Matthäus 21 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 21. Capitel.

¹ Diär ja nü tegt bi Jerusalem kâm jen Bethfage bi di Bârig me Oliwen, stjürt Jesus tau van sin Lirlings.

² En said tö jam: Gung iin ön dit Tǟrp, diär voar junk līdt; diär wel at dålkenst en Esel me en Fölk bi hör önbünden finđ; måke-s loas en bring-s mi.

³ En wān-er hokken wat iintöwǟnden heed, da skel at si: “Di Herr heed-s nödig,” metjens wel his junk fo let.

⁴ Al dit gebört, omdat tö folling komt, wat er said uden es van di Profet, diär sprakt:

⁵ “Si tö di Dågter Zion: Betǟnk, din Könning komt sagtsennig, en red üp en Esel me en Fölk van di jokket Esel.”

⁶ Di Lirlings ging hen, en död alliksa, üs hi befälen hed.

⁷ En brågt di Esel en dit Fölk; leid jår Kloader üp hör, en säät höm diärüp.

⁸ En Vulen van di Kär Lid bredet jår Kloader üt üp di Wei; di üdern brok Twiggen van di Bomer, en strit dânen üp di Wei.

⁹ En di Kär Lid, diär voarof ging, en diär fölligt, rȫp en said: “Hosianna foar Davids Seen! Lowet en priset es di, diär ön di Herr sin Noom komt! Hosianna ön di hoogst Hemmel!”

¹⁰ En diär hi īnging ön Jerusalem, kam di hile Stad aurjend, en said: Hokken es dit?

¹¹ Di Kär Lid said: Dit es Jesus, di Profet van Nazareth ön Galiläa.

¹² Diärüp ging Jesus īn ön Gotts Tempel, en drēw diärüt alle Kopers en Forkopers, en di Ståler van di Jildweksler, en di Stöler van di Düffenhandlers smēt hi önderstebowen.

¹³ En said tö jam: “Diär stånt skrewwen: Min Hüs skel en Hüs tö Gebet nǟmt ūd; mar I hå en Mūrdhol diärüt måket.”

¹⁴ Diär kâm er Blinden en Lammen tö höm ön di Tempel, en hi måket jam sünd.

¹⁵ Mar diär di Opperpröster en di Skreftgel(i)ärten di Wunder såg, diär hi forrogt, en di Biärner ön di Tempel rȫp en said: “Hosianna foar Davids Seen!” wåd ja bister.

¹⁶ En said tö höm: Hjerst dü wel, wat ja si? Jesus sprok tö jam: “Jå!” “Hå I older lesen? Üt di Müd van di Biärner en dânen, diär jit Tetj fo, hēst dü di Low törogt?

¹⁷ Diär forlet hi jam, en ging diärvan üt di Stad jen Bethanien, en aurnagtet diär.

¹⁸ Ön Miärnem eder, diär hi weder omkīrt na di Stad, wåd hi hungrig.

¹⁹ En hi såg en Figenbōm bi di Wei, en ging diär hen tö, en foand nöndt diärüp, üs alining Bleden, en said tö jam: “Nü wugse older moar Frügt üp di. En ön Ogenblek fordorret di Figenbōm.

²⁰ En diär di Lirlings dit såg, forwundert ja jam en said: “Wat es di Figenbōm sa metjens fordorret?”

²¹ Da swåret Jesus en said: “Wårelk, ik si ju, wan I Glōw hå, en ek twiwele, da skel I ek alining sa wat dö, üs er me di Figenbōm sken es, mar wan I uk si tö di Bârig: Heew di weg, en stört di ön di See, da welt geske.

²² Jå, Alles, om wat I bed ön ju Gebet, skel I fo, wan I liiw.”

²³ En diär hi ön di Tempel kjemmen wiär en līrt diär, kam di Opperpröster en di Olderlid van-t Volk, en said: “Me wat foar Magt dädst dü dit en hokken hēd di diärtö Magt iwen?”

²⁴ Mar Jesus swåret en said tö jam: “Jk wel ju uk om jen Uurd fråge, wan I mi dit si, da wel ik ju uk si, dör wat Magt ik dit dö.

²⁵ Hurvan wiär di Dȫp van Johannes? Van Hemmel, of van Mensken? Diär tågt ja bi jam salw en said: “Si wü, van Hemmel, da wel hi tö üs si: Hurom hå I höm da ek līwt?

²⁶ Si wü diärtögen van Mensken, da mut wi bang wīs voar dit Volk, for ja höld höm al foar en Profēt.”

²⁷ En ja swåret Jesus en said: “Wü wēt et ek.” Diär said hi tö jam: “Da si ik ju uk ek, dör wat Magt ik dit dö.”

²⁸ Mar wat tinkt ju? Diär hed en Man tau Seens, hi ging hen tö di Jest en said: “Gung hen, min Seen, en årbede delling ön min Wingoard.”

²⁹ Mar hi swåret en said: “Ik wel-t ek dö.” Ederst hed hi Beruen diäraur, en ging hen.

³⁰ En hi ging hen tö di Üder, en sprok alliksa. En hi swåret en said: “Jå, Herr!” en ging ek hen.

³¹ Hokken van dös tau hēd di Våder sin Wel dön?” Ja said tö höm: di Jest. Jesus sprok tö jam: “Wårelk, ik si ju: “di Tolners en di Huren mai wel jer ön Gotts Hemmelrik kom, üs I?

³² Johannes kâm tö ju, en lirt ju di Wei van di Rogtfârdigheid, en I liiwt höm ek; mar di Tolners en Huren līwt höm. En hurwel I dit nog såg, hå I ju dag ek diäreter bekirt, om höm tö liwen.

³³ Hīr jit en Üder Liknis: Diär wiär en Hüsvåder, hi leid en Wīngoard ön, en måket en Dik me Tūrner diärom, let en Drūwpǟrs diärön grēw en en Türn beg, en forhǖrt en ön di Buren, en reiset aur Lönd.

³⁴ Diär nü di Bārigt kjemmen wiär, stjürt hi sin Knegter hen tö di Pagters, om sin Frügt tö halin.

³⁵ Diär fǟl di Pagters aur di Tinstknegter her, di jen wåd slain, en üder wåd doad måket, en trǟd wåd stinigt.

³⁶ Jit jens stjürt hi Üder Tinstknegter, en sagar moaren üs tö voaren, en ja behandelt danen alliksa.

³⁷ Tölēst stjürt hi sin Seen tö jam en said: “Voar min Seen wel-s jam dag wel öntse.”

³⁸ Mar diär di Pagters di Seen såg, said ja tö arküder: Dit es di Arwing, kom, let üüs höm doadslå, en sin Arwgud behoald.

³⁹ En ja nōm höm, en skopt höm üt di Wingoard, en slog höm doad.

⁴⁰ Wan nü di Herr van di Wīngoard komt, wat wel hi di Pagters dö?

⁴¹ Ja said tö höm, hi wel di Dögenigten om en hals bring, en di Wīngoard ön di Üder Buren forpagte, diär höm di Frügt tö rogter Tid löwere.

⁴² Jesus said tö jam: Hå I older lesen ön di Skreft: Di Stīn, diär di Bumeisters tö Kant smetten ha, es tö en Hörnstīn uden. Dör Gott es dit sken, mar hat es wunderbårlik voar ǖs Ogen.

⁴³ Diärom si ik ju: Gotts Hemmelrik ūd ju van nommen en skel en Volk iwen ūd, diär Frügt bringt.

⁴⁴ En hokken üp di Stīn falt, di skel ön Splitter gung, mar üp hokken hi falt, di skel gnüset ūd.

⁴⁵ En diär di Opperpröster en Farisäers sin Liknisse hjert, markt ja gud, dat hi van jam sprok.

⁴⁶ En ja uget diäreter, om höm tö grippen; mar ja wiär bang voar dit Volk, for ja höld höm al foar en Profet.