Markus 10 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 10. Capitel.

¹ En hi stönd ap, en kam diärvan ön di Skiding van-t Lönd Judåa, üp di üder Sid van di Jordan. En di Kär Lid kâm weder tö hop bi höm, en üs hi-t uun wiär, lirt hi jam weder.

² En di Farisäers kam hentö höm, en fråget höm, of en Man sik skääd let maat van sin Wüf? En ja wild höm diärme forsjuk.

³ Mar hi swaret, en said tö jam: Wat heed Moses ju geboden?

⁴ Ja said: Moses heed-t tö letten, en Skädbrēw tö skriwen, en sik skäd tö letten.

⁵ Jesus swåret, en said tö jam: Aur dat I sa hart ön-t Hart sen, hēd hi sa-n Gebōd skrewwen.

⁶ Mar van Warlds Begen of ön hēd Gott jam sa skåben, jen Man en jen Wüf.

⁷ Diärom wel en Mensk sin Vader en Moder forlet, en sin Wüf önhinge.

⁸ En jat wel biding jen Fleesk wiis, sa sen jat nü ek tau, mar jen Fleesk.

⁹ Diärom wat Gott töhop föget, skel di Mensk ek skäd.

¹⁰ En sin Lirlings fråget höm ethüs weder om dit sallew.

¹¹ En hi said tö jam: Hokken sik skäd let van sin Wüf, en frit en üder, di brakt di Ee me hör.

¹² En wan en Wüf sik skäd let van hör Man, en frit en Üdern, di brakt di Ee.

¹³ En ja brågt Biärnkes tö höm, om dat hi jam önrör måt. Mar di Lirlings foar danen ön, diär jam brågt.

¹⁴ Mar diär Jesus dit såg, wåd hi fortröttelk, en said tö jam: Let di Biärnkes tö mi kom, en wärne jam ek of; for jam es Gottes Hemmelrik beskjärt.

¹⁵ Warelk ik si ju: Hokken Gottes Hemmelrik ek feid üs en Biärenk, di skel-er ek inkom.

¹⁶ En hi nooms üp Järm, en leid di Hund üp jam, en segnet jam.

¹⁷ En diär ja ütgingen wiär üp di Wei, lööp er jen voarüt, en fråget höm: Gud Meister, wat skel ik dö, dat ik dit ewig Lewent arwe kjen?

¹⁸ Mar Jesus said to höm: Wat nǟmst dü mi gud? Nemmen es gud, üs Gott alining.

¹⁹ Dü weest ja wel di Gebode: Dü skedt ek Hureri driw. Dü skedt ek doadslå. Dü skedt ek stjäl. Dü skedt nin falsk Tjügnis ofli. Dü skedt Nemmen wat tökort dö. Iäre din Vader en Moder.

²⁰ Mar hi swåret en said tö höm: Meister, dit Alles hå ik hölden van min Jungheid of ön.

²¹ En Jesus såg höm ön, en woan höm lew, en said tö höm: Jen Ding wånt di. Gung hen en forkope, wat du heest, en iiw dit ön di Armen, da wedt dü en Skats ön Hemmel ha, en da kom hjårt, nem din Krüts üp di, en fölge mi.

²² Mar hi wåd fortröttelk aur dit Uurd, en ging bedrüwwet diärvan, for hi hed vul Gud.

²³ En Jesus lukket rund om bi, en said tö sin Lirlings. Hat wel beswärelk wiis foar di Rikken, om ön Gottes Hemmelrik tö kommen.

²⁴ Mar di Lirlings wåd forfirt aur sin Uurden. Mar Jesus swåret jam weder en said tö jam: Min lew Biärner, hat wel swår wīs, dat danen, welk jår Fortruen üp Rikdom säät, ön Gottes Hemmelrik kom.

²⁵ Hat es legter, dat en Kameel dör en Nedeloog geid, üs dat en Rik ön Gottes Hemmelrik komt.

²⁶ Diär wåd ja altermål jit moar slain, en said tö arküder: Hokken kjen da selig ud?

²⁷ Mar Jesus såg jam ön, en said: Bi di Mensken est ünmögelk, mar ek bi Gott; for alle Dinge sen mögelk bi Gott.

²⁸ Diär said Petrus tö höm: Sé, wü ha Alles forletten, en sen di eterfölligt.

²⁹ Jesus swåret en said: Forwår ik si ju: Diär es Nemmen, diär forletten heed sin Hüs, of Brödhem, of Sestern, of Vader, of Moder, of Wüf, of Biärner, of Eker om min wel, en om dit Evangiljes wel.

³⁰ Diär-t ek höndertmål wederfeid, nü ön dös Tid, Hüsing, Brödhem, en Sestern, en Moder, en Biärner, en Eker- me Forföllinger, en ön di tökommen Tid dit ewig Lewent.

³¹ Mar Vulen skel di Lēsten ud, diär di Jesten sen, en di Jesten wiis, diär di Leesten sen.

³² En ja wiär üp di Wei, en ging âp nå Jerusalem, en Jesus ging voar jam, en ja wåd forfirt, fölligt höm, en wiär fürgtsom. En Jesus noom weder di Twellef tö sik, en said tö jam, wat höm aurkom wild.

³³ Se, wü gung ap jen Jerusalem, en di Menskenseen wel aurlöwert ud ön di Opperpröster en Skreftlirten, en ja wel höm forordile tö sterwin, en höm aurlöwere ön di Heiden.

³⁴ Ja wel höm forspotte, en höm gissele, en höm önspütte, en höm doadslå, en üp di träd Dai wel hi âpstūn.

³⁵ Diär ging Jakobus en Johannes, di Seens van Zebedäus, hen tö höm, en said: Meister, wat wel hold hå, dat I unk dit dö, om wat wat ju bed.

³⁶ Hi said tö jam: Wat wel at hå, dat ik junk iiw mai?

³⁷ Jat said tö höm: Iiw unk, dat wat set, di jen bi ju rogt, en di üder bi ju left Hund, ön ju Herligheid.

³⁸ Mar Jesus said tö jam: At weet ek, om wat at bed. Kjen at di Kelk drink, welk ik drink, en döpet ud me di Dööp diär ik me döpet ud?

³⁹ Jat said tö höm: Ja, wat kjen dit nog. Mar Jesus said tö jam: At skel wel di Kelk drink, diär ik drink, en döpet ud me di Dööp, diär ik me döpet ud.

⁴⁰ Mar dit Setten tö min rogt Hund, en tö min left Hund, dit stånt ek bi mi om tö iwen, mar dit ud danen iwen, foar danen et beredigt es.

⁴¹ En diär di Tiin dit hjert, wåd ja fortröttelk aur Jakobus en Johannes.

⁴² Mar Jesus röp jam hjårt tö höm, en said tö jam: I weet dat di Oppersten üp Warld di Herskep för, en di Gurten van jam ha di Gewalt.

⁴³ Dag sa skelt ek mung ju wiis, mar hokken mung ju gurt wiis wel, di skel ju Diner wiis.

⁴⁴ En hokken van ju di Jest wiis wel, di skel ju Diner wiis.

⁴⁵ For uk di Menskenseen es ek kjemmen, dat hi höm betine let; mar dat hi betinet, en jewt sin Lewent hen tö Betaling foar Vulen.

⁴⁶ En ja kam jen Jericho. En diär hi van Jericho ofging, hi en sin Lirlings, en en gurt Kär Lid: diär seet en Blind, Bartimäus, en Seen van Timäus, bi di Wei tö béden.

⁴⁷ En diär hi hjert, dat et Jesus van Nazareth wiär, fing hi ön tö röppen, en said: Jesus, Davids Seen, erbarme ju aur mi!

⁴⁸ En Vulen trüwwet höm, dat hi stel swügge skuld. Mar hi rööp jit vūl moar: Davids Seen, erbarme I ju aur mi!

⁴⁹ En Jesus stönd stel, en said: röp höm. En ja rööp di Blind, en said tö höm: Ha gud Mud, stun âp! hi rääpt di.

⁵⁰ En hi smet sin Mantel of, stönd ap, en kâm tö Jesus.

⁵¹ En Jesus swåret en said tö höm: Wat wedt dü hå, dat ik di dö skel? En di Blind said tö höm: Rabboni, dat ik min Gesigt fo!

⁵² Mar Jesus said tö höm: Gung hen, din Glōw hēd di holpen. En metjens fing hi sin Gesigt, en fölligt höm eter üp di Wei.