Lukas 23 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 23. Capitel

¹ En di hiil Kär Lid stönđ âp, en föört höm voar Pilatus.

² En begent höm tö forklågin en said: Didiär finđ wü, dat hi dit Volk forkiirt maaket, en forbed, di Kaiser Skat tö dön, en said, hi es Christus, en Könning.

³ Mar Pilatus fråget höm en said: Best dü di Juden jaar Könning? Hi swaaret höm en said: Üs dü saist.

⁴ Pilatus said tö di Opperpröster en tö di Kär Lid: Ik finđ niin Uarsaak ön dös Mensk.

⁵ Man ja hölđ ön, en said: Hi heed dit Volk âpreget diärme, dat hi hen en weder ön hiil Judäa liirt heed, en heed ön Galiläa begent, tö hjir tö.

⁶ Mar diär Pilatus Galiläa hjert, fråget hi: Of hi van Galiläa wiär?

⁷ En diär hi fornoom, dat hi önđer Herodes sin Herskep hjert, stjürt hi höm tö Herodes, diär ön disalw Dågen uk ön Jerusalem wiär.

⁸ En üs Herodes Jesus saag, waad hi rogt blid, for hi hed höm al lung holđ sen. For hi hed vuul van höm hjert, en höpet, hi wilđ en Teken van höm tö sen fo.

⁹ En hi fråget höm om manning Dingen. Mar hi swaaret höm nöndt.

¹⁰ En di Opperpröster en di Skreftliirten stönd, en forklåget höm.

¹¹ En Herodes me sin Krigslid foragtet en forspottet höm, toog höm en wit Kload ön, en stjürt höm weder tö Pilatus.

¹² Üp di Dai wåd Pilatus en Herodes Frinđner me arküder; for tö voaren hed jat arküder fiind wessen.

¹³ En Pilatus rööp di Opperpröster, en di Oppersten en dit Volk töhop.

¹⁴ En said tö jam: I hå dös Mensk tö mi braagt, üs jen diär dit Volk ofwäändt; en sehjir, ik hå höm voar ju ütfråget en finđ ön höm gaar niin Skilđ tö dit, diär foar I höm beskilđige.

¹⁵ Herodes uk ek: For ik hå ju tö höm stjürt; en lukke hjir, em heed nöndt fünđnen, wat di Doađ fortinet.

¹⁶ Diärom wel ik höm tügt en loas let.

¹⁷ For hi maast jam eter jaar Unigheid ön di hellig Daar jen loas let.

¹⁸ Diär rööp di hile Kär Lid: Weg me dös, en dö üüs Barabbas loas!

¹⁹ Hi wiär aur en Âpröör, diär ön di Stad sken wiär, en aur en Muurd ön Gefangenskep säät uden.

²⁰ Diär rööp Pilatus jit jens tö jam, en wild Jesus loas let.

²¹ Mar ja prålet en said: Krütsige, krütsige höm!

²² En hi said dit träd Maal tö jam: Wat heed dös da Arigs dön? Ik finđ niin Uarsaak tö sin Doad ön höm; diärom wel ik höm tügt, en loaslet.

²³ Man ja hölđ ön me gurt Geskrig en forlangt, dat hi krütsigt waad. En jaar en di Opperpröster jaar Geskrig noom Aurhunđ.

²⁴ En Pilatus ordilet, dat jaar Forlangen ske skulđ.

²⁵ En let di loas, diär om Âpröörs en Muurds wel ön Gefangenskep säät uden wiär, sa üs ja dit forlangt hed; mar Jesus död hi aur ön jaar Wel.

²⁶ En diär ja höm wegföört, greep ja Jen âp, Simon van Kürene, di kâm van Mark, en leid dit Krüts üp höm, dat hi dit Jesus agterön drog.

²⁷ En en gurt Kär Lid, en Wüfhaud fölgt höm, ja bejammert höm en skroalet om höm.

²⁸ Man Jesus kiirt höm om tö jam en said: I Daagters van Jerusalem, skroale ek aur mi, mar skroale aur ju salw, en aur ju Jungen!

²⁹ For betäänk, di Tid wel kom, dat em si wel: Selig sen di Ünfrügtbåren, en di Wüfhaud, diär nimmer niin Jungen tö Warlđ braagt hå; en di Bresten, diär ek süg letten hå.

³⁰ Da wel ja begen tö sien tö di Bâriger: Faal üp üs! En tö di Hoogninger: Bedakke üüs!

³¹ For wan em dit däd me dit green Holt, wat skel er da van ud, wan't fordorret es.

³² En diär waad uk tau Üder Ferbrekers henföört, om dat jat emsk höm ofstråfet wåd.

³³ En diär ja kam üp di Plaats, diär di Haudskrokplaats hjit, krütsigt ja höm diär, en di Mesdäders me höm, jen tö di rogt, en jen tö di left Sid.

³⁴ En Jesus said: Våder, iiw jam dit tö; for ja weet ek, wat ja dö! En ja dilet sin Kloader, en smeet dit Lot diärom.

³⁵ En dit Volk stönđ en saag tö. En uk di Oppersten me jam forhoanet höm, en said: Üdern heed er holpen; nü kjen er höm salw help, wan er Christus es, di diär Gott ütwälet heed.

³⁶ Uk di Krigslid forspottet höm, kâm hen tö höm, en braagt höm Ötj.

³⁷ En said: Best dü di Juden jaar Könning, da help di salw!

³⁸ Bowen aur höm wiär er skrewwen di Aurskreft me grikisk, latinsk en hebräisk Bokstewer: Dös es di Juden jaar Könning.

³⁹ En jen van di Forbrekers, diär âphinget uden wiär, beskempet höm en said: Best dü Christus, da help di salw en unk?

⁴⁰ Diär swaaret di Üder, stråfet höm, en said: En dü best uk ek bang voar Gott, diär dü dag ditsalw Ordiil heest?

⁴¹ En wat sen rogtskilđig diärön, for wat fo, wat unk Dåden wert sen: man döshjirrem heed nöndt Üngeböörliks dön.

⁴² En said tö Jesus: Herr, täänk om mi, wan dü ön din Könningrik komst!

⁴³ En Jesus said tö höm: Waarlik, ik si di, delling skedt dü me mi önt Paradiis wiis!

⁴⁴ En hat wiär om en Klok sogs; en hat waad en Junkens aur dit hile Lönđ hen tö di Klok nigen.

⁴⁵ En di Sen forlos di Skiin, en di Gardiin ön di Tempel reew medden entau.

⁴⁶ En Jesus rööp gurtem en said: Våder, ik dö min Geist aur ön din Hunđnen, en diär hi dit said hed, skäd hi of.

⁴⁷ Üs nü di Haudman saag, wat diär ske, priset hi Gott en said: Waarlik, dös Mensk heed rogtfârdig wessen.

⁴⁸ En di hile Kär Lid, diär töhop kjemmen wiär, en tösaag, diär ja såg, wat diär ske, slog jam voar di Brest, en kiirt weder om.

⁴⁹ En al sin naist Frinđner stönđ van firens, en di Wüffen, diär höm fölgt wiär van Galiläa, en såg dit Al ön.

⁵⁰ En lukke hjir, en Man bi Noom Joseph, en Raadman, wiär en gud, braaw Man.

⁵¹ Diär ek iinwelligt hed ön jaar Reed en Dūnde, hi wiär van Arimathia di Juden jaar Stad, diär eter Gotts Könningrik läängt.

⁵² Hi ging tö Pilatus en fråget höm om Jesus sin Likhäm.

⁵³ En noom en of, wölet en iin ön Lennen, en leid en ön en üthauen Greew, diär jit Nemmen ön leid hed.

⁵⁴ En hat wiär di Röstdai, en di Sabbat begent.

⁵⁵ En uk di Wüffen, diär van Galiläa me höm kjemmen wiär, fölgt eter en beskauet dit Greew en hüdelling sin Likhäm berewet leid.

⁵⁶ En ja kiirt om en måket Krüder, Balsam en Soallew törogt; en di Sabbat aur wiär ja stel nå di Wetten.