Forhandlings 15 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 15. Kapitel

¹ En Sommen kâm djäl van Judäa, en lirt di Brödhem: Wan I ju ek beskjär let eter di Wis van Moses, da kjen I ek selig ūd.

² Üs nü en Aprör öntstönd, en Paulus en Barnabas ek en litj Strid me jam hed, forordnet ja, dat Paulus en Barnabas, en hok Üdern van jam âpreise skuld tö Jerusalem tö di Apostler en Olderlid aur dös Fråg.

³ En jat fing dit Geleit van dit Geminte, en reiset dör Fönizien en Samaria, en fortält, dat di Heiden jam bekirt hed, en måket gurt Frügged mung alle Brödhem.

⁴ Mar üs jat önkam tö Jerusalem, wåd jat van dit Geminte, en van di Apostler, en van di Olderlid /wel âpnommen/. En jat forkindigt (fortält), hur vul Guds Gott dör jam wirket hed.

⁵ Diär stönd er Hokken van di Farisäer-Sekt âp, welk di Glōw fingen hed, en sprok: Em mut jam beskjär, en jam befjäl di Wet /van Moses/ tö hoalden.

⁶ En di Apostler en di Olderlid kâm töhop, om üp di Såk tö letten.

⁷ En üs er nü lung diäraur streden wiär, stönd Petrus âp en sprok: I Måner, lew Brödhem, I wēt, dat Gott lung voar dös Tid mung üs mi ütwälet hēd, dat dör min Müd di Heiden dit Urd van-t Evangilje hir en liw skuld.

⁸ En Gott, diär di Harten känt, tjügt aur jam, en jåw jam di hellig Geist, alliküs uk üs.

⁹ En måket nin Forskel twesken üs en jam, en rensket jar Hart dör di Glōw.

¹⁰ Wat wel I da nü Gott forsjuk, om en Jok üp di Jünger jar Hals tö lien, wat nogweder üs Väders, of wü hå drai måt.

¹¹ Mar wü liw dör di Gnad van di Herr Jesus Christus selig tö uden, üp di sallew Wis üs uk ja.

¹² Diär swügget dit hil Geminte stel, en hjert Petrus en Barnabas fortällen, hurgurt Teken en Wunder Gott dör jam mung di Heiden dön hed.

¹³ En diärnå, üs jat stelswügget hed, nōm Jakobus dit Urd, en sprok: I Karming, lew Brödhem! hir mi tö!

¹⁴ Simon hēd fortält, hurdelling Gott jest di Heiden besjukt hēd, en üt jam en Volk önnommen hēd tö sin Nōm (Iär).

¹⁵ En diärme stemmet di Urder van di Profeten aurjen, üs er skrewwen stånt:

¹⁶ Diärna wel ik wederkom, en wel Davids Höt (Tabernåkel), /welk forfälen es,/ weder apbeg, en wel di Stokker weder aprogt.

¹⁷ Omdat di Mensken, welk aurblewwen sen, eter di Herr fråge, diärtö alle Heiden, aur welk min Nōm nämt es, sprakt di Herr, diär dit Alles dǟd.

¹⁸ Gott sen al sin Werken (Dåden) bekänt van di jest Begen van di Warld of ön.

¹⁹ Diärom hoald ik diärfoar, dat em danen, diär van di Heiden sik bekir tö Gott, nin Unru (Fortröt) måke skel.

²⁰ Mar skriw jam, dat ja jam van Ünrennelkheid önthoald skel, wat bi di Ofgotten (falsk Gotten) voarfalt, en van Hureri, en van Kwewet, en van Blöd.

²¹ For Moses /Wet/ hēd van oalding Tid of ön ark Stad danen, welk höm prötje; en hat ud uk alle Sabbatdår ön di Skulen (Synagogen) lesen.

²² Da togt er di Apostler en di Olderlid, samt dit hil Geminte gud diärom, hok Karming üttöwälin, en me Paulus en Barnabas na Antiochien tö stjüren, nämelk Judas, me di Tönom Barsabas, en Silas, sok Måner, diär Liärers wiär mung di Brödhem.

²³ En ja jåw jam en Skreft ön Hund, welk sa lüt: Wü, di Apostler, en Olderlid, en Brödhem, wenske di Brödhem van di Heiden ön Antiochien, ön Syrien, en ön Cilicien Seligheid.

²⁴ Sönt wü hjert hå, dat Sommen van üs Lid ütgingen sen, en hå me jår Liren ju wirrig måket, en ju Seelen martert, en si, I skel ju beskjär let, en di Wet hoald, hurvan wü nönt befälen hå.

²⁵ Da sen wü jen Sens me arküder töhopkjemmen, en hat hēd üs gud togt, hok Måner tö wälin, en tö ju tö stjüren, me üs lewst Brödhem Barnabas en Paulus.

²⁶ Mensken, welk jår Seelen heniwen hå foar di Nom van üs Herr Jesus Christus.

²⁷ Wü hå da Judas en Silas stjürt, welk uk me jar Müd ju ditsallew forkindige skel.

²⁸ For hat håget di hellig Geist en üs, ju ek moar Last üptölien, üs di Dingen, welk nödig sen.

²⁹ Dat I ju nämelk önthoald, di Ofgotten tö åwerin, en van Blöd, en van di kwewet Dirten, en van Hureri (Üntügt); wan I ju diärvoar ön Agt nem, da dö I rogt. Får wel!

³⁰ Üs dössen offärdigt wiär, kâm ja tö Antiochien, en forsåmelt dit Geminte, en jåw dit Brēf aur.

³¹ Üs ja dit Brēf lesen hed, wåd ja blid aur di Fortrösting.

³² Mar Judas en Silas, diär uk Profeten wiär, död jam vul Meit, di Brödhem tö liren en tö stärkin.

³³ En üs ja en Tidlung tewt hed, wåd jat van di Brödhem me Frēd offärdigt tö di Apostler.

³⁴ Mar hat togt Silas, dat hi diär bliw wild.

³⁵ En Paulus en Barnabas höld jam âp ön Antiochien, lirt en forkindigt me vul Üdern di Herr sin Urd.

³⁶ En na hok Dågen said Paulus tö Barnabas: Let unk weder omkir, om unks Brödhem tö besjukken ön alle Städer, ön welk wü di Herr sin Urd forkindigt hå, hurdelling ja jam forhoald.

³⁷ Mar Barnabas rat, dat jat Johannes, me di Tönōm Markus, me nem skuld.

³⁸ Mar Paulus höld-t foar beter, dat jat sa en Man ek me nem skuld, diär van jam ön Pamfilien ofweken wiär, en ek me jam hengingen wiär tö dit Werk.

³⁹ En jat kam hart ön arküder, sa, dat jat van arküder skäd, en dat Barnabas Markus me nōm, en nå Cyprus silt (reiset).

⁴⁰ Mar Paulus wälet Silas, en reiset hen, ön Gottes Gnad befälen van di Brödhem.

⁴¹ En hi reiset dör Syrien en Cilicien, en starkt di Geminten, en forordnet, dat ja di Regeler van di Apostler en Olderlid hoald skuld.