Ipenbaring 13 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 13. Kapitel.

¹ En ik såg en Dirt üt di See âpkommen, dit hed sowen Hauder en tin Hurner; en üp sin Hurner tin Kronen, en üp sin Hauder Spot-Nomer van Gotters-Lästering.

² En dit Best, wat ik sag, wiär alliküs-en Pardel en sin Fet üs Bärenfet, en sin Mul üs en Löwen-Mul. En di Dråk jaw höm sin Kraft, en sin Stöl, en gurt Magt.

³ En ik såg jen van sin Hauder, üs want sir wiär tö di Doad; en sin Sirsteid tö di Doad wåd hil, en di hile Ördbudem forwundert sik aur dit Best.

⁴ En bödigt di Dråk ön, welk dit Best di Magt jaw, en bödigt dit Best ön, en sprok: Hokken es dit Best lik? En hokken kjen Krig för me höm?

⁵ En diär wad höm en Müd iwen, om gurt Dingen en Gotteslästering tö spreken; en diär wåd höm Magt iwen sok tö dön tau en vjärdig Mun lung.

⁶ En hat måket sin Mul ipen tö Lästering tögen Gott, om sin Nom tö lasten, en sin Uning, en danen tö lasten, diär ön Hemmel une.

⁷ En diär wad höm di Magt iwen, om me di Helligen Krig tö fören, om jam tö aurwennen. En diär wåd höm Magt iwen aur alle Stammer, en Moalen, en Heiden.

⁸ En al dânen, welk üp di Örd une, bödigt et ön, huns Nomer ek önskrewwen sen ön dit Lewents-Bok van dit Lum, wat slagtet es, van Warlds Begen of ön.

⁹ Hokken Oaren hed, di hir.

¹⁰ Wan er hokken üdern ön di Gefangenskep fört, di skel ön di Gefangenskep gung; wan er hokken me dit Swärt doad slaid, di skel me dit Swärt doadslain ud. Hjir es di Helligen jar Geduld en Glow.

¹¹ En ik sag en üder Best üt di Örd apkommen, dit hed tau Hurner, alliküs dit Lum, en sprok üs di Dråk.

¹² En hat wiset alle Magt van dit jest Best voar höm, en hat måket, dat di Örd, en dânen, welk diärüp une, dit jest Best önbödige, huns Sirsteid tö di Doad hil uden wiär.

¹³ En död gurt Teken, hat måket, dat Jöld van Hemmel fäl, voar di Mensken.

¹⁴ En forfört danen, diär üp di Örd une, om di Tekens wel, welk höm iwen sen, om tö dön voar dit Dirt, en said tö danen, diär üp di Örd une, dat ja foar dit Best en Bild måke skuld, wat dit Sirsteid van dit Swärt hed, en lewendig uden wiär.

¹⁵ En hat wad höm iwen, dat et dit Bild van dit Best di Geist jaw, dat dit Bild van dit Best sprok, en dat et måket, dat danen, welk dit Bild van dit Best ek önbödige wild, doadslain wad.

¹⁶ En maket-s altermål, di Litj en en di Gurten, di Rikken en di Armen, di Frien en di Tinstknegter, dat ja jam en Markteken jåw üp jar rogt Hund, of üp jar Vorhaud.

¹⁷ En dat er Nemmen kope of forkope kjen, voarbütten danen, diär dit Markteken hå, of di Nōm van dit Dirt, of di Tal van sin Nōm hēd.

¹⁸ Hjir komt et üp Wisheid ön. Hokken Insigt hed, di berekene di Tal van dit Bēst; for hat es di Tal van en Mensk, en sin Tal es sogs höndert en sogs en söstig.