Galalater 2 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 2. Kapitel.

¹ Diärnå vjurtein Jår leter reiset ik weder âp nå Jerusalem me Barnabas, en nōm Titus uk me mi.

² Eter en Ipenbåring ging ik diärâp, en besprok mi me jam aur dit Evangilje, wat ik di Heiden forkindjigt, senderlik me dânen, diär ön Agting stönd, omdat ik ek foriws löp, of löpen hed.

³ Mar uk Titus, diär me mi wiär, en alhurwel hi en Grik wiär, wåd ek twüngen, sik beskiär tö letten.

⁴ For wil hok falsk Brödhem, welk sik insleken hed, inmekjemmen wiär, om üs Friheid üttöspörin, welk wü ön Kristus Jesus hå, omdat ja üs ön Gefangenskep sät küd.

⁵ Wek wü jam ek en Ogenblek üt, om jam önderdån tö wisen, omdat di Wårheid van dit Evangilje bi ju bliw måt.

⁶ Mar van danen, diär wat önsen wiär, wat ja uk voarhen wessen hed, diärön kir ik mi ek. For Gott agt ek dit Önsen van di Mensken. Mar dânen, welk dit Önsen hed, hå mi nönt üders lirt.

⁷ Mar diärtögen, üs ja såg, dat mi dit Evangilje ön di Vorhaud önfortrut wiär, alliküs Petrus ön di Beskiäring.

⁸ For disallew, diär Petrus Kraft jåw tö sin Apostel-Amt bi di Beskiäring, di hēd uk ön mi kraftig wessen bi di Heiden.

⁹ En üs Jakobus, en Kefas, en Johannes, welk foar Piller hölden wåd, di Gnad, diär mi iwen es, begrēp, jåw ja mi en Barnabas di rogt Hund, en ja wåd me unk jens, dat wat bi di Heiden, en ja bi di Beskiäring prötje skuld.

¹⁰ Mat wü skuld di Armen betänk, wat ik uk flitig dön hå.

¹¹ Mar diär Petrus tö Antiochia kâm, sprok ik tö höm liktö ön-t Ansegt, for diär wiär Klåg aur höm kjemmen.

¹² For tövoaren, jer Sommen van Jakobus kam, ēt hi mi di Heiden; mar diär ja kâm, tog hi sik töreg, en ofsendert sik, diärom, wil hi voar danen van di Beskiäring bang wiär.

¹³ En uk di Üder Juden forstelt sik, sa, dat uk Barnabas forfört wåd, me jam tö hüggelin.

¹⁴ Mar üs ik såg, dat ja ek rogt wandelt, eter di Wårheid van-t Evangilje, sprok ik tö Petrus, üs ja al diärbi wiär. Wan dü, diär dü en Jud best, lewwest üs en Heid, en ek üs en Jud, hurom twingst dü da di Heiden, jüdisk tö lewwin?

¹⁵ Alhurwel wü van Natur Juden, en ek Senders van di Heiden sen.

¹⁶ Dag, wil wü wēt, dat di Mensk dör di Werke nå di Wet ek rogtfârdig ud, mar dör di Glōw ön Jesus Kristus; da liw wü uk ön Kristus Jesus, omdat wü rogtfârdig ud dör di Glow ön Kristus, en ek dör di Werke nå di Wet. For dör di Werke na di Wet ud nin Flesk rogtfârdig.

¹⁷ Mar skuld wü, diär sjuk dör Kristus rogtfârdig tö uden, uk jit sallew üs Senders befünden uden, da wiär Kristus en Diner tö di Send. Diär est fir van!

¹⁸ Mar wan ik dit, wat ik diälbreken hå, weder âpbeg, da måke ik mi sallew tö en Aurtreder.

¹⁹ Mar dör di Wet sen ik van di Wet ofstürwen, omdat ik Gott lewe skel; ik sen me Kristus krütsigt.

²⁰ Ik lewwe, mar nü dag ik ek, mar Kristus lewwet ön mi. For wat ik nü lewwe ön-t Flesk, dit lewwe ik ön di Glow ön Gottes Seen, diär mi lew hed, en sik sallew foar mi heniwen hēd.

²¹ Ik agt Gottes Gnad ek ring. For wan dör di Wet di Rogtfärdigheid komt, da es Kristus foriws stürwen.