Lukas 21 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 21. Capitel

¹ En hi lukket âp, en saag di Rikken, hüdelling ja jaar Aafer iinleid ön di Kest foar Gottsgåwen.

² En hi saag uk en ârm Inkewüf, jü leid tau Penning iin.

³ En hi said: Waarlik, ik si ju: Dös ârm Inkewüf heed moar iinleid, üs alle Üdern.

⁴ For ja hå altermaal van jaar Aurflööt iinleid tö Gotts Aafer; man jü heed van hör Armud al hör Lewentsönđerhoalđ iinleid, wat jü hed.

⁵ En diär Sommen said van di Tempel, dat hi me deilk Stiner en Siråten en Smuk fingen hed, said hi:

⁶ Di Tid wel kom, dat van Alles, wat I nü se, ek en Stiin üp di Üder blewt, diär ek skel en tau breken ud.

⁷ En ja fråget höm en said: Meister, wan skel dit ske? En wat foar en Teken es diär, wan dit ske wel?

⁸ En hi said: Se ju wel voar, let ju ek forföör; for Vulen wel er kom ön min Noom, en si: Hat es mi; en di Tid es om. Fölge jam ek.

⁹ Wan I tö hiren fo van Oarlef en Âpröör, da fo man niin Skrek; for sok mut tövoaren ske; mar di Jenđ es jit ek sa nai bi.

¹⁰ Da said hi tö jam: Dit jen Volk wel âpstuun tögen dit Üder, en dit jen Könningrik tögen dit Üder.

¹¹ En diär wel gurt Öördsjilwin ön forskellig Plaatsen öntstuun, diär wel Jürtid en Pest kom; uk wel er skrekkelk Sjünen en gewaltig Teken van Hemmel ske.

¹² Mar jer dit Alles komt, wels ju öngrip, en ju forfölge, en wels ju aurlewere ön jaar Skulen en jaar Türner, en ju voar Könninger en Stadhoalđers slippe om min Nooms wel.

¹³ En dit wel aur ju kom tö en Tjügnis.

¹⁴ Nemt nü da tö Harten, dat I ek sörge, hüdelling I ju forswåre skel.

¹⁵ For ik wel ju Wisheid hir, dat I ju Uurder maake kjen; dat dânen diär ju öntögen sen, ek tögen ju âp kom kjen weder me Uurder, nog me Kneep.

¹⁶ Man I skel aurlewert ud van ju Aalđern, Brödhem, Frinđner en Naisten; en ja wel Sommen van ju dit Lewent nem.

¹⁷ En I skel van Arkjen håtet ud om min Nooms wel.

¹⁸ En ek en Hiir van ju Haud skel tö nöndt kom.

¹⁹ Fåte ju Seel me Geduld.

²⁰ Man wan I Jerusalem omsingelt sé van Krigsleggers, da wiis er wes üp, dat di Forwösting nai bi es.

²¹ Hokken da ön Judäa es, di flögt üp di Bâriger; en hokken medden önt Lönđ es, di maake, dat er of Steid komt; en hokken üp Mark es, di kom ek iin ön di Stad.

²² For dit sen di Wraakdågen, om dat Alles tö folling komt, wat er skrewwen Staant.

²³ Dag wee di Wüffen, diär üp Wei sen, en dânen, diär Biärner bi di Brest ha ön disalw Dågen; for diär wel gurt Noad üp Wârlđ wiis, en Fortörning aur döt Volk.

²⁴ En ja skel döör dit skarp Swǟrt faal, en gefangen wegföört ud mung alle Nationen, en Jerusalem skel tö trat ud van di Heiden, hen tö dat di Heiden jaar Tid tö folling komt.

²⁵ En diär skel Teken wiis ön di Sen, en di Muun en di Stiärner, en üp Warlđ skel di Lid trung, en benaut wiis, en skel sjilwe en bēwere; en di See en di Strönđ skel råse.

²⁶ En di Mensken skel forsmagte voar Ungstigheid, en aur di Dingen, diär ja üp Warlđ formudden sen. For uk di Hemmelskraft wel höm röör.

²⁷ En da skel I di Menskenseen kommen se ön di Wolken, me gurt Kraft en Herligheid.

²⁸ Mar wan dit begent tö gesken, da lukke âp en riis ju Hauder âp, diärom dat ju Help nai bi es.

²⁹ En hi said jam en Gliknis: Se di Figenboom ön en alle Bomer.

³⁰ Wan ja nü ütslå, da se I't ön jam, dat di Sommer nai bi es.

³¹ Alliksa uk I, wan I se, dat dit Alles begent, da skel I weet, dat Gotts Könningrik nai bi es.

³² Waarlik, ik si ju, di Lid bi dös Tid skel ek of Wei wiis, tö dat et Alles tö folling komt.

³³ Hemmel en Öörd skel forgung; mar min Uurder forgung ek.

³⁴ En wåre ju, dat ju Harten ek me Freten en Drunkenheid en me Nåringssörrig belastet ud, en dös Dai ünvormudden aur ju komt.

³⁵ For üs en Snårtoom skel hi kom aur dânen, diär üp dös Öörd sen.

³⁶ Sa wiis nü langsen rogt waaken, en bödige, dat I wert wiis mai om tö flögten voar al dös Dingen, diär kom skel, en om voar di Menskeeseen tö stunen.

³⁷ En hi liirt üp en Daiem ön di Tempel; mar ön Nagtem ging hi förder üt, en bleew ön Nagtem bi di Ölibârig.

³⁸ En dit hile Volk kâm ön Miärnem eder âp tö höm, om höm ön di Tempel tö hiren.