2 Timotheus 2 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 2. Kapitel.

¹ Sa wis nü stark, min Seen, dör di Gnad ön Kristus Jesus.

² En wat dü van mi hjert hēst voar vul Tjügen, dit befjäl tru Mensken, welk üdern tö dügtig sen om liren.

³ Lid Bedrük üs en gud Stridsman van Jesus Kristus.

⁴ Nemmen, diär ön di Krig tinet, forwikkelt sik ön di Bedriw foar-t Lewent; omdat hi höm håget, welk höm önnommen hēd.

⁵ En wan er hokken kämfet, hi ud dag ek krönet, hi kämfe da rogt.

⁶ Mar di Löndman, welk di Eker beårbedt, skel di Frügt jest genēt. Mark wat ik si.

⁷ Di Herr wel di ön alle Dingen Forstand iw.

⁸ Behoald ön Öntänken Jesus Kristus, diär âpstönden es van Doaden, üt Davids Stam, eter min Evangilje.

⁹ Huraur ik Bedrük lid bet tö di Banden, üs en Forbreker; mar Gottes Urd es ek bünden.

¹⁰ Diärom dulde ik dit al om di Utkwoarten jar wel, omdat ja uk di Seligheid fo ön Kristus Jesus, me ewig Herligheid.

¹¹ Dit es wes wår: Sterrew wü me höm, da skel wü uk me höm lewwe.

¹² Dulde wü, da skel wü uk me höm herske. Forlögne wü, da wel hi üs uk forlögne.

¹³ Liw wü ek, da blewt hi tru; hi kjen sik sallew ek forlögne.

¹⁴ Help jam diärom tö tänken, en betjug dit voar di Herr, dat ja ek om Urder Strid måke skel; wat nargen gud foar es, üs danen forkirt tö makin, welk töhir.

¹⁵ Beflitige di voar Gott üs jen di tö wisin, diär ön sin Arbed rogtskaffen es, en ek nödig hēd, sik tö skåmin, diär dit Urd van di Wårheid rogt dilet.

¹⁶ Di üngeistelk loas Geprätj formeide; for dit måket, dat di Gottloasheid tönemt.

¹⁷ En jår Urd frat om sik üs di Krēft, mung welken es Hymenäus en Filetus.

¹⁸ Jat ha di Wårheid forfeilet, en si, dit Apstunen es al sken, en hå Sommen ön di Glow forkirt måket.

¹⁹ Mar di fast Gründ, welk Gott leid hēd, stånt fast, en hed döt Segel: Di Herr känt sin Einen; en Arkjen stun of van di Lasterhaftigheid, hokken di Nom van Kristus nämt.

²⁰ Ön en gurt Hüs sen ek alining Gold=en Sölwerfåten, mar uk van Holt en Örd, en sommen tö Iären, en sommen tö Üniären.

²¹ Wan er nü hokken sik fri halt van sok Lidden, di skel en hellig Fåt tö Iären wis, en brükbar foar di Hüsher, en tö al gud Werken skekket.

²² Flögt voar dit wöst Lewent ön di Jungheid, strewe nå di Rogtfârdigheid, di Glow, di Lewde, di Fred, me allen, welk di Herr önröp me en rin Hart.

²³ Mar di dâsig en netloas Stridfragen formeide; for dü wētst, dat-s man Krakēl foroarsåke.

²⁴ En Tinstknegt van di Herr sinen skel ek krakēlsk wis, mar blid tö Arkjen, legtlirig, welk di Arigen fordrai kjen me Sagtmud.

²⁵ En di Wederspenstigen bestrāfe; of Gott jam me di Tid Bōt jewt tö Känels van di Wårheid.

²⁶ En weder nügtern ud üt di Düwels-Strik, hurön ja gefangen üs-t sin Wel es.