Johannes 8 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 8. Capitel.

¹ Mar Jesus ging âp üp di Ölibarig.

² En Miärnem eder kâm hi weder ön di Tempel, en al dit Volk kam tö höm, en hi säät sik diäl, en hi lirt jam.

³ Mar di Skreflirten en Farisäers brågt en Wüf tö höm, âpgreppen ön Hureri, en stelt hör ön di medden.

⁴ En ja said tö höm: Dös Wüf beging Hureri, en wåd diärbi öntroffen üp en frisk Dåd. En Moses heed üs en Wet iwen, sokkenen tö stinigen; wat saidst dü?

⁵ En dit said ja, om höm tö prowin, en dat ja höm beskildige küd.

⁶ Mar Jesus bōg sik diäl, en skreew me di Finger üp di Öörd.

⁷ Diär ja nü bibleew höm tö frågin, rogt hi sik âp, en said tö jam: Hokken van ju sönder Send es, di smit di jest Stin üp hör.

⁸ En hi bōg sik weder diäl, en skrēw üp do Öörd.

⁹ Mar diär ja dit hjert, ging ja üt (van jår Geweten aurtjügt), di Jen eter di Üder, van di Iälsten of /ön/ bet tö di Jungsten.

¹⁰ En Jesus rogt sik âp; en diär hi Nemmen såg, said hi tö hör: Wüf, hur sen din Önklägers? Heed er di Nemmen fordammet?

¹¹ En jü said: Herr! Nemmen. En Jesus said: Da fordamme ik di uk ek; gung he, en forsendige di older moar.

¹² Diär sprok Jesus weder tö jam, en said: Ik sen dit Läägt foar di Warld; hokken mi eterfölligt, di skel ek ön Junkheid wandele, mar hi wel dit Lewents Läägt hå.

¹³ Diär said di Farisäers tö höm: Dü tjügst van di sallew, din Tjügnis es ek wår.

¹⁴ Jesus swåret, en said tö jam: Wan ik van mi sallew tjüg wild, da es min Tjügnis wår, for ik weet, hurvan ik kjemmen sen, en hur ik hengung; mar I weet ek, hurvan ik kom, en hur ik hengung.

¹⁵ I ordile eter dit Fleesk. Ik rogt aur Nemmen.

¹⁶ Mar wan ik rogt, da es min Ordil rogt, for ik sen ek alining, mar ik en di Vader, diär mi stjürt heed.

¹⁷ Uk stånt er ön ju Wet skrewwen, dat dit Tjügnis van tau Mensken wår es.

¹⁸ Hat es mi, diär van höm sallew tjügt; en di Våder, diär mi stjürt heed, tjügt uk van mi.

¹⁹ Diär said ja tö höm: Hur es din Våder? Jesus swåret: I kään weder mi, nog min Vader; wan I mi küd, da küd I uk min Vader.

²⁰ Dös Uurden sprok Jesus bi di Skatkest, üs hi ön di Tempel lirt; en Nemmen greep höm, for sin Stünd wiär jit ek kjemmen.

²¹ Diär said Jesus weder tö jam: Ik gung hen, en I wel mi sjuk, en ön ju Send sterw; hur ik hengung, diär kjen I ek henkom.

²² Diär said di Juden: Wel hi höm sallew dit Lewent nem, omdat hi said: Hur ik hengung, diär kjen I ek henkom?

²³ En hi said tö jam: I sen van Nedern, ik sen van bowen; I sen van dös Warld, ik sen ek van dös Warld.

²⁴ Diärom hå ik ju said, dat I ön ju Send sterw skel; for wan I ek liiw, dat et mi es, da skel I ön ju Send Sterw.

²⁵ Da said ja tö höm: Hokken best dü da? En Jesus said tö jam: Wat ik van di jest Begen ju said ha.

²⁶ Ik hå vuul Dingen van ju tö bespreken en tö beordilin, mar di, diär mi stjürt heed, es wårhaftig; en wat ik van höm hjert hå, dit spreek ik tö di Warld.

²⁷ Mar ja fornoom-t ek, dat hi tö jam van di Våder sprok.

²⁸ Diär said Jesus tö jam: Wan I di Menskenseen omhoog brågt hå, da wel I-t fornem, dat et mi es, en dat ik nöndt van mi sallew dö, mar alliküs min Vader mi lirt heed, sa spreek ik.

²⁹ En diär mi stjürt heed, es me mi. Di Vader let mi ek alining; for ik dö altid, wat höm håget.

³⁰ Üs hi dit sprok, liiwt er Vulen ön höm.

³¹ Diär said Jesus tö di Juden, welk ön höm liiwt: Wan I ön min Uurd blīw, dan sen I wårelk min Lirlings.

³² En I skel di Wårheid forstūn, en di Wårheid wel ju fri måke.

³³ Diär swåret ja höm: Wü sen Abrahams Siit, en hå nimmer huns Knegter wessen; hü sprakst dü da: I skel fri ud?

³⁴ Jesus swåret jam en said: Wårelk, wårelk, ik si ju: Hokken Send dǟd, es di Sends Knegt.

³⁵ En di Tīnstknegt blewt ek ewig ön-t Hüs; di Seen blewt diär ewig.

³⁶ Wan di Seen ju nü fri måket, da sen I wirklik fri.

³⁷ Ik weet nog, dat I Abrahams Siit sen, mar I sjuk mi doad tö slåen; for min Uurd fent niin Steid ön ju.

³⁸ Ik spreek, wat ik bi min Vader sen ha; sa dö I, wat I van ju Våder sen hå.

³⁹ Ja swåret, en said tö höm: Abraham es üs Vader. Jesus said tö jam: Wan I Abrahams Biärner wiär, da skuld I uk Abrahams Werken dö.

⁴⁰ Mar nü sjuk I mi doad tö slaen, en Mensk, diär /ik/ ju di Wårheid said hå, welk ik van Gott hjert ha; dit hēd Abraham ek dön.

⁴¹ I dö ju Våders Werken. Diär sprok ja tö höm: Wü sen ek bütten di Wei geboren; wü hå en Våder Gott.

⁴² Jesus said tö jam: Wiär Gott ju Våder, da wild I mi lew ha: for ik sen van Gott ütgingen, en kom van höm; for ik sen går ek van mi sallew kjemmen, mar Hi heed mi stjürt.

⁴³ Hurom kään I da min Språk ek? Hat komt diäraur, dat I min Uurd ek hir kjen.

⁴⁴ I sen van di Vader di Düwel, en eter ju Våders Lest wel I dö. Disallew es en Mūrdiger van jest Begen of ön, en hi heed ek ön di Wårheid bestönden, for di Wårheid es ek ön höm. Wan hi Lögen sprakt, da sprakt hi van sin Ein; for hi es en Lögner, en di Vader van di Lögen.

⁴⁵ Mar mi liiw I ek, aurdat ik ju di Wårheid si.

⁴⁶ Hokken mung ju kjen mi en Send aurtjüg. Mar wan ik ju di Wårheid si, hurom liiw I mi ek?

⁴⁷ Hokken van Gott es, di hjert Gottes Uurd; diärom hir I ek, aurdat I sen ek van Gott.

⁴⁸ Diär swåret di Juden, en said tö höm: Si wü ek me Rogt, dat dü en Samariter best, en heest di Düwel.

⁴⁹ Jesus swåret: Ik hå niin Düwel; mar ik iäre min Våder, en I waniäre mi.

⁵⁰ Ik sjuk ek min Iär; mar diär es Jen, diär-s sjukt en beordilet.

⁵¹ Forwår, forwår, ik si ju: Wan hokken min Uurd hir wel, di skel di Doad ek se ön Ewigheid.

⁵² Diär said di Juden tö höm: Nü weet wü, dat dü di Düwel heest. Abraham es stürwen; en di Profeten, en dü saidst: Wan er hokken min Uurd halt, di wel di Doad ek smak ön Ewigheid.

⁵³ Best dü moar üs üüs Våder Abraham, welk stürwen es? En di Profeten sen stürwen. Wat måkest dü üt di sallew?

⁵⁴ Jesus swåret: Wan ik mi salw iäre, da es min Iär nöndt. Hat es min Vader, diär mi iäret, van welk I si, dat hi ju Gott es.

⁵⁵ En I kään höm ek; mar ik kään höm, en wan ik si wild: Ik kään höm ek, da wåd ik en Lȫgner, alliküs I sen. Mar ik kään höm, en hoald sin Uurd.

⁵⁶ Abraham, ju Våder, wiär blid, dat hi min Dai sé skuld; en hi såg di, en frügget sik.

⁵⁷ Diär said di Juden tö höm: Dü best jit ek föfdig Jår oald, en heest Abraham sen?

⁵⁸ Jesus said tö jam: Wårelk, wårelk, ik si ju: Jer dat Abraham wåd, wiär ik.

⁵⁹ Diär noom ja Stiner âp, dat jas üp höm smeet. Mar Jesus forboarg sik, en ging üt di Tempel medden mung jam, en ging sa voarbi.