2 Korinther 11 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 11. Kapitel.

¹ Welts Gott, dat I mi en litjet Tåbigheid tö gud hoald! Dag ik wēt, dat I mi dit tö gud hoald.

² For ik sen iwrig üp ju me en göttelk Iwer. For ik ha ju en Man önfortrut, om ju üs en rin Jümfer Kristus tö bingen.

³ Mar ik fürgte, dat üs de Slang me hör Skalkheid Eva forfört, uk ju Harten fordürwen ud, en van di Aprogtigheid ön Kristus ofwik.

⁴ For wan di, diär tö ju komt, en Üder Jesus prötjet, welk wü ek prötjet hå, of dat I en Üder Geist fing, welk I ek fingen hå, of en Üder Evangilje, wat I ek önnommen hå, da let I ju dit ruig gefål.

⁵ For ik min dag, dat ik ek mender sen, üs di hog Aposteler.

⁶ En wan ik uk slogt sen ön min Urder, da sen ik dag ek slogt ön di Känels. Dag sen ik bi ju allerwegen wel bekänt.

⁷ Of hå ik mi forsendigt, dat ik mi sa fornedrigt ha, omdat I forhogert wad? For ik ha ju dit Evangilje foriws forkindjigt.

⁸ En hå-t Üder Geminten önttein, en ha Loan van jam önnommen, om ju tö betinen me min Prötji.

⁹ En üs ik bi ju wiär, en Mangel hed, wiär ik Nemmen beswärelk, for di Brödhem, diär van Macedonien kam, holp mi van di Mangel, en ik ha mi üp alle Wis ünbeswärelk hölden, en wel mi uk jit sa hoald.

¹⁰ Sa wes üs di Warheid van Kristus ön mi es, da skel mi dös Rum ön di Gegend van Achaja ek formendert ud.

¹¹ Hurom dit? Dat ik ju ek lew ha skuld? Gott wēt dit.

¹² Mar wat ik dö, en fârder dö wel, dit dö ik diärom, dat ik di Oarsåk dânen wegnem, welk Oarsåk sjuk, omdo ja rüme küd, dat ja wiär, alliküs wü.

¹³ For sok falsk Aposteler en bedraierisk Årbeder forstel sik ön Aposteler van Kristus.

¹⁴ En dit es uk nin Wunder; for hi sallew, di Satan, forstelt sik ön en Engel bi Lägt.

¹⁵ Diärom es dit nönt Gurts, wan sin Diners sik uk forstel üs Prösters ön di Geregtigheid, huns Jend wis wel eter jår Werken.

¹⁶ Ik si weder, dat er hokken ment, ik wiär tåbig. Wan nü döt ek sa es, da hoald mi foar en Tåbigen; omdat ik mi uk en litjet rüme.

¹⁷ Wat ik nü sprek, dit sprek ik ek ön di Herr, mar ön Tåbigheid, wil ik nü ön-t Rümin kjemmen sen.

¹⁸ Aurdat sa Vulen sik rüme, da wel ik mi uk rüme.

¹⁹ I fordrai ja hold di Tåbigen, wil I sa klōk sen.

²⁰ I fordrai dit, wan er ju hokken tö Knegter måket, wan er ju hokken ofskennet, wan er ju hokken wat wegnemt, wan er hokken sik aur ju hewt, wan er ju hokken ön-t Gesigt slaid.

²¹ Ik si dit eter di Skandelkheid, üs wan ik swak uden wiär. Hurüp nu hokken dristig es, (ik sprek ön Tabigheid) diärüp sen ik uk dristig.

²² Sen ja Ebräer? Ik uk. Sen ja Israeliten? Ik uk. Sen ja Abrahams Ofkomst? Ik uk.

²³ Sen ja Kristus sin Diners? (Ik sprek tåbig) Ik sen wel moar. Ik ha moar årbed, ik hå moar Slikker fingen, ik hå åfter gefangen wessen, åft ön Doadsgefår wessen.

²⁴ Van di Juden ha ik füfmal viärdig Slaggen mender jen fingen.

²⁵ Ik sen trilopper me Rissen pitsket uden, jenlop stinigt, trimal ha ik Skepbrek ledden, Nagt en Dai hå ik töbrågt ön di Dipte üp See.

²⁶ Ik ha åft reiset, ik ha åft ön Gefår wessen tö Weter, ön Gefår van Murdigers, ön Gefår bi di Juden, ön Gefar bi di Heiden, ön Gefår ön di Städer, ön Gefår on din Wildnis, ön Gefår üp See, ön Gefar mung di falsk Brödhem.

²⁷ Ön Meit en Årbed, ön vul Wåkin, ön Hunger en Törst, ön vul Fastin, ön Frost en Nåkenheid.

²⁸ Voarbütten dit, wat er likkert tökomt, nämelk di dågligs Aurlōp, en di Sörrig foar alle Geminten.

²⁹ Hokken es swak, en ik sen ek swak? Hokken ud argert, en brent et da ek ön mi?

³⁰ Wan ik mi rüme skel, da wel ik mi rüme aur min Swakheid.

³¹ Gott en di Våder van üs Herr Jesus Kristus, hi skel lowet wis ön Ewigheid, wet, dat ik ek lög.

³² Di Stadhoalder van di Könning Areta ön Damaskus besǟt di Damasker jår Stad, om mi tö grippen.

³³ En ik wad ön en Korrew üt en Winning aur di Mür djälletten, en öntlöp sin Hunden.