Johannes 20 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 20. Capitel.

¹ Üp jen van di Sabbatten kam Maria Magdalena eder Miärens, diär-t jit junk wiär, tö dit Grēw, en såg, dat di Stin van dit Grēw wegnommen wiär.

² Diär lapt jü, en komt tö Simon Petrus, en tö di Üder Lirling, welk Jesus lew hed, en said tö jam: Ja hå di Herr wegnommen üt dit Grēw; en wü weet ek, hur ja höm henleid hå.

³ Diär ging Petrus en di Üder Lirling üt, en kâm tö dit Grēw.

⁴ En di tau lööp me arküder; en di Üder Lirling lööp voarof, gauer üs Petrus, en kam jest tö dit Grēw.

⁵ Hi kukket iin, en sjogt dit Lennen lien; mar hi ging diär ek iin.

⁶ Diär kâm Simon Petrus eter höm, en ging iin ön dit Grēw, en såg di Dokker lien.

⁷ En dit Swǟtdok, wat Jesus om sin Haud bünden wiär, ek bi di lennen Dokker lien, mar bi di Sid iinwikkelt, ön en senderlik Ort.

⁸ Da ging uk di Üder Lirling iin, welk jest tö dit Grēw kjemmen wiär; en såg, en liiwt et.

⁹ For ja wust di Skreft jit ek, dat hi van Doaden âpstūn måst.

¹⁰ Diär ging di Lirlings weder töhop tüs.

¹¹ Mar Maria stönd bi dit Grēw büttenvoar, en skroalet. Üs jü nü skroalet, kukket ja iin ön-t Grēw.

¹² En såg tau Engler ön wit Kloader setten, jen bi di Haud, en di Üder bi di Fet, hur ja Jesus Likhäm henleid hed.

¹³ En disalwigen sprok tö hör: Wüf! hurom skroalest dü? Jü said tö jam: Ja hå min Herr wegnommen; en ik weet ek, hur ja höm henleid hå.

¹⁴ En üs jü dit said, kirt jü sik om, en såg Jesus stunen, en jü wust ek, dat et Jesus wiär.

¹⁵ Jesus said tö hör: Wüf! hurom skroalest dü? Hokken sjukst dü? Jü ment, dat et di Gârtner wiär, en said tö höm: Herr! heest dü höm wegdrain, da si-t mi, hur dü höm henleid heest, da wel ik en håle.

¹⁶ Jesus said tö hör: Maria! Diär kīrt jü sik om, en said tö höm: Rabbuni! dit hjit Meister.

¹⁷ Jesus said tö hör: Rör mi ek ön, for ik sen jit ek âp fären tö min Våder. Mar gung hen tö min Brödhem, en si tö jam: Ik får âp tö min Våder, tö min Gott, en tö ju Gott.

¹⁸ Maria Magdalena ging, en brågt di Bödskep tö di Lirlings: Ik hå di Herr sen, en dit heed hi tö mi said.

¹⁹ Mar ön Indjnem üp disallew Sabbat, üs di Lirlings töhop wiär, en di Düren töslöten wiär üt Fürgt voar di Juden, kam Jesus, en stönd ön di medden en said tö jam: Frēd wiis me ju!

²⁰ En üs hi dit said hed, wiset hi jam sin Hunden en sin Sid. Da wåd di Jünger blid, dat ja di Herr såg.

²¹ Diär sprok Jesus weder tö jam: Frēd wiis me ju! Alliküs di Våder mi stjürt heed, sa stjür ik ju.

²² En diär hi dit said, blōg hi jam ön, en said tö jam: Nem ön di hellig Geist.

²³ Hokken I di Send foriiw, danen sen-s foriwen; en hokken I-s behoald, danen sen-s behölden.

²⁴ Mar Thomas, jen van di Twellef, di Noom bedüdet Twelling, wiär ek bi jam, diär Jesus kâm.

²⁵ Di Üder Jüngers, said da tö höm: Wü ha di Herr sen. Mar hi said tö jam: Hat mai dat wiis, dat ik ön sin Hunden di Spikergabben se, en min Finger ön di Spikergabben iinli, en min Hund ön sin Sid iinstēk, üders wel ik dit ek līw.

²⁶ En na ågt Dågen wiär sin Jüngers weder bennen, en Thomas me jam. Da kâm Jesus, üs di Düren tölöken wiär, en trat medden mung jam, en said: Frēd wiis me ju!

²⁷ Diärna said hi tö Thomas: Lääng din Finger hjårt, en beskaue min Hunden; en lääng din Hund hjårt, en stēk di ön min Sid; en wiis ek wanglowsk, mar glowsk.

²⁸ Thomas swåret, en said tö höm: Min Herr, en min Gott!

²⁹ Jesus said tö höm: Aurdat dü mi sen heest, Thomas, da liiwst dü. Selig sen danen, welk ek se, en dag liiw.

³⁰ Uk vuul Üder Teken död Jesus voar sin Jüngers, welk ek al opskrewwen sen ön dit Bok.

³¹ Mar dössen sen âpskrewwen, dat I liiw, dat Jesus es Christus, Gottes Seen, en omdat I döör di Glōw dit Lewent hå ön sin Noom.