Markus 2 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 2. Capitel.

¹ En hok Dagen diäreter ging hi weder īn ön Kapernaum; en dit Gerügt ging, dat hi ethüs wiär.

² En dådelkst forsåmelt sik sa manning, dat ja ek Rüm hed bütten voar Dür; en hi said jam dit Ūrd.

³ En diär kam hokken tö höm, ja brågt jen, diär van di Jigt plåget wåd, en hi wåd van Vjur drain.

⁴ En diär ja voar di Kär Lid ek tö höm kom küd, brok ja dit Tåk of, diär hi wiär, en diär ja dit ofbreken hed, let ja dit Bǟd diäl, diäron di van di Jigt plåget leid.

⁵ Mar diär Jesus jår Glōw såg, said hi tö di van di Jigt plåget: “Min Seen din Send es di foriwen.”

⁶ En hokken van di Skreftlirten sēt diär en tågt ön jår Hart:

⁷ “Wat sprakt di Man sok Gotteslästering? Hokken kjen Send foriiw, üs alining Gott?”

⁸ En Jesus markt bald ön sin Geist, dat ja sa bi jam salw tågt, en said tö jam: “Hurom tänk I sa wat ön ju Hart?”

⁹ Wat es legter tö sien tö di, diär van di Jigt plåget ud: “Din Send es di foriwen; of: “Stūn âp, nem din Bäd, en gung?

¹⁰ Mar om dat I wēt, dat di Menskenseen Magt hēd, üp Warld di Send tö foriwen, said hi tö di van di Jigt plåget:

¹¹ Ik si di, stūn âp, nem din Bäd, en gung tüs.

¹² En metjens stönd hi âp, nōm sin Bǟd, en ging üt voar alle Lid, sa dat ja forfirt wåd, en priset Gott, en said: “Sa wat ha wü jit nemmer sen.”

¹³ En hi ging alweder üt bi di See; en di hile Kär Lid kam tö höm, en hi belirt jam.

¹⁴ En diär Jesus voarbiging, såg hi Levi, di Seen van Alphäus, bi di Tol setten; en said tö höm: “Fölge mi eter.” En hi stönd âp en fölligt höm eter.

¹⁵ En hat kam tö pas, diär hi tö Stål sēt ön sin Hüs, sät sik vūl Tolners en Senders tö Stål me Jesus en sin Lirlings. For diär wiär manning, diär höm eterfölgt.

¹⁶ En di Skreftlīrten en Farisäers, diär ja såg, dat hi me di Tolners en Senders ēt, said ja tö sin Lirlings: “Hurom et en drinkt hi me di Tolners en Senders?”

¹⁷ Diär Jesus dit hjert, said hi tö jam: “Di Starken ha nīn Meister nödig, mar di Krånken. Ik sen kjemmen, om di Senders tö Bekiring tö röppen, mar ek di Rogtfardigen.

¹⁸ En Johannes sin Lirlings en di Farisäers jåren fasteten vūl, en diär kam hokken, ja said tö höm: “Hurom faste di Lirlings van Johannes en van di Farisäers, en din Lirlings faste ek?”

¹⁹ En Jesus said tö jam: “Hur kjen di Brödlepslid faste, sa lung üs di Bridman bi jam es? Sa lung us di Bridman bi jam es, kjen ja ek faste.”

²⁰ “Mar hat wel di Tid kom, dat di Bridman van jam nommen ūd, da wel ja faste ön di Dågen.”

²¹ Nemmen klüttet en Lap van ni Wǟb üp en oald Kload; for di ni Lap rewt dag weder van dit oald Kload, en dit Hol ud ârger.

²² En Nemmen fåtet ni Win ön oald Ledernsakker; for van di bârst di Ledernsakker, en di Win ud spilt, en di Ledernsakker fordarve. Mar em skel ni /Win/ ön di Ledernsakker git.

²³ En hat kam tö pas, dat hi üp en Sabbath aur di Sīt ging, en sin Lirlings begent önt Gungen Aagsen oftöplokkin.

²⁴ En di Farisäers said tö höm: “Lukke hjir, hurom dö din Lirlings dit üp en Sabbath, wat ek rogt es?”

²⁵ En hi said tö jam: “Hå I older lesen, wat David död, diär hi-t nödig hed, en hi hungrig wiär, me al danen, diär bi höm wiär?

²⁶ Diär hi inging ön Gottes Hüs, bi Abjathar sin Tid, diär hi Opperpröst wiär, en ēt di Tübakken /Skaubroađ/, diär Nemmen üders īt dört, üs alining di Pröster; en hi död uk danen wat, diär me höm wiär.

²⁷ En hi said tö jam: “Di Sabbath es om di Mensk sin wel måket, en ek di Mensk om di Sabbaths wel.

²⁸ Sa es di Menskenseen uk en Herr aur di Sabbath.