Johannes 21 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 21. Capitel.

¹ Diäreter ipenbåret sik Jesus weder sin Jüngers bi di See Tiberias. En hi ipenbåret sik sa:

² Simon Petrus, en Thomas, welk Twelling hjit, en Nathanael, di van Kana ön Galilåa wiär, en di tau Seens van Zebedäus, en tau Üdern van sin Jüngers wiär bi arküder.

³ Simon Petrus said tö jam: Ik wel hengung tö feskin. Ja said tö höm: Da wel wü me di gung. Ja ging üt, en trat metjens aur ön-t Skep; en ön disallew Nagt fangt ja nöndt.

⁴ Da dit nü ön di Miärenstünd wiär, stönd Jesus bi di Aur; mar di Jüngers wust dit ek, dat et Jesus wiär.

⁵ Jesus said tö jam: Biärner, hå I nöndt tö iten? Ja swåret höm Nån.

⁶ Jesus said tö jam: Warp dit Nat tö di rogt Sid van-t Skep, da skel I finj. Diär wârpt ja-t da üt, en küd-t ek moar ti, voar di Mängde van Fesk.

⁷ Da said di Jünger, welk Jesus lew hed, tö Petrus: Hat es di Herr! Üs Simon Petrus dit hjert, dat et di Herr wiär, boand hi me sin Görtel sin Sjürt om sik, for hi wiär nåken, en warp sik sallew ön di See.

⁸ En di Üder Jüngers kâm me jår Skep, (for ja wiär ek fīr van Lönd, mar omtrent tau höndert Elen,) en slippet di Nat me di Fesk.

⁹ Üs ja nü ütstapt üp-t Lönd, såg ja Kȫljöld lien, en Fesk diärüp, en Broad.

¹⁰ Jesus said tö jam: Bring hjårt van di Fesk, welk I nü fangt hå.

¹¹ Simon Petrus stapt iin, en tōg dit Nat üp-t Lönd, vol van gurt Fesken, höndert tri en föfdig. En hurwel dat er sa manning wiär, rēw dit Nat dag ek öntau.

¹² Jesus said tö jam: Kom en hoald di Miältid. Mar Nemmen van di Jüngers dört höm fråge: Hokken best dü? For ja wust, dat et Jesus wiär.

¹³ Diär kam Jesus, en noom dit Broad, en jåwt jam, allik sadelling uk van di Fesk.

¹⁴ Dit es nü di trǟd Mål, dat Jesus sin Jüngers ipenbåret es, sönt hi van Doaden âpstönden wiär.

¹⁵ Üs ja nü di Miältid hölden hed, said Jesus tö Simon Petrus: Simon Johanna heest dü mi lewwer, üs dös Üdern? Hi said tö höm: Jå, Herr! I weet, dat ik ju lew hå. Hi said tö höm: Weide min Lummer.

¹⁶ Hi said (weder) tö dit taust Mål tö höm: Simon Johanna, heest dü mi lew? Hi said tö höm: Ja, Herr! I weet, dat ik ju lew hå. Hi said tö höm: Weide min Sjip.

¹⁷ Hi said dit träd Mål tö höm: Simon Johanna, heest dü mi lew? Petrus wåd bedrüwwet, aurdat hi tö höm di träd Mal said, heest dü mi lew? en hi said tö höm: Herr! I weet alle Dinge, I weet, dat ik ju lew hå. Jesus said tö höm: Weide min Sjip.

¹⁸ Wårelk, wårelk, ik si di: Diär dü junger wiärst, boandst dü sallew di Görtel om, en wandelst, alhur dü hen widt; mar wan dü iäler ūdst, wedt dü di Hunden ütstrek, en en Üder wel di Görtel di ombindj, en di diärhen bring, hur dü ek hen wedt.

¹⁹ Mar dit said hi, om et tö betekenin, me watfoar en Doad hi Gott prise skuld. Mar diär hi dit said hed, sprok hi tö höm: Fölge mi.

²⁰ Mar Petrus kīrt sik om, en såg di Līrling fölgin, welk Jesus lew hed, diär uk bi di Någdert sik ön Jesus sin Brest lennet hed, en said hed: Herr! hokken est, diär Ju forrēd skel?

²¹ Diär Petrus dös såg, sprok hi tö Jesus: Herr! mar wat skel dös?

²² Jesus said tö höm: Wan ik wel, dat hi blīw skel, wat geid dit di ön? Fölge dü mi eter.

²³ Diär ging di Rede üt mung di Brödhem: Dös Jünger sterrewt ek. En Jesus hed ek tö höm said, dat hi ek sterrew skuld, mar: Wan ik wel, dat hi blewt, tödat ik kom, war geid dit di ön?

²⁴ Dit es di Jünger, diär van dös Dingen tjügt, en heed döt skrewwen. En wü weet, dat sin Tjügnis wårhaftig es.

²⁵ En diär sen uk vuul Üder Dingen, welk Jesus dön heed, en wan danen ark senderlik, di jen eter di Üder beskrewwen ūd skuld, agt ik, dat di Wârld di Bokker ek fåte küd, diär tö beskriwen wiär. Amen.