Ipenbaring 16 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 16. Kapitel.

¹ En ik hjert en gurtem Stem üt di Tempel, di sprok tö di sowen Engeler: Gung hen, en jit di Bekkers van Gottes Wredheid üt üp di Örd.

² En di Jest ging hen, en goat sin Bekker üt üp di Örd; en diär kam en arig en fordarwelik Boldning üp di Mensken, welk dit Markteken van dit Bēst hed, en welk sin Bild önbödigt ha.

³ En di taust Engel goat sin Bekker üt ön di See. En hat wåd Blöd üs van Jen, diär ofmurdigt uden es; en alle lewendig Selen ön di See stoarw.

⁴ En di träd Engel goat sin Bekker üt ön di Weterstromer, en ön di Weter-Soaden. En hat wåd Blod.

⁵ En ik hjert di Engel aur di Weteren sien: Herr! dü best rogtfârdig, diär es, en di diär wiär, en di, diär wis skel, dü Hellig, dat dü dit Ordil ütfört hest.

⁶ For ja ha dit Blöd van di Helligen en Profeten forgöten; en dü hest jam Blöd tö drinken iwen, for ja sen dit wert.

⁷ En ik hjert en üder Engel van di Rōkålter sien: Ja, Herr, almagtig Gott, din Gerigt es wårhaftig en rogtfardig.

⁸ En di vjart Engel goat sin Bekker üt ön di Sen. En höm wåd di Magt iwen, di Mensken me Lög tö brennen.

⁹ En di Mensken wåd hit van di gurt Hat; en lästert Gottes Nom, diär Magt hēd aur alle Plagen; en ja bekirt sik, om höm di Iär tö iwen.

¹⁰ En di füfst Engel goat sin Skel üt üp di Trōn van dit Bēst. En sin Rik wåd junk måket, en ja kauet üp jår Tungen voar Pin.

¹¹ En ja lästert Gott ön Hemmel aur jar Pin, en aur jår Tündnels. En ja bekirt sik ek van jar Werken.

¹² En de sogst Engel goat üt sin Bekker aur di gurt Weter-Strom Eufrat; en dit Weter es âpdrügget; omdat di Wei foar di Könninger van Sens-Apgang bereitet ud.

¹³ En ik såg üt di Dråk sin Mul, en üt dit Best sin Raggen, en üt di falsk Profet sin Müd, tri ünrin Geister gungen, alliküs di Podden.

¹⁴ Hat sen Geister van di Düwel, ja död Teken, en gung üt tö di Könninger üp di Örd, en üp di hile Warld, om jam tö en gurt Slagt tö forsåmelin, üp di almagtig Gott sin gurt Dai.

¹⁵ Betänk, ik kom üs en Tif. Selig es di, diär wåket, en bewåret sin Kloader, omdat hi ek nåken wandelt, en em sin Skåm ek sjogt.

¹⁶ En hi hēd jam forsåmelt ön jen Steid, dit hjit üp Hebräisk Harmageddon.

¹⁷ En di sowenst Engel goat sin Skel üt ön di Logt. En diär ging en gurtem Stem üt di Hemmels Tempel van di Trön üt, di sprok: Hat es sken.

¹⁸ En diär fölligt Stemmen, Leidslaggen, en Tönderslaggen; en sa en skrekkelk Ördsjilwin, üs er jit nin wessen hed, sönt dat er Mensken üp di Ord wessen ha, sa gurt wiär dit Ördsjilwin.

¹⁹ En ut di gurt Stad wad tri Dil, en di Heider jar Städer fäl. En om di gurt Stad Babylon wåd er tågt voar Gott, om hör di Bekker me di Win van Gottes grimmig Törn tö iwen.

²⁰ En alle Eilönden flögt, en di Bâriger sen forswünden.

²¹ En en gurt Heilflåg, sentnerswår fäl van Hemmel üp di Mensken; en di Mensken lästert Gott aur di Plåg van di Heils, for di Plåg diärvan es vūlgurt.