Forhandlings 26 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 26. Kapitel.

¹ Agrippas said tö Paulus: Dü hēst Forlof, foar di tö spreken. Nü strekt Paulus di Hund üt, en forswåret sik.

² Hat håget mi, Könning Agrippas! dat ik mi delling aur Alles voar di forswåre skel, hurfoar ik van di Juden beskildigt ud.

³ Ollermist, wil dü di jüdisk Skek en Stridfrågen wēst. Diärom bed ik di, dat dü mi geduldig önhir wedt.

⁴ Hurdelling min Apföring van Jungensbin of ön wessen hed mung döt Volk en ön Jerusalem, dit wēt alle Juden.

⁵ Ön lung Tid ha ja mi küd (wan ja di Wårheid betjüg wel). For ik hå en Farisäer wessen, welk di strǟngst Sekte van üs Gottestinst es, en hå diäreter lewwet.

⁶ Nü stun ik hjir voar Gerigt, wil ik üp di Belöwing höpe, di Gott üs Väders iwen hed.

⁷ Üs twellef Stammer, welk Nagt en Dai Gott me Iärnst tine, höpe, dat di Belöwing foar jam tö folling komt. Aur di Höp, lew Könning Agrippas! ud ik van di Juden beskildigt.

⁸ Wat? Ud-t da van ju foar ünliwbår hölden, dat Gott Doaden apwǟkt?

⁹ Ik ment wårlik uk bi mi sallew, dat ik di Nom Jesus van Nazareth vul öntögen dö skuld.

¹⁰ Üs ik uk da ön Jerusalem dön hå, diär ik vulen van di Helligen ön dit Gefängnis inslüt, hurtö ik van di Opperpröster Magt fingen hed; en wan ja ombrågt wīs skuld, da stemmet ik hold me.

¹¹ Ik let jam åft ön alle Skulen pinige, en twōng jam tö lasten; en ik wiär aurüt bister üp jam, en forfölligt jam uk ön di främed Städer.

¹² Sa reiset ik uk me Volmagt en Befel van di Opperpröster na Damaskus.

¹³ Medden üp Dai, lew Könning! sag ik üp di Wei en Lägt, wat van Hemmel djälstrålet, moar üs di Sen, en mi, en danen, welk me mi reiset, beskintj.

¹⁴ En üs wü al üp di Ord djälfälen wiär, hjert ik en Stem, welk ön di hebräisk Språk tö mi said: Saul, Saul, hurom forfölligst dü mi? Hat wel di swår fål, tögen di Prot tö slekkin.

¹⁵ Ik sprok: Herr! hokken best dü? Di Herr said: Ik sen Jesus, welk dü forfölligst, mar stun ap, en stel di üp din Fet!

¹⁶ For diärtö sen ik di ön Sjün kjemmen, dat ik di tö en Diner en Tjüg måke van dit, wat dü sen hēst, en wat ik di jit ipenbåre wel.

¹⁷ En ik wel di reddige van dit Volk en di Heiden, tö welk ik di nü stjür.

¹⁸ Om jam di Ogen tö ipenen, dat ja van di Junkens tö dit Lägt, van Satans Gewalt tö Gott sik bekir, omdat ja dör di Glow ön mi Foriwing foar jår Send fo mai, en dit Arwdil me di Helligen.

¹⁹ Diärom, o Könning Agrippa! wiär ik di lägt Sjün van Hemmel ek üngehōrsom (ünglowsk).

²⁰ En lirt jest ön Damaskus, da ön Jerusalem, en ön dit hile jüdisk Lönd; uk mung di Heiden, dat ja Bōt dö (sik bētere) en sik tö Gott bekir, en dör rogtskaffen Dåden jår Bekiring bewise skuld.

²¹ Üt di Uarsåk hå di Juden mi ön di Tempel greppen, en uget (forsågt) mi doad tö slåen.

²² Mar Gottes Help hēd mi beskirmet, en ik stun hjir bet tö delling tö, en li Tjügnis of bid voar Litj en Gurt, en lir nönt üders, üs wat di Profeten en Moses al forkindigt hå.

²³ Dat nämelk Christus lid måst, en dat hi üs di Jest van Doaden apstun, en Juden en Heiden Lägt forkindige skuld.

²⁴ En diär hi dit Alles tö sin Forswåring sprēken hed, röp Festus gurtem: Paulus! dü råsest! din gurt Geliärtheid bringt di önt Råsin.

²⁵ Mar Paulus said: Magtig Festus! ik råse ek, mar ik sprēk Wårheid, en sen bi sünd Forstand.

²⁶ Di Könning wēt dit nog, en tö höm sprek ik me Frimudigheid; for ik liw ek, dat höm wat van al dös Dingen forborgen es, for diär es nönt ön di Hok sken.

²⁷ Könning Agrippa! Liwst dü da di Profeten? Ik wet, dat dü liwst.

²⁸ En Agrippas said tö Paulus: Diär wånt litjet, dü bewegest mi, en Christ tö uden.

²⁹ En Paulus said: Ik wenske voar Gott, diär mai Vul of Litjet wånt, dat ek alining dü, mar Alle, welk mi delling hir, sokken ud måt, üs ik sen, ütgenommen dös Bande.

³⁰ En diär hi dit said hed, stönd di Könning âp, en di Löndvöged en Bernice, en danen, welk bi jam sēt.

³¹ En ja ging bi Sid, sprok me arküder en said: Dös Mensk hēd nönt dön, wat di Doad of Ketten fortinet.

³² En Agrippas said tö Festus: Dös Mensk küd loas letten ud, wan hi sik ek üp di Kaiser beröpen hed.