Forhandlings 8 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 8. Kapitel.

¹ En Saulus hed en Welhågen ön sin Doad. Diär öntstönd om di Tid en gurt Forfölging aur dit Geminte ön Jerusalem; en ja wad ombistrit ön di Lönden Judäa en Samaria, sönder di Apostel.

² En hok gottesfürgtig Karming drog Stefanus tö Grew, en höld en gurt Jammer aur höm.

³ Mar Paulus plåget dit Geminte, ging hen en weder ön di Hüsing, en nōm Maner en Wüffen weg, en aurlöwert jam ön dit Gefängnis.

⁴ Danen, welk nü ombistrit wiär, ging ombi, en forkindigt dit Urd.

⁵ En Filippus kam diäl ön en Stad ön Samaria, en prötjet jam van Christus.

⁶ Dit Volk wiär jens Sens en hjert flitig tö, wat Filippus said, en såg di Teken, welk hi död.

⁷ For di fül Geister foar üt van Vulen, welk diärme behaftet wiär, me en gurt Geskrig (Belkin), uk vul Gigtgebrekkelken en Lammen (Kröpeler) wåd sünd måket.

⁸ En diär wåd en gurt Blidheid ön disallew Stad.

⁹ En diär wiär en Man, bi Nom Simon, ön di sallew Stad, di drew tövoaren Trålkunst, en behekset dit Volk ön Samaria, en jaw voar, hi wiär wat Gurts.

¹⁰ Welk ja al önhinget, bid litj en gurt, en said: Dös es Gotts Kraft, diär gurt es.

¹¹ En ja hinget höm diärom ön, aurdat hi en lung Tid jam me sin Trålin (Bemåkin) wirrig måket hed.

¹² Mar üs ja Filippus sin Prötji līwt van Gottes Könningrik en van Jesus Christus sin Nōm, let ja jam döpe (kresne), bid Måner en Wüffen.

¹³ Da wåd uk Simon sallew glowsk, en let höm sallew döpe, en höld sik tö tö Filippus. En üs hi di Teken en Dåden såg, welk diär ske, forwundert hi sik.

¹⁴ Üs nü di Aposteler in Jerusalem hjert, dat Samaria Gotts Ūrd önnommen hed, stjürt ja Petrus en Johannes tö jam.

¹⁵ Üs jat nü diär diälkam, bödigt ja aur jam, dat ja di hellig Geist fo måt.

¹⁶ For hi wiär jit üp Nemmen fälen; mar ja wiär alining döpet ön Jesus Christus sin Nōm.

¹⁷ Diär leid jat di Hunden üp jam, en ja fing di hellig Geist.

¹⁸ Mar üs Simon såg, dat di hellig Geist iwen wad, wan die Aposteler di Hunden üpleid, boad hi jam Jild ön.

¹⁹ En sprok: iw mi uk di Magt, dat, wan ik hokken di Hunden üpli, disallew di hellig Geist faid.

²⁰ Mar Petrus said tö höm: Dat dü fordammet ūdst me din Jild, dat dü menst, dat Gottes Gåw for Jild tö fon es.

²¹ Dü skedt nogweder Dil, of Lot ha ön dit Urd, for din Hart es ek rogtskaffen voar Gott.

²² Diärom dö Bōt foar din Bosheid, en bed Gott, of hi di meskin din hjemmelk Aurleg önt Hart forīw wel.

²³ For ik se, dat dü van better Håt vol best, en töhopknet me Ünrogtfardigheid.

²⁴ Diär swåret Simon en sprok: Bed at di Herr for mi, dat diär Nönt van dit aur mi komt, hurvan at said ha.

²⁵ Mar üs ja di Herr sin Urd betjügt en spreken hed, kirt ja weder om na Jerusalem, en prötjet dit Evangelium ön vul Flekken ön Samaria.

²⁶ Mar di Herr sin Engel sprok tö Filippus, en said: Stun ap en gung Süder voar üp di Wei, diär van Jerusalem na Gaza geid, di es wȫst.

²⁷ En hi stönd âp en ging hen. En lukke jens, en Man üt Morenlönd (Aethiopien), en Kåmerdiner en Opperskatmeister bi di Könningswüf Kandace ön Morenlönd, wiär tö Jerusalem kjemmen, om öntöbödigin.

²⁸ En hi kirt weder om, en sēt üp sin Wain, en los di Profet Jesaias.

²⁹ En di Geist sprok tö Filippus: Gung hen tö, en måke di bi dös Wain.

³⁰ Diär löp Filippus hentö en hjert, dat hi di Profet Jesaias los, en said: Forstånst dü uk, wat dü last?

³¹ En hi said: Hur kjen ik dit, wan er mi Nemmen önderrogt? En hi boad Filippus, dat hi âp tö höm kom skuld, en bi höm Plåts nem måt.

³² Mar dit Steid ön di Skreft, wat hi los, wiär dit: Hi es üs en Sjip tö Slagting fört, en stel üs en Lum wiär sin Klepster; sa hēd hi sin Müd ek ipen måket.

³³ Ön sin Ligheid es sin Ordil (Kur) hōg; mar hokken wel sin Lewents Längde ütsprek? for sin Lewent es van di Örd wegnommen.

³⁴ Diär swåret di Kåmerdiner, en said: Ik bed di, van hokken said di Profet dit? Van hömsallew, of van hokken üders?

³⁵ En Filippus död di Müd ap, en begent van dös Skreft ön, en forkindigt höm dit Evangilje van Jesus.

³⁶ En üs jat sa langs di Wei reiset, kam jat tö en Weter, en di Kåmerdiner said: Lukke jens, diär es Weter, wat kjen mi hendere, dat ik mi kresne let?

³⁷ Mar Filippus said: Wan dü van hil Hart liwst, da mai dit nog geske. Hi swåret en sprok: Ik liw, dat Jesus Christus Gottes Seen es.

³⁸ En hi gebot (jaw Order), dat di Wain stel hoald skuld, en jat ging biding in ön-t Weter, bid Filippus en di Kåmerdiner, en hi döpet (kressent) höm.

³⁹ En üs ja üt dit Weter ütstapt, nom di Herr sin Geist Filippus weg, en di Kåmerdiner sag höm ek moar; en hi reiset sin Wei en wiär blid.

⁴⁰ Filippus wåd fünden ön Asdod; hi reiset ombi, en forkindigt dit Evangilje ön alle Städer, bet (tö) hi kam tö Cäsarea.