Forhandlings 1 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 1. Kapitel.

¹ Dit jest Bok hå ik måket, min lew Theofile! van al dit, wat Jesus höm (sik) voarnōm, bid tö dön en tö liren.

² Tö üp di Dai, diär hi âpnommen wåd, eter dat hi di Aposteler (welk hi ütkwoart hed) dör di hellig Geist Befel (Order) iwen hed.

³ Voar hokken (welk) hi höm (sik) na sin Liden lewendig wiset (fortonet) hed dör manning Kǟnteken; en let sik se mung jam vjärdig Dagen, en sprok me jam van Gottes Könningrik.

⁴ En diär hi jam forsåmelt hed, befoal hi jam, dat ja ek van Jerusalem weggung skuld, mar tēw eter di Belöwing van di Vader, welk I hjert hå (said hi) van mi.

⁵ For Johannes hēd me Weter döpet. Mar I skel me di hellig Geist döpet ud, ek lung eter dös Dagen.

⁶ Mar disalwigen, welk töhopkjemmen wiär, fraget höm, en sprok: Herr! wedt dü om dös Tid dit Rik Israel aprogt?

⁷ Mar hi sprok tö jam: Hat komt ju ek tö, Tid en Stünd tö weten, ön welk di Vader sin Magt stelt hēd.

⁸ Mar I skel di Kraft van di hellig Geist fo, diär (welk) aur ju kom skel, en I skel min Tjügen wis ön Jerusalem, en ön hil Judäa en Samaria, en hen tö dit Bütterst van di Örd.

⁹ En üs hi dit said hed, wåd hi aphewen, wilt ja dit såg, en en Wolk nōm höm voar jår Ogen weg.

¹⁰ En üs ja höm eterlukket, hurdelling hi tö Hemmel foar, betǟnk, diär stönd bi jam tau Kârming ön wit Kloader.

¹¹ Welk uk said: I Manslid van Galiläa, wat stun I hjir en lukke âp tö Hemmel? Dös Jesus, welk van ju es apnommen tö Hemmel, skel weder kom, alliküs I hå höm henfåren sen.

¹² Diär kirt ja weder om tö Jerusalem, van di Bârig, welk nǟmt ud di Ölibârig, en es nai bi Jerusalem, en līdt en Sabbathsreis diärvan.

¹³ En üs ja diär kam, ging ja âp ön di bowerst Sål, hur ja blēw, Petrus en Jakobus, Johannes en Andreas, Filippus en Thomas, Bartholomäus en Matthäus, Jakobus, die Sēn van Alfäus, en Simon Zelotes, di Brödher van Jakobus.

¹⁴ Al dössen wiär stidigs bi arküder, en jens ön jar Sen me Bödigin en Fleen, samt di Wüffen, en Maria, Jesus sin Moder, en sin Brödhem.

¹⁵ En ön di Dagen trat Petrus ap mung di Lirlings, en said (di hile Kär wiär omtrent (henbi) höndert en twundig Personen.)

¹⁶ I Karming en Brödhem, di Skreft måst tö folling kom, üs-t tövoaren di hellig Geist said hēd dȫr Davids Müd van Judas, diär en Önförer wiär foar danen, welk Jesus grēp.

¹⁷ For hi wiär tö üs rekent, en hed döt Forlining (Amt) fingen.

¹⁸ Dös hēd di Eker foar di ünrogt Loan kopet, en hēd sik âphinget, en es midden entau borst/en/, en al sin Ingeweid es ütstort.

¹⁹ En es bekänt uden al danen, welk ön Jerusalem une, sa dat disallew Eker ön jar Sprak nämt ud Håkeldama, dit es en Blödeker.

²⁰ For önt Salmbok stånt er skrewwen: Jar Uning mut wȫst ud, en diär skel Nemmen wīs, welk diärön unet, en sin Amt mai en Üder fo.

²¹ Sa mut et nü jen van dös Manslid (Karming), welk bi üs wessen ha di hile Tid aur, wilt di Herr Jesus bi üs üt=en īngingen es.

²² Van Johannes sin Döp of ön, tö üp di Dai, üp welk hi van üs apnommen es, en Tjüg van sin Apstunen me üs ud.

²³ En ja stelt tau, Josef, diär nämt ud Barsabas, me di Tönōm Just, en Matthias.

²⁴ En ja bödigt en sprok: Herr! dü Hartkindiger van allen, wise üs di, welk dü utkwoart hēst van di tau.

²⁵ Dat jen van jam dös Tīnst en Apostelforlining fo mai, diär Judas van ofweken es, dat hi henging ön sin ein Ort.

²⁶ En ja wârpt (smet) dit Lot aur jam; en dit Lot fäl üp Matthias, en hi wåd tö di elf Aposteler rekent.