Galalater 1 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 1. Kapitel.

¹ Paulus, en Apostel, ek van Mensken, uk ek dör Mensken, mar dör Jesus Kristus, en Gott di Vader, diär höm van Doaden apwäkt hēd.

² En alle Brödhem, diär bi mi sen, ön di Geminten ön Galatia.

³ Gnad wis er me ju, en Fred van Gott di Vader, en üs Herr Jesus Kristus.

⁴ Hi hēd sik sallew foar üs Send heniwen, om dat hi üs reddigt van dös ârig Warld, eter Gottes en üs Vaders Wel.

⁵ Höm skal di Iär wis van Ewigheid tö Ewigheid. Amen.

⁶ Hat wundert mi, dat I ju sa gau hå ofwänd letten van di, diär ju beröpen hed ön di Gnad van Kristus, tö en Üder Evangilje.

⁷ Wat dag nönt üders es; sönder dat er Sommen sen, diär ju wirrig måket hå, en dit Evangilje forkirt måke wel.

⁸ Mar wan uk wü, of en Engel van Hemmel ju en Evangilje forkindjigt — üders, üs wü ju dit forkindjigt hå, di wis forflökt.

⁹ Üs wü nü said hå, sa si wü uk weder: Wan er hokken ju en Evangilje forkindjigt — üders üs I dit fingen hå, di wis forflökt.

¹⁰ Sprēk ik da nü Mensken, of Gott tö Tinst? Of sjuk ik Mensken tö hågin? Wan ik di Mensken håget, da wiär ik nin Knegt van Kristus.

¹¹ Mar ik forsekere ju, lew Brödhem! dat dit Evangilje, wat van mi forkindjigt es, ek eter Mensken-Lirdom es.

¹² For ik hå dit van nin Mensk fingen, nog lirt, mar dör di Ipenbåring van Jesus Kristus.

¹³ For I hå wel van min voarige Wandel ön-t Judendom hjert, dat ik aur di Måten Gottes Geminte forfölligt en forwöstet hå.

¹⁴ En nom tö ön-t Judendom bowen vulen van mins Gelikken ön min Volk, en iwert aur di Måten om di Lirdom van Jesus Kristus.

¹⁵ Mar aurdat et Gott håget, diär mi van Moders Lif ofsendert hēd, en dör sin Gnåd beröpen,

¹⁶ Dat hi sin Seen ipenbåret ön mi, dat ik höm dör dit Evangilje forkindjige skuld mung di Heiden; nōm ik dit hastig voar, en berat mi ek me Flēsk en Blod.

¹⁷ Kam uk ek na Jerusalem tö dânen, welk voar mi Apostel wiär, mar ik ging nå Arabien, en kam weder töreg nå Damaskus.

¹⁸ Diäråp nå tri Jar kâm ik tö Jerusalem, om Petrus tö besjukken, en blew füftein Dågen bi höm.

¹⁹ Van di Üder Aposteler såg ik ninen, üders Jakobus, di Brödher van di Herr.

²⁰ Mar wat ik ju skriw, se, dit betjüg ik voar Gott, ik lȫg ek.

²¹ Diärnå kâm ik nå di Gegend van Syrien en Cilicien.

²² Mar ik wiär van Ansegt ünbekänt bi di kristlik Geminten ön Judäa.

²³ Mar ja hed man hjert, dat di, diär üs tövoaren forfölligt, hi forkindjigt nü di Glow, welk hi tövoaren ütrotte wild.

²⁴ En ja priset Gott foar mi. Lies: Galater.