Kolosser 3 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 3. Kapitel.

¹ Wan I nü me Kristus âpstönden sen, da sjuk di Dinge, diär bowen sen, hur Kristus es, hur hi set tö Gottes rogt Hund.

² Tragte eter dit, wat bowen es, ek eter dit, wat üp di Örd es.

³ For I sen stürwen en ju Lewent es forborgen me Kristus ön Gott.

⁴ Mar wan Kristus ju Lewent ipenbåre wel, da skel I ipenbår ud me höm ön di Herrelkheid.

⁵ Doadige nü ju Led, diär üp di Örd sen, Hureri, Unrinheid, skandelk Wellest, arig Begjärelkheid, en di Gits, welk Ofgotterie es.

⁶ Aur di Skildj komt Gottes Wrēdheid aur di Biärner van di Ünglow.

⁷ I hå uk jer diärön wandelt, üs I diäreter lewwet.

⁸ Mar nü li I dit Alles of van ju, Törn, Grim, Bosheid, Spot, ful Snak üt ju Müd.

⁹ Lög arküder nönt voar, ti di oald Mensk me sin Werken of.

¹⁰ En ti di ni Mensk ön, diär fornit ud tö di Känels, eter Iwenbild van di, diär en skåpen hēd.

¹¹ Diär es ek Grik, Jud, Beskjäring, Voarhid, Bütlönder, Scythe, Tinstknegt, fri Man; mar Kristus es Alles ön Al.

¹² Sa ti da nü ön üs di Ütwäleten, Gottes Helligen en Lewsten, hartlik Erbarmen, Frindelkheid, Demud, Sagtmudigheid, Geduld.

¹³ En forlikke ju me arküder, en foriw arküder, wan er hokken en Klag hed tögen di üder; alliküs Kristus ju foriwen hēd, alliksa skel I foriw.

¹⁴ En bowen dit Alles ti di Lewde ön, welk dit Bjend van Volkommenheid es.

¹⁵ En Gottes Fred regire ön ju Harten, hurtö I uk beröpen sen ön jen Likhäm, en wis dankbar.

¹⁶ Let di Urd van Kristus rikkelk ön ju une me al Wisheid, lir en formåne ju sallew me Psalmen en Lowsōnger, en geistelk lewlik (Lēder), en sjung di Herr ön ju Hart.

¹⁷ En Alles, wat I dö me Urder of me Werken, dit dö Alles ön di Herr Jesus sin Nom, en danke Gott en di Våder dör höm.

¹⁸ I Wüffen, wis ju Måner önderdån ön di Herr, üs-t sik gebört.

¹⁹ I Måner hå di Wüffen lew, en wis ek bister üp jam.

²⁰ I Biärner! hârke di Åldern ön alle Dinge, for dit håget di Herr.

²¹ I Våders! terre ju Biärner ek, omdat ja ek sku ud.

²² I Knegter! harke ju Herren ön alle Dinge, ek me Tinst voar ogen, alliküs di Mensken tö hågin, mar me Jenfoaligheid ön-t Hart, en me Gottesfürgt.

²³ Al wat I dö, dit dö van Harten, üs voar di Herr, en ek voar Mensken.

²⁴ En wēt, dat I van di Herr di Forgelting van dit Arfdil fo skel, for I tine di Herr ön Kristus.

²⁵ Mar hokken Ünrogt däd, di skel foar sin Ünrogt di Loan fo, for bi Gott gelt nin Önsen üp di Person.