Matthäus 17 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 17. Capitel.

¹ En diär sogs Dågen forbi wiär, nōm Jesus Petrus, Jacobus en sin Brödher Johannes me höm, en brågt jam hen üp en hōg Bârig ön di Iinsomheid.

² Diär wåd hi voar jam sa forandert, en sin Ansegt sa blank üs di Sen, en sin Kloader wåd wit, allik üs Sné.

³ En lukke hjir, diär såg ja Moses en Elias, diär me höm sprok.

⁴ Diär nōm Petrus dit Uurd en said tö Jesus: “Herr, hjir est gud tö wisen! Wan-t di rogt es, da wel wü hjir tri Hötten beg, foar di jen, en foar Moses jen, en jen foar Elias.”

⁵ Wiilt hi jit sprok, lukke hjir, üt di Wolk sprok en Stem: Dit es min lew Seen, hi håget mi rogt; höm skel I harke.”

⁶ Diär di Lirlings dit hjert, fääl ja diäl üp jår Ansegt, en wåd sa forfīrt.

⁷ En Jesus kam tö jam, fåtet jam ön en sprok: “Stūn ap, en wiis ek bang.”

⁸ Mar diär ja jår Ogen apslog, sag ja Nemmen, üs Jesus alining.

⁹ En diär ja diälging van di Bârig, forboad Jesus jam en said: “Si Nemmen wat van dös Gesigt, tö dat di Menskenseen van Doaden apstönden es.”

¹⁰ En sin Lirlings fråget höm en said: “Hur kjen di Skreftgel(i)ǟrten si, dat Elias jest kom mut?”

¹¹ Jesus swåret en said tö jam: “Elias mut wes tövoaren kom, en Alles törogt bring.”

¹² Dag si ik ju: “Elias es al kjemmen, ja hå höm ek küd, mar ja ha ön höm dön, al wat-s wild. Alliksa mut uk di Menskenseen lid van jam.”

¹³ Diär forstönd sin Lirlings, dat hi van Johannes di Döper spreken hed.

¹⁴ En diär ja tö di Kär Lid kjemmen wiär, kâm en Mensk tö höm, en fǟl höm tö Fut.

¹⁵ En said: “Herr, hå Melid me mi, erbarme di aur min Seen; hi es mūnsjugtig, en lad swår; hi falt åft ön-t Jöld, en åft ön-t Weter.

¹⁶ En ik ha höm tö din Lirlings brågt, en ja küd höm ek help.

¹⁷ Mar Jesus swåret en said: “O dü ünglowig (ünglōwsk) en forkirt Slag Lid, hur lung skel ik bi ju wiis? Hur lung skel ik Geduld me ju ha? Bring höm hjårt tö mi.”

¹⁸ En Jesus trüwwet höm en di Düwel foar üt van höm; en dit Drǟng wåd sünd van di Stünd of ön.

¹⁹ Diär kam di Lirlings alining tö Jesus en said: “Hurom küd wü höm ek ütdriw?”

²⁰ Jesus said tö jam: “Aur dat I niin Glo̊w ha. For ik si ju, wårelk, wan I Glo̊w hå, alliküs en Senpkurn, da mai I si tö dös Bârig: Heew di hjirvan diärhen, da skel hi höm henheew, en diär wel ju nönt ünmöglik wiis.

²¹ Mar di Slag fart ek üt üders, /üs/ dör Bödigin en Fastin.”

²² Mar diär ja ombi wandert ön Galiläa, said Jesus tö jam: “Di Menskenseen skel aurlöwert ud ön di Mensken jår Hunden.

²³ En ja wel höm dit Lewent nem, en üp di träd Dai wel hi âpstun.” En ja wåd vūl bedrüwwet.

²⁴ Diär ja nü jen Kapernaum kâm, ging dânen hen tö Petrus, diär di Räntdragme ön Önfang nōm, en said: “Plei ju Meister di Räntdragme ek tö dön?”

²⁵ Hi sprok: “Jå!” En diär hi tüs kjemmen wiär, kam Jesus höm tövoar, en said: “Wat tinkt di Simon? Van hokken nem di Könninger üp Warld Tol of Rǟnt? Van jår Biärner, of van Främenden.

²⁶ Diär said Petrus tö höm: “Van di Främenden.” Jesus said tö höm: “Da sen di Biärner fri.”

²⁷ Om dat wü jam nü ek ârgere, da gung hen bi di See, warp di Angel üt en di jest Fesk, diär âpkomt, di nem, en wan dü sin Müd ipen måkest, wedt dü en Ståter finđ, di nem en dö di foar mi en di.