Forhandlings 18 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 18. Kapitel.

¹ Diärüp forlet Paulus Athen, en kâm tö Korinth.

² Diär foand hi en Jud, me Nōm Aquila, van Geburt üt Pontus, welk kūrt tövoaren van Italien (Welsklönd) kjemmen wiär, me samt sin Wüf Priscilla, (diärom dat di Kaiser Klaudius Order iwen hed, dat alle Juden sik üt Rom wegmåke skuld.)

³ En hi ging īn tö jam, en aurdat hi ditsallew Handwerk hed, blew hi bi jam, en årbedt. Jar Handwerk wiär, Tenten tö måkin.

⁴ En hi lirt üp alle Sabbatter ön di Skul, måket di Nom van di Herr Jesus bekänt, en aurtjügt Juden en Griken.

⁵ En üs Silas en Timotheüs van Macedonien önkjemmen wiär, wåd Paulus dör Gottes Geist iwrig; et tö betjügen voar di Juden van Jesus, dat hi de Christ es.

⁶ Mar üs ja sik tögen höm âpsät en höm forspottet, skoddet hi di Kloader üt, en said tö jam: Ju Blöd kom üp ju Haud! Ik sen ünskildig; van nü of ön gung ik tö di Heiden.

⁷ En nü ging hi van dannen, en kâm ön en Hüs, tö en gottesfürgtig Man; me Nom Justus, sin Hüs wiär naist bi di Skul.

⁸ En Crispus, di Opperst van di Skul, liwt me sin hile Hüs (al sin ein Lid) ön di Herr. Uk Vulen van di Korinther, welk töhjert hed, liwt, en let sik döpe.

⁹ En di Herr said dör en Gesigt ön Nagtem tö Paulus: Fürgt di ek, mar sprēk, en swügge ek!

¹⁰ Ik stun di bi, en Nemmen skel sik önderstun, sik ön di tö forgrippen, en di Lid tö dön; for ik hå en gurt Volk ön dös Stad.

¹¹ Hi blew diär jen Jår en sogs Mūn, en forkindigt jam Gottes Ūrd.

¹² Mar üs Gallion Löndvöged (Stadhoalder) ön Achaja wiär, stönd di Juden tögen Paulus ap, en fȫrt höm voar di Rogtstöl.

¹³ En said: Dös Mensk rat di Lid tö, tögen di Wet Gott tö iärin.

¹⁴ En üs Paulus di Müd apdöd, said Gallion tö di Juden: Want en Forbreken of Skalkheid wiär, lew Juden, da wild ik ju Klågen hold önhir.

¹⁵ Mar diär di Fråg es om di Lir, um Ūrder, en om di Wet bi ju, da make I dit sallew üt me arküder. Ik wel aur sok Dingen ek Rigter wis.

¹⁶ En diärme wiset hi jam van sin Rogtstöl of.

¹⁷ Nü grēp alle Griken Sosthenes, di Opperst van di Skul, ön, en slog höm voar di Rogtstöl, en Gallion kemmert sik ek diärom.

¹⁸ En Paulus blēw jit lung diär, nom da Ofskid van di Brödhem; en reiset me Priscilla en Aquila tö Skep na Syrien; eter dat hi ön Kenchrea sin Hir üp Haud hed klep letten, for hi hed en Belöwing dön.

¹⁹ Bi sin Önkomst ön Efesus forlet hi jam. Hi ging īn ön di Skul, en sprok me di Juden.

²⁰ En ja boad höm, dat hi wat länger Tid bi jam forwile wild; mar hi slog jam dit of.

²¹ Hi nōm Ofskid (said: får wel!) van jam, en said: Ik mut voaral dit naist Fǟst ön Jerusalem hoald; wan Gott wel, da wel ik weder tö ju kom. En hi foar weg van Efesus.

²² Hi löndigt bi Cäsarea, ging firder âp, gröt dit Geminte, en reiset of na Antiochia.

²³ Hjir blew hi en Tidlung, sǟt da sin Reis fort, ging van Ort tö Ort dör dit Lönd Galatien en Frygien, en starkt de Jüngers.

²⁴ Om di Tid wiär er en Jud, van Geburt üt Alexandrien, me Nom Apollo, en müdfardig Man, en magtig ön di Skreft, na Efesus kjemmen.

²⁵ Hi wiär al van di Herr sin Wei önderrogt uden, en sprok me en fürig Geist, en lirt me Jwer van Jesus, hurwel hi man Johannis sin Döp hed.

²⁶ Hi stönd ön di Synagoge me gurt Frimudigheid ap tö spreken. Aquilas en Priscilla hjert höm, nōm höm tö sik, en leid höm Gottes Wei jit nauer üt.

²⁷ En üs hi nü na Achaja reise wild, jaw di Brödhem höm en Brēf ön di Jüngers me, dat ja höm gud âpnem måt. Nå sin Önkomst diär, holp hi dânen vūl, welk dör Gottes Gnåd tö di Glow gelangt wiär.

²⁸ For hi aurwoan me Iärnst di Juden langsen (beständig), en bewiset ipenbår üt di Skreft, dat Jesus di Messias es.