Lukas 18 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 18. Capitel

¹ En hi said jam en Gliknis diärvan, dat em langsen bödige, en ek träät ud skel.

² En said: Diär wiär en Raadman ön en Stad, hi fråget nöndt om Gott, en wiär voar niin Mensk bang.

³ En diär wiär en Inkewüf ön disalw Stad, jü kâm tö höm, en said: Reddige mi van min Tögenparti!

⁴ En lung Tid wilđ hi dit ek; mar diär eter taagt hi bi höm salw: Alhurwel ik nöndt om Gott fråge, en mi voar niin Mensk öntse.

⁵ Aur dat dös Inkewüf mi sa vuul Meit maaket, wel ik hör reddige, om dat jü ek töleest komt, en mi doow skriilt.

⁶ Da said di Herr: Hiir hjir, wat di ünrogt Rigter said.

⁷ Skulđ Gott da uk ek sin Utwäleten reddige, diär Nagt en Dai tö höm röp, en skulđ hi ek Geduld me jam hå?

⁸ Ik si ju: Hi wel jam ön en kuurt Tid reddige. Dag wan di Menskenseen kom wel, dat er uk Gloow find wel üp Warlđ?

⁹ En hi said tö Sommen, diär van jam salw tö vuul ment, en formeten wiär, dat ja rogtfârdig wiär, en foragt di Üdern, en sok Gliknis.

¹⁰ Diär ging tau Mensken âp ön di Tempel, om tö bödigin, di jen wiär en Farisäer, di Üder en Tolner.

¹¹ Di Farisäer stönđ, en bödigt bi höm salw: Ik danke di, Gott, dat ik ek sen üs Üder Lid, Roowers, Ünrogtfardigen, Eebrekers, of uk üs dös Tolner.

¹² Ik faste tau maal ön di Week en dö di tiinst Diil van Alles, wat ik hå.

¹³ En di Tolner stönđ van firens, wilđ uk sin Ogen ek âpslå jen Hemmel, man slog höm voar di Brest, en said: Gott, wiis mi Senđner gnädig!

¹⁴ Ik si ju: Dös ging rogtfardigt diäl ön sin Hüs, man di jünđer ek. For hokken höm salw forhogert, di wel forligert ud; en hokken höm salw forligert, di wel forhogert ud.

¹⁵ Ja braagt uk litj Biärner tö höm, om dat hi skulđ jam önröör. Üs di Jünger dit saag, trüwwet ja jam.

¹⁶ Man Jesus rööp jam tö höm en said: Let di litj Biärner tö mi kom, en wiäre jam ek of, for sokkenen hjert Gotts Könningrik tö.

¹⁷ Waarlik, ik si ju, hokken Gotts Könningrik ek üs en Biärn önnemt, di skel er ek iinkom.

¹⁸ En diär fråget höm en Opperst en said: Gud Meister, wat mut ik dö, dat ik dit ewig Lewent ârwe?

¹⁹ En Jesus said tö höm: Wat hjitst dü mi gud? Nemmen es gud, üs di iningst Gott.

²⁰ Dü weetst wel di Geboten: Dü skedt di Ee ek breek, dü skedt ek doad slå, dü skedt ek stiäl, dü skedt ek falsk Tjügnis ütsi, dü skedt Våder en Moder iäre.

²¹ En hi said: Dit Alles hå ik hölđen van Jungens Biin of ön.

²² Diär Jesus dit hjert, said hi tö höm: Diär mankiäret di jit jen Diil. Forkoope Alles, wat dü heest, en iiwt ön di Armen, da wedt dü en Skats ön Hemmel hå; en da kom, en fölge mi.

²³ Mar üs hi dit hjert, waad hi bedrüwwet, for hi wiär swaar rik.

²⁴ En diär Jesus saag, dat hi bedrüwwet uden wiär, said hi: Hur swaar wel di Rikken ön Gotts Könningrik kom.

²⁵ Hat es legter, dat en Kameel döör en Needeloog geid, üs dat en rik Man ön Gotts Könningrik komt.

²⁶ Da said dânen, diär dit hjert: Hokken kjen da selig ud?

²⁷ En hi said: Wat bi di Mensken ünmögelk es, dit es mögelk bi Gott.

²⁸ Da said Petrus: Se, wü ha Alles forletten, en hå di fölgt.

²⁹ En hi said tö jam: Waarlik, ik si ju: Diär es Nemmen, diär en Hüs forlet, of Aalđern, of Brödhem, of Wüf, of Jungen om Gotts wel en sin Könningrik.

³⁰ Diär't ek manningfoalđlig weder faid ön dös Tid, en ön di tökommen Warlđ dit ewig Lewent.

³¹ En hi noom di twelf, en said tö jam: Se, wü gung âp tö Jerusalem, en hat wel Alles volbraagt ud, wat di Profeten van di Menskenseen skrewwen hå.

³² For hi wel aurlewert uud ön di Heiden, en hi wel beskempet, en forhoanet, en önspüttet ud.

³³ En ja wel höm pitske en höm doad maake, en üp di träd Dai wel hi âpstuun.

³⁴ Mar ja fornoom nöndt diärvan, en di Rede wiär jam forborgen, en ja wust ek, wat dit tö bedüdin hed.

³⁵ En hat geböört, diär hi nai bi Jericho kâm, seet er en Blinđ bi di Wei, en bedert.

³⁶ En diär hi di Kär Lid hjert, diär voarbi ging, fraaget hi, wat dit wiär?

³⁷ Da forkinđnigt ja höm: Jesus van Nazareth geid voarbi.

³⁸ En hi rööp en said: Jesus, Davids Seen, wiis bârmhartig tögen mi!

³⁹ Mar dânen, diär voarof ging, trüwwet höm, hi skulđ swügge! Mar hi skriilt jit vuulmoar: Dü, Davids Seen, wiis bârmhartig tögen mi!

⁴⁰ En Jesus stönđ stel, en befoal, höm hjårt tö bringen. En üs ja höm nai bi höm braagt, fraaget hi höm.

⁴¹ En said: Wat wedt dü, dat ik di dö skel? Hi said: Herr, dat ik sé mai!

⁴² Jesus said tö höm: Lük din Ogen âp, dat dü sé kjenst! Din Gloow heed di holpen.

⁴³ En metjens küd hi sé, en hi fölgt höm, en priset Gott. En al dit Volk, diär dit saag, lowet Gott.