en di Ståler wåd al vol.

¹¹ Diär di Könning nü oân kam, om di Gasten tö sen, såg hi en Mensk, diär nīn Brödlepkload ön hed.

¹² En said tö höm: Hur best dü Fent hjir īn kjemmen sönder Brödlepkload? Diärbi forstummet hi.

¹³ Diär sprok di Könning tö di Diners: “Bind höm Hunden en Fet, en smit höm üt ön di sūrtst Junkheid, diär kjen hi hüle en sjilwe, dat höm di Ted snappere.

¹⁴ En hīl Kär Lid sen-er nödigt, mar Litjet en sen er ütwälet.

¹⁵ Diär ging di Farisäers hen en aurlaid dit, hurdelling ja höm ön Snak fang küd.

¹⁶ En ja stjürt diärom jår Lirlings me Herodes Tinsten tö höm, en said: “Meister, wü wēt, dat dü wårhaftig best, en lirst Gottes Wei ǖst rogt es, en dü frågest om Nemmen wat, for dü letst ek üp di höge Stand van di Mensken.

¹⁷ Diär om si ǖs, wat tinkt di: “Est rogt, dat em ön di Kaiser Skat dǟd, of ek?”

¹⁸ Diär Jesus jar Skalkheid markt, said hi: “I Skinhelligen, hurom stel I mi üp di Prōw?

¹⁹ Wise mi di Skatpanning.” En ja lǟngt höm en Panning.

²⁰ Jesus said tö jam: “Huns Skelt en Omskreft es dit?”

²¹ Ja said tö höm: Di Kaiser sin.” Da said hi tö jam: “Da īw I di Kaiser, wat di Kaiser sin es, en Gott, wat Gott sin es.”

²² Diär ja dit hjert, forwundert ja jam, en forlet höm, en ging en weg.

²³ Üp di salw Dai kam di Sadducäers, diär ön Apstunen van Doaden ek līw, tö höm en fråget höm.

²⁴ En said: “Meister, Moses hēd said: Wan er Jen sterwt, en hēd nīn Biärner, da skel sin Brödher sin Wüf fri, en sin Brödher Arwing forskaffe.

²⁵ Nü hå er bi üs sowen Brödhern wessen. Di Jest frīt en stoarw; en aur dat hi nin Arwing hed, let hi sin Wüf ön sin Brödher.

²⁶ Alliksa uk di Üder, en di Trǟd, tö di Sowenst tö.

²⁷ Tölēst van Allen stoarw uk di Wüf.

²⁸ Hokken van di Sowen skel di Wüf nü töhīr, wan-s van Doaden âpstönden sen? Ja hå-s allegår hed.

²⁹ Mar Jesus swåret en said: I hå ek di rogt Iinsigt en I kǟn di Skreft ek, nog Gotts Magt.

³⁰ Bi di Aprising van Doaden wel ja nog weder fri, of jam fri let, mar ja wel wīs alliküs di Engel ön Hemmel.

³¹ Wat nü dit Apstunen van Doaden öngeid, hå I da ek lesen, wat Gott tö ju said hēd, wan hi sprakt:

³² “Ik sen Abrahams Gott, en Isaaks Gott, en Jakobs Gott? Mar Gott es ek en Gott foar di Doaden, man foar di Lewendigen.”

³³ En diär dit Volk dit hjert, wåd ja öntstelt aur sin Lir.

³⁴ Mar di Farisäers, diär ja fornōm, dat hi di Saddusäers di Müd stoppet hed, kâm töhop.

³⁵ En jen van jam, en Skreftgel(i)ärter stelt höm üp di Prōw en sprok:

³⁶ Meister, wat foar jen es dit gurtst Gebot ön di Wetten?

³⁷ Jesus said tö höm: Dü skedt Gott lew hå me din hil Hart, me din hil Sēl, en me din hil Gemüt (Forstand).

³⁸ Dit es dit Opperst en gurtst Gebot.

³⁹ Dit taust es alliksa üs dit jest: Dü skedt din Naisten lew ha, üs di salw.

⁴⁰ Ön dös tau Geboten hinget di hile Wet en di Profeten.

⁴¹ Diär nü di Farisäers bi arküder wiär, fråget Jesus jam,

⁴² En said: “Wat tinkt ju om Christus? Huns Seen es hi?” Ja said tö höm: “Davids.”

⁴³ Hi said tö jam: “Hurom nǟmt David höm ön di Geist sin Herr, wan hi said:

⁴⁴ Di Herr hēd said tö min Herr: Set di tö min rogt Hund, tö dat ik din Fīnder diäl li tö en Skammel voar din Fet?

⁴⁵ Wan nü David höm en Herr nǟmt, hur kjen hi da sin Seen wīs.

⁴⁶ En Nemmen küd höm diärüp Swåre, en Nemmen wåget van di Dai of ön, höm tö fragin.