Forhandlings 6 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 6. Kapitel.

¹ Ön di sallew Dagen, üs di Jünger-Öntal langsen gurter wåd, öntstönd diär en Knorrin mung di Griken tögen di Ebräer, dat jar Inkewüffen forsümmet wad bi di dågligs Ütdiling.

² Diär röp di Twellef di Mängde Jüngers on dit Geminte töhop, en sprok: Hat dōgt nönt, dat wü Gottes Urd töregsät, en bi Stål tine, om di Armen tö önderhoalden.

³ Diärom, I lew Brödhem, lukke jens mung ju om sowen Karming (Maner) diär gud ön Beröp sen, en vol van di hellig Geist en Wisheid sen, welk wü bestel tö dös Forrogting.

⁴ Mar wü wel önhoald me Bödigin en ön dit Urds Forlining.

⁵ En dit Urd håget di hil Mängde wel; en wälet Stefanus, en Man vol van Glōw en di hellig Geist, en Filippus, en Progorus, en Nikanor, en Timon, en Parmenas; en Nikolaus, en Judengenōt (Nibekirt) van Antiochien.

⁶ Dössen stelt ja voar di Aposteler, en bödigt, en leid di Hund/en/ üp jam.

⁷ En Gottes Urd nōm tö, en di Öntal van di Jüngers wåd rogt gurt ön Jerusalem; sagar en gurt Kär Pröster nom uk di Glōw ön.

⁸ En Stefanus, vol van Glow en Kraft, död Wunder en gurt Teken mung dit Volk.

⁹ Diär stönd er hokken van di Skul ap, ja wiär van di Synagoge, benämt di Libertiner, en di Cyreners, en di Alexanders, en danen, diär van Cilicien en Asien wiär, en strēd sik me Stefanus.

¹⁰ En ja küd di Wisheid en di Geist ek wederstun, dör welk hi sprok.

¹¹ Diär törogt ja hok Karming, ja said: Wü ha hjert, dat hi lasterlik Urder tögen Moses en tögen Gott spreken hēd.

¹² En ja hitset dit Volk, en di Olderlid, en di Skreftlirten âp, en kam hjårt, en rēw höm hen, en fört höm voar di Råd.

¹³ En stelt falsk Tjügen, ja said: Dös Mensk halt ek ap skempelk Urder tögen dös hellig Steid en di Wet tö spreken.

¹⁴ For wü ha hjert, dat hi said hēd: Jesus van Nazareth skel dös Steid diälbrek, en di Skek ändere, diär Moses üs iwen hēd.

¹⁵ En ja lukket al üp höm, welk ön di Råd sēt, en såg sin Ansegt, üs en Engels Ansegt.