Forhandlings 28 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 28. Kapitel.

¹ Üs wü löndigt wiär, fing wü tö weten, dat dit Eilönd Melite hjit.

² Di Eilönders, welk üs främed wiär, wiset üs vul Friindskep, måket Jöld, en nōm üs al ap, aur di Rin en Kold, diär wü ütstönden hed.

³ En üs Paulus en Hop drüg Twiggen töhop råket, en ön-t Jöld smēt, kam aur di Lög en Slang üt, en woand sik Paulus om sin Hund.

⁴ Üs di Lid üp dit Eilönd dit Dirt ön sin Hund hingin såg, said ja tö arküder: Di Mensk es wes en Murdiger, welk di Wrög ek lewwe let, alhurwel hi üt di See reddigt uden es.

⁵ Mar Paulus slängt dit Dīrt ön-t Jöld, sönder di menst Skåd tö liden.

⁶ Ja wiär forwagten, dat hi diärvan tünd, of doad djälfål skuld. Diär ja lung tēwt hed, en såg, dat hi er nin Skad van hed, tågt ja üders, en said, hi es en Gott.

⁷ Ön di Naiigheid hed di Opperst van dit Eilönd, bi Nōm Publius, en Löndgud. Hi nōm üs âp, en beharbârigt üs friindlik tri Dågen.

⁸ En hat kâm tö pas, dat di Våder van Publius ön di Koald en Dörgang krånk leid. Paulus ging oan tö höm, bödigt, leid di Hunden üp höm, en måket höm sünd.

⁹ Üs dit geske, kâm uk di Üder Krånken, welk üp dit Eilönd wiär, hjårt, en let sik sünd måke.

¹⁰ En ja wiset üs vul Iär, en diär wü wegreiset, jaw ja üs me önt Skep, wat wü nödig hed.

¹¹ En eter Forlöp van tri Mun foar wü of me en Skep van Alexandrien, wat di Teken (Panier) Castor en Pollux (di Twellings) hed, en bi dit Eilönd sin Wunterlåg hed.

¹² En diär wü tö Syrakus kjemmen wiär, blēw wü diär tri Dågen.

¹³ Diärvan silt wü rundom, en kam tö Region; en da weder, jen Dai diäreter, üs di Südenwinj weit, kam wü di taust Dai tö Puteolen.

¹⁴ Diär foand wü Brödhem, en ja boad üs, dat wü diär sowen Dår blēw. En da reiset wü endlik nå Rom.

¹⁵ En van diär kâm di Brödhem, welk van üs hjert hed, üs öntögen bet tö Appifer en Tretabern. Diär Paulus danen såg, danket hi Gott, en fing weder Mud.

¹⁶ Mar üs wü tö Rom kâm, jaw di Önderhaudman di Gefangenen aur ön di Opperst van di Lifwagt. Paulus fing Forlof, dat hi une küd, hur hi wild, me en Krigsknegt, diär höm bewagt.

¹⁷ En hat kam tö pas eter tri Dagen, dat Paulus di Voarnemsten van di Juden töhop röp. Üs ja töhop kâm, sprok hi tö jam: I Manslid en Brödhem! ik hå nönt forbreken tögen üs Volk, nog tögen üs Väders Wis; en sen dag gefangen üt Jerusalem aurlöwert uden ön di Römer jår Hunden.

¹⁸ Üs ja mi forhjert hed, wild ja mi hold loas let, aurdat ja nin Uarsak tö di Doad ön mi foand.

¹⁹ Mar üs di Juden diärtögen sprok, wiär ik nödigt, mi üp di Kaiser tö beröppen; dag ek, üs wan ik tögen min Volk hjir wat tö klågin hed.

²⁰ Om di Uarsak hå ik forlangt, ju tö sen en tö spreken, for om Israels Höps wel sen ik slöten ön dös Ketting.

²¹ Mar ja said tö höm: Wü ha nogweder Brēf van Judäa aur di fingen, nog es er hokken van di Brödhem kjemmen, diär üs wat Arigs om di fortält of önmeld hēd.

²² Mar wü wenske dag, din Mining tö hiren; for hat es üs van dös Sekte wel bekänt, dat di aural Tögenspråk fent.

²³ En üs ja höm en Dai fast sät hed, da kâm er rogt Vulen tö höm ön di Herbarig. Danen forklåret en betjügt hi Gottes Könningrik, en hi sågt jam tö aurtjügen van Jesus üt Moses Wet en di Profeten, van en Miärnem eder bet hen tö en Indjnem.

²⁴ En Sommen liwt dit, wat hi forkindigt; mar Sommen liwt ek.

²⁵ Mar diär ja önder arküder ünjens wåd en fortging, said Paulus jit tö jam dit jen Urd: Di hellig Geist hēd wel spreken dör di Profet Jesaias tö üs Väders, wan hi said:

²⁶ “Gung hen tö dit Volk, en sprēk: Me di Oaren skel I-t hir, en dag ek forstun; me di Ogen skel I-t se, en dag ek inse.

²⁷ For dit Hart van dit Volk es forstokt; me Oaren hir ja swår, en jår Ogen lük ja tö; omdat ja /jens/ ek se me di Ogen, en ek hir me di Oaren, en me jar Hart dit ek forstun, en sik ek bekir, wan ik jam sünd måke wel.”

²⁸ I skel wēt, dat Gottes Seligheid tö di Heiden stjürt ud, en ja skel höm hir.

²⁹ En diär hi dit said hed, ging di Juden weg, en hed diäraur vul Strid önder arküder.

³⁰ Paulus blēw tau vol Jår ön sin ein Uning, welk hi hürt hed; en nōm al dânen âp, welk tö höm kâm.

³¹ Hi prötjet Gottes Rik, en lirt van di Herr Jesus Christus me al Frimudigheid, en sönder Hender.