2 Korinther 7 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 7. Kapitel.

¹ Wil dat wü nü sa-n Tölöwing hå, min Lewsten! da let üs van alle Plakken on-t Flēsk en ön di Geist üs renske, en fortfår me di Helligheid ön Gottesfürgt.

² Begrip üs wel: Wü hå Nemmen Ünrogt dön, wü hå Nemmen forfört, wü ha Nemmen bedrain.

³ Ik si dit ek tö ju, om ju wat tö forwitten; for ik hå jå tövoaren said, dat I ön üs Harten sen, om me üs tö sterwin, en me üs tö lewwin.

⁴ Ik hå me vul Frimudigheid tö ju spreken, ik rüme mi vul aur ju; ik sen vol van Trost, ik ha aurleidig Frügged ön al üs Bedrüwwetheid.

⁵ For üs wü ön Macedonien kam, hed üs Flēsk nin Ru, mar allerwegen wiär wü ön Bedrük, ütwendig Strid, inwendig Fred.

⁶ Mar Gott, diär di Nederigen tröstet, hi tröstet üs uk dör Titus sin Onkomst.

⁷ Mar ek alining dör sin Önkomst, mar uk dör di Trost, hurme hi tröstet wåd aur ju, en uk üs ju Forlangen fortelt, ju Skroalin, en ju Iwer om mi, sa dat ik mi jit moar frügget.

⁸ For hat fortröt mi ek, dat ik ju dör dit Bref bedrüwwet maket ha. En alhurwel mi dit ek fortröt hed, wan ik se, dat dit Bref meskin üp en kurt Tid ju bedrüwwet hed.

⁹ Da frügge ik mi dag nü, ek diäraur dat I bedrüwwet uden sen, mar aurdat I bedrüwwet uden sen tö Bekiring. For I sen üp en Wis bedrüwwet uden, üst Gott håget, omdat I van üs ön nin Ding Skåd lid.

¹⁰ For di Bedrüwwetheid, üs-t Gott haget, wirket en Bekiring, diäraur Nemmen Beruen hed; di Bedrüwwetheid eter di Warld wirket di Doad.

¹¹ Betank ditsalwige, dat ju Bedrüwwetheid, üs-t Gott gefallt, watfoar en Flit dit ön ju wirket hed, diärtö Forswåring, Fortörning, Furgt, Forlangen, Iwer, Wrög? I ha ju ön al dös Dingen bewiset, dat I rin sen ön di Dåd.

¹² Alhurwel ik ön ju skrewwen hå, da es dit dag ek sken, om di sin wel, diär Ünrogt dön hed, uk ek om di sin wel, diär Ünrogt lad, mar omdat üs Sörrig foar ju ipenbar ud voar Gott.

¹³ Diärom sen wü diäraur tröstet uden, dat I tröstet wåd. Wü hå üs voarskel frügget aur Titus sin Blidheid; for sin Geist wiär van ju al sa apheitert uden.

¹⁴ For wat ik voar höm van ju rümet hå, diäraur ha ik ek nödig, mi tö skamin; mar, alliküs Alles wår es, wat ik tö ju said ha, sa es uk üs Rum bi Titus tö Wårheid uden.

¹⁵ En hi es aurüt hartlik töfred me ju, wan hi ju Welligheid betänkt, hur hold I höm me Türgt en Sjilwin önnommen ha.

¹⁶ Ik frügge mi, dat ik ön Alles Fortruen tö ju ha kjen.