2 Petrus 1 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 1. Kapitel.

¹ Simon Petrus, en Knegt en Apostel van Jesus Kristus, on dânen, welk alliksa disallew jür Glow fingen hå, üs wü dör di Rogtfardigheid, welk Gott, üs Gott, jewt, en di Seligmåker Jesus Kristus.

² Gott iw ju vul Gnad en Fred dör di Känels van Gott, en Jesus Kristus, üs Herr.

³ Alliküs dör Gottes Kraft üs Allerlei, (wat tö dit Lewent en Gottesfürgt tinet) skänkt uden es, dör di Känels van di, diär üs beröpen hed dör din Herrelkheid en Dögd.

⁴ Dör welk üs di jür en gurtst Tölöwings skänkt uden sen, nämelk, dat I dör ditsalwige di göttelk Natur dilhaftig ud skel, wan I flögt voar di forgängelk Lest üp Warld.

⁵ Sa wänd al ju Flit ön, en bewise ön ju Glow Dögt, en ön di Dögt Känels.

⁶ En bi di Känels Måthoalden, en bi dit Måthoalden Geduld, en bi di Geduld Gottesfürgt.

⁷ En bi di Gottesfürgt Lewde tö di Brödhern, en bi di Lewde tö di Brödhern Lewde tö alle Mensken.

⁸ For wan dit rikkelk bi ju es, da wel-t ju ek lai nog ünfrugtbar bliw let ön di Känels van üs Herr Jesus Kristus.

⁹ Hokken dit ek hed, di es blindj, en tappet me di Hund, en aurjät et, sin Hart van voarige Senden rin tö måkin.

¹⁰ Diärom, lew Brödhern! wänd om sa vul moar Flit ön, ju Berop en Ütwal fast tö måkin; for wan I dit dö, da skel I oldermoar stjaple.

¹¹ En sa ud ju Ingang tö dit ewig Könningrik van üs Herr en Seligmåker Jesus Kristus wid ipen måket.

¹² Diärom wel ik dit ek forsümme, ju stidigs diärom tö erinnerin, alhurwel I dit wet, en starkt ud ön di Warheid, welk I nü ha.

¹³ For ik hoald dit foar rogt, sa lung ik ön dit Höt une, ju aptöwäken en tö tänken helpen.

¹⁴ For ik wet, dat ik min Höt bald ofli mut, üs di Herr Jesus Kristus mi dit ipenbaret hed.

¹⁵ Mar ik wel Flit önwänd, omdat I allerwegen eter min Ofskäden dit ön Ontänken bewåre.

¹⁶ For wü ha ek di klok Fabeln fölligt, üs wü ju di Kraft en Tökomst van üs Herr Jesus Kristus forkindjigt, mar wü ha sin Herrelkheid sallew sen.

¹⁷ Üs hi van Gott di Våder Iär en Pris fing dör en Stem van di gurt Herrelkheid, welk lüt: Dit es min lew Sen, ön höm ha ik min Formåk.

¹⁸ En di Stem ha wü hjert, üs di 51 Hemmel kâm, diär wü me höm üp di hellig Bârig wiär.

¹⁹ Wü ha en fast, profetisk Urd; en I dö wel, wan I diärüp Agt iw, üs üp en Lägt, wat skintj ön en junk Steid, tö dat di Dågerad önbrakt, en di Miärenstjär âpgeid ön ju Hart.

²⁰ En dit skel I foar-t jest wet, dat ark wis Voarütsien ön di Skreft ek ske dör dit ein Ütlien.

²¹ For diär es jit older en wis Voarütsien dör Mensken-Wel voarbrågt uden, mar di hellig Mensken hå ön Gottes Nōm spreken, en wad drewwen van di hellig Geist.