Ipenbaring 19 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 19. Kapitel.

¹ En eter dössen hjert ik en gurtem Stem van en gurt Kär ön Hemmel, di sprok: Halleluja! Seligheid en Pris, en Iär, en Kraft wis üs Herr Gott.

² For wårhaftig en rogtfârdig sen sin Ordile, dat hi di gurt Hur forordilet hēd, welk di Örd me hör Hureri fordârewt hēd, en hēd sin Diners Blöd van hör Hund kråwet.

³ En ja sprok dit taust lop: Halleluja! En di Rok geid âp ön alle Ewigheid.

⁴ En di vjur en twundig Olderlid, en di vjur Dirten fal djäl, en bödigt Gott ön, diär üp di Tron set, en sprok: Amen, Halleluja!

⁵ En jen Stem ging üt van di Tron, di said: Lowet üs Gott, alle sin Tinstknegter, en dânen, diär höm fürgte, bid Litj en Gurt.

⁶ En ik hjert en Stem van en gurt Kär, en alliküs en Stem van vul Wetern, en üs en Stem van hart Tönderslaggen, di sprok: Halleluja! For di almagtig Gott hēd dit Rik innommen.

⁷ Let üs blid wis, en üs frügge, en Höm di Iär iw, for dit Lum sin Brödlep es kjemmen, en sin Wüf hēd sik klar måket.

⁸ En hat wåd hör iwen, om rin en blank Lennentjug öntötien; for dit Siden bedüdet di Helligen jar Rogtfardigheid.

⁹ En hi said tö mi: Skriw: Selig sen dânen, welk tö dit Nagtmal van dit Lum sin Brödlep beröpen sen. En hi sprok tö mi, dit sen wårhaftig Urder van Gott.

¹⁰ En ik fäl djäl voar sin Fet, om höm öntöbödigen. En hi sprok tö mi: Se tö, dat dü dit ek dädst; ik sen din Meknegt, en din Brödhern jår Meknegt, en dânen jår, welk dit Tjügnis van Jesus ha. Bödige Gott on! Mar dit Tjügnis van Jesus es di Geist, om wis voarüt tö sien.

¹¹ En ik såg di Hemmel ipenmåket, en se hjir, en wit Hingst, en di, welk diärüp set, hjit tru en wårhaftig, hi ordilet, en fört Krig me Geregtigheid.

¹² En sin Ogen sen üs en Jöldflam, en üp sin Haud sen vul Könnings-Kronen. Hi drog en skrewwen Nom, welk Nemmen moar forstönd, üs hi sallew.

¹³ En wiär öntein me en Kload, wat me Blöd bespränkt wiär, en sin Nom hjit Gottes Urd.

¹⁴ En höm dit Heer ön Hemmel üp wit Hingster, ontein me wit en rin Siden.

¹⁵ En üt sin Müd ging en skârp Swärt, om di Heiden diärme tö slaen, en hi wel jam regire me en irsen Rod. En di trat di Winpärsküp me di Win van di almagtig Gott sin Törn en Grim.

¹⁶ En hi hed en Nom skrewwen üp sin Kload, en üp sin Lunken wiär di Nom skrewwen: Könning aur alle Könninger, en Herr aur alle Herren.

¹⁷ En ik såg en Engel ön di Sen stunen, en hi röp me gurtem Stem, en sprok tö di Vüggeler, welk önder di Hemmel flö: Kom, en forsåmele ju tö di gurt Gott sin Någdert.

¹⁸ Omdat I dit Flesk van di Könninger, en dit Flēsk van di Oppersten aur düsend, en dit Flesk van di Starken, en dit Flēsk van di Hingster, en van danen, welk diärüp set, en dit Flēsk van alle Frien en Tinstknegter, bid Litjen en Gurten it.

¹⁹ En ik såg dit Bēst, en di Könninger üp di Örd, en jår Krigsvolken forsåmelt, om tö striden tögen di, diär üp di Hingst sēt, en tögen sin Heer.

²⁰ En dit Bēst wåd greppen, en me ditsallew di falsk Profet, diär di Teken död voar höm, dör welk hi dânen, welk dit Markteken önnommen hed van dit Best, en dânen, welk dit Bild van dit Bēst önbödigt. Dös tau wåd biding lewendig ön dit Jöld-Pul smetten, diär me Swåwel brent.

²¹ En di Üdern wåd doadslain me dit Swärt van di, diär üp di Hingst sēt, wat üt sin Müd ging, en alle Vüggeler wad sådigt van jår Flēsk.