Johannes 5 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 5. Capitel

¹ Diärna wiär-er en Fääst foar di Juden; en Jesus ging âp tö Jerusalem.

² En diär es ön Jerusalem bi dit Sjiphüs en Sloat, di hjit üp Hebräisk: Bethesda, en heed fiif Sålen.

³ Ön welk vuul Krånken, Blindjen, Lammen, Kröpeler leid; ja teewt, tö dat dit Weter ön Beweging kam.

⁴ For en Engel foar diäl tö en wes Tid ön di Sloat, en beweget dit Weter. Hokken nü di jest wiär, welk iinstapt, eterdat dit Weter beweget uden wiär, …di wåd sünd, me wat voar Sjugt hi behaftet wiär.

⁵ En diär wiär en Mensk, hi hed ågt en dördig Jår krånk leid.

⁶ Üs Jesus höm lien såg, en fornoom, dat hi sa lung leid hed, said hi tö höm: Wedt dü weder sünd ud?

⁷ Di Krånk swåret höm: Herr! ik hå niin Mensk, wan dit Weter sik beweget, diär mi ön di Sloât bringt, en wan ik kom, da stapt er en Üder jen voar mi iin.

⁸ Jesus said tö höm: Stūn âp, nem din Bǟd, en gung tüs.

⁹ En metjens wåd di Mensk sünd, en noom sin Bǟd, en ging. En hat wiär Sabbat üp di sallew Dai.

¹⁰ Diär said di Juden tö di sallew, welk sünd uden wiär: Hat es delling Sabbat; hat skekket sik ek van di, dat dü dit Bäd draist.

¹¹ Hi swåret jam: Di diär mi sünd måket heed, hi said tö mi: Nem din Bäd, en gung hen.

¹² Diär fråget ja höm: Hokken es di Mensk, diär tö di said heed: Nem din Bǟd, en gung hen?

¹³ Mar di diär sünd uden wiär, wust ek, hokken hi wiär; for Jesus wiär öntweken (weggingen), aurdat sa en gurt Kär Lid ön di Oort wiär.

¹⁴ Diärna foand Jesus höm ön di Tempel, en sprok tö höm: Se tö, dü best sünd uden, sendige van nü of ön ek moar, omdat di ek jit nog wat Argers wederfart.

¹⁵ Di Mensk ging hen, en forkindigt et ön di Juden, dat et Jesus wiär, diär höm sünd måket hed.

¹⁶ Diärom ferfölligt di Juden Jesus, en sågt höm om-t Lewent tö bringen, aurdat hi sok üp en Sabbat dön hed.

¹⁷ Mar Jesus swåret jam: Min Vader wirket tö nü tö, en ik wirke uk.

¹⁸ Diärom tragtet di Juden nü jit vūlmoar diäreter, dat ja höm tö Doâd brågt, aurdat hi ek alining di Sabbat brok, mar uk said, dat Gott sin Vader es, en hi måket sik sallew tö Gottes Seen.

¹⁹ Diär swåret Jesus, en said tö jam: Forwår, forwår, ik si ju: Di Seen kjen nöndt van höm sallew dö, üs wat hi sjogt, dat di Vader dǟd. For wat hi dǟd, ditsalwige däd gelik uk di Seen.

²⁰ Mar di Vader heed di Seen lew, en wiset höm Alles, wat hi dǟd; en hi wel höm jit gurter Werke wise, sa dat I ju nog forwundere skel.

²¹ For alliküs di Vader di Doaden âpwääkt, en maket jam lewendig; alliksa måket uk di Seen dânen lewendig, welk hi wel.

²² For di Vader rogt Nemmen, mar hi heed dit hile Gerigt ön di Seen aurdön.

²³ Om dat ja al di Seen iäre, alliküs ja di Våder iäre. Hokken di Seen ek iäret, di iäret di Våder ek, diär höm stjürt heed.

²⁴ Forwår, forwår, ik si ju: Hokken min Uurd hjert, en liiwt ön höm, diär mi stjürt heed, di heed dit ewig Lewent, en komt ek ön dit Gerigt, mar hi es van Doaden döörtrǟngt tö dit ewig Lewent.

²⁵ Forwår, forwår, ik si ju: Di Stünd komt, en es al nü, dat di Doaden di Stem van Gottes Seen hir skel; en danen, diär en hīr, skel lewwe.

²⁶ For alliküs di Vader dit Lewent heed ön höm sallew, alliksa heed hi ön di Seen dit Lewent iwen, omdat hi dit Lewent heed ön höm sallew.

²⁷ En hi heed höm Magt iwen, uk öm dit Gerigt tö hoalden; aurdat hi di Menskenseen es.

²⁸ Forwundere I ju ek diäraur. For di Stünd komt, ön welk al danen, diär ön di Grewer sen, sin Stem hīr skel.

²⁹ En ja wel âpgung, danen diär Guds dön hå, tö en Apstunen tö dit ewig Lewent; mar dânen, diär Arigs dön hå, tö en Apstunen voar dit Gerigt.

³⁰ Ik kjen nöndt van mi sallew dö. Alliküs ik hir, sa ordile ik, en min Ordil es rogt. For ik sjuk ek min Wel, mar min Vaders Wel, diär mi stjürt heed.

³¹ Wan ik van mi sallew tjüg, da es min Tjügnis ek wår.

³² Hat es en Üder, diär van mi tjügt; en ik weet, dat dit Tjügnis wår es, sa üs hi van mi tjügt.

³³ I stjürt tö Johannes, en hi tjügt van di Wårheid.

³⁴ Dag nem ik niin Tjügnis van Mensken; mar dit si ik, omdat I selig ud.

³⁵ Hi wiär en Läägt, diär brent en skintj; en I ha ju en kurt Tid höget aur sin Läägt.

³⁶ Ik hå en gurter Tjügnis üs Johannes Tjügnis. For di Werke, welk di Vader /mi/ iwen heed, dat ik-s volbring skel, disalwige Werke, diär ik dö, tjüg van mi, dat di Våder mi stjürt heed.

³⁷ En di Våder, diär mi stjürt heed, hi heed sallew van mi tjügt. Ik hå older nogweder sin Stem hjert, of sin Gestalt sen.

³⁸ En sin Uurd unet ek ön ju; for I liiw ek ön höm, diär di Våder stjürt heed.

³⁹ Sjuk ön di Skreft; for I min, I hå diärön dit ewig Lewent, en di est, diär van mi tjügt.

⁴⁰ En I wel ek tö mi kom, omdat I dit Lewent hå måt.

⁴¹ Ik nem niin Iär van Mensken.

⁴² Mar ik kään ju, dat I Gottes Leewde ek ön ju hå.

⁴³ Ik sen kjemmen ön min Vaders Noom, en I nem mi ek ön. Wan er en Üder ön sin ein Noom komt, di wel I önnem.

⁴⁴ Hur kjen I liiw, I, diär I Iär van arküder nem. En di Iär, welk van Gott alining es, sjuk I ek.

⁴⁵ I skel ek min, dat ik ju bi di Vader forklåge wel; diär es jen, welk ju forklåget, dit es Moses, üp welk I höpe.

⁴⁶ Wan I Moses liiwt, da liiwt I uk mi, for hi heed van mi skrewwen.

⁴⁷ Mar wan I sin Skreften ek liiw, hü wel I da min Uurden liiw?