Johannes 15 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 15. Capitel.

¹ Ik sen en rogt Winstok, en min Vader es di Wingoardsman.

² En ark Twig ön mi, welk niin Frügt bringt, di nemt hi weg; en ark, welk Frügt bringt, di rensket hi, omdat hi moar Frügt bringt.

³ Nü sen I riin om dit Uurds wel, wat ik tö ju spreken ha.

⁴ Blīw ön mi, en ik ön ju. Alliküs di Twig van höm sallew niin Frügt bring kjen, hi mai da bi di Winstok blīw, alliksa kjen I dit uk ek, wan I ek ön mi blīw.

⁵ Ik sen di Winstok, en I sen di Twiggen. Hokken ön mi blewt, en ik ön höm, di bringt vuul Frügt; for sönder mi kjen I nöndt dö.

⁶ Hokken ek ön mi blewt, di ud wegsmetten, ǖs en Twig, en di fordorret, en em såmelt-s, en smet-s ön-t Jöld, en /di/ mut bren.

⁷ Wan I ön mi blīw, en min Uurd ön ju blewt, da mai I bed, om wat I wel, hat skelt ju wederfår.

⁸ Diärön ud min Våder iäret, dat I vuul Frügt drai, en dat I min Lirlings ud.

⁹ Alliküs mi Vader mi lew heed, sa hå ik ju uk lew. Bliw ön min Lēwde.

¹⁰ Wan I min Geboten hoald, da blīw I ön min Lēwde; alliksa üs ik min Vaders Geboten hoald, en bliw ön sin Lēwde.

¹¹ Sok rede ik tö ju, omdat min Frügged ön ju blewt, en ju Frügged volkommen ud.

¹² Dit es min Gebot, dat I ju önder arküder lew ha, alliküs ik ju lew hå.

¹³ Nemmen heed gurter Lēwde, üs di, dat hi sin Lewent let foar sin Frinjer.

¹⁴ I sen min Frinjer, wan I dö, wat ik ju befele.

¹⁵ Nü si ek moar, dat I Knegter sen; for en Knegt weet ek, wat sin Herr däd. Mar ik hå tö ju said, dat I Frinjer sen, for Alles, wat ik van min Vader hjert hå, hå ik ju forkindigt.

¹⁶ I hå mi ek ütwälet; mar ik ha ju ütwälet, en hå-t ju üpleid, dat I hengung, en Frügt bring, en ju Frügt blewt; omdat, wat I di Vader ön min Noom bed, hi ju dit jewt.

¹⁷ Dit befele ik ju, dat I ju önder arküder lew hå.

¹⁸ Wan di Wârld ju håtet, da weet, dat-s mi voar ju håtet heed.

¹⁹ Wiär I van di Wârld, da wild di Wârld sin Ein lew ha; mar wil I ek van di Wârld sen; for ik hå ju van di Wârld ütkwoart, diärom håtet di Wârld ju.

²⁰ Täänk om min Uurd, wat ik tö ju said hå. Di Knegt es ek gurter üs sin Herr. Hå ja mi forfölligt, da wel ja ju uk forfölge; hå ja min Uurd hölden, da wel ja ju uk hoald.

²¹ Mar al dit wel ja ju dö om min Nooms wel; for ja kään di ek, diär mi stjürt heed.

²² Wan ik kjemmen wiär, en et jam ek said hed, da hed ja niin Send, mar nü kjen ja nöndt voarwäänd, jår Send fri voar Skild tö känen.

²³ Hokken mi håtet, di håtet uk min Våder.

²⁴ Hed ik ek di Werke dön mung jam, diär niin Üder dön heed, da hed ja niin Send. Mar nü hå ja dit sen, en håte dag bid mi en min Vader.

²⁵ Dag omdat di Sprok, diär ön jår Wet skrewwen es, tö folling komt: Ja håte mi sönder Uarsåk.

²⁶ Mar wan di Tröster kom wel, diär ik ju stjür wel van min Vader, di Geist van di Wårheid, diär van di Vader ütgeid, di wel tjüg van mi.

²⁷ En I skel uk tjüg, for I sen van jest Begen of ön bi mi wessen.