Ipenbaring 9 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 9. Kapitel.

¹ En di füfst Engel posaunet. En ik såg en Stiar falen van Hemmel üp di Örd, en höm wåd di Kai iwen tö di Soad sönder Gründ.

² Hi ipent di Soad sönder Gründ, en diär kam en Rok üt di Soad âp, üs di Rok van en gurt Auen. Di Sen en di Logt kam ön Junkens dör di Rok üt di Soad.

³ Üt di Rok van di Soad kam Gärshüppers üp di Ord, danen Magt iwen wåd, alliküs di Skorpionen üp di Örd Magt hå.

⁴ En diär wåd tö jam said, nogweder dit Gärs üp di Örd, of üders wat Grēns, en gar nin Bōm tö beskådigen, mar bloat di Mensken, welk Gottes Segel ön jar Voarhaud ha.

⁵ En jam wåd di Magt iwen, jam ek doad tö makin, mar füf Mun lung jam tö pinigen, en dös Piniging wiär üs di Piniging van en Skorpion, wan hi en Mensk stat hed.

⁶ En ön disallew Dågen sjuk di Mensken jar Doad, mar ja findj en ek; ja wenske, om tö sterwin, mar ja flögt voar di Doad.

⁷ Di Gärshüppers likket di Hingster, diär tö di Krig ütrost sen, en üp jar Hauder wiär-t üs Kronen van Gold, jar Ansegter wiär di Mensken lik.

⁸ Ja hed Hir üs Hir van Wüfhaud, Ted üs Löwented.

⁹ Ja hed Panser üs irsen Panser, en jar Jükken bruset, üs wan di Wainer rasselt, me vul Hingster bespänt, diär ön di Krig låp.

¹⁰ Ja ha Störter alliküs Skorpionen, en Protter ön jar Störter, en ja hed di Magt, füf Mun di Mensken tö pinigen.

¹¹ Di Engel van di Soad sönder Gründ hed ja aur sik tö en Könning, diär üp Ebräisk Abaddon, en üp Grigisk Apollyon hjit.

¹² Jen We es er voarbi, betänk, diär kom jit tau Ween moar eter dos.

¹³ En di sogst Engel posaunet. En ik hjert en Stem üt di vjur Hörner van di gold Alter voar Gott.

¹⁴ Di sprok tö di sogst Engel, diär di Posaune hed: Lise di vjur Engel, welk bi di gurt Weterstrom Eufrates bünden sen.

¹⁵ En di vjur Engel wåd loas, diär bereit wiär üp jen Stünd, en tö jen Dai, en tö jen Mun, en tö jen Jår, omdat ja di träd Dil van di Mensken doadslå skuld.

¹⁶ En di Tal ön-t Låger van di Rütteri wiär vuldüsend mal düsend; en ik hjert jår Tal.

¹⁷ En sa såg ik ön di Sjün di Hingster ön-t Gesigt, en danen, welk diärüp set, dat ja fürigroad, en surtblö, en swåwelgül Panser ön hed; en di Hauder van di Hingster likket Löwenhauder, en üt jar Mulen ging Für, Rok en Swåwel.

¹⁸ Dör dös tri Plagen; nämelk Für, Rok en Swawel, wat üt jar Mulen ging, wad di träd Dil van di Mensken doad maket.

¹⁹ Di Hingster jar Magt wiär ön jar Mul, en jar Störter wiär di Slangen lik, en hed Hauder, en diärme död ja Skad.

²⁰ En dag kirt di üder Mensken, diär van dös Plagen ek tö Doad kjemmen wiär, van di Werken me jår Hunden ek om, omdat ja ek moar di Düweler en di Ofgottsbilder van Gold, en Sölwer, van Köper, en Stin, en Holt, welk nogweder se, of hir, nog gung küd, onbödige skuld.

²¹ Uk bekirt ja sik ek van jar Murdsjugt, Heksenkönst, Hureri en Tiweri.