1 Petrus 4 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 4. Kapitel.

¹ Aurdat nü Kristus ön-t Flesk foar üs ledden hed, da wapnet ju uk me disallew Sen, for hokken ön-t Flesk lad, di let of van Send.

² Omdat hi ek moar eter di Mensken Lesten, mar eter Gottes Wel di Tid, diär foar höm jit aur es, ön-t Flesk henlewwet.

³ For hat es nog, dat wü di voarige Tid vant Lewent eter heidnisk Wel töbrågt hå, üs wü wandelt ön Üntügt, Lesten, Drunkenheid, Swalkin, Prasseri, en gröggelk Ofgotteri.

⁴ Ja forwundere sik diäraur, dat I ek me jam låp ön ditsallew wöst rokloas Wesen, om tö lasten.

⁵ Mar ja skel höm Rekenskep ofli, diär klår es tö rigten di Lewendigen en di Doaden.

⁶ For diärtö es dit Evangilje uk voar di Doaden forkindjigt uden, aurdat jår Mensk önt Flesk forordilet ud, mar dat ja ön di Geist Gott lewwe.

⁷ En di Jend van alle Dinge es naibi kjemmen.

⁸ Diärom wis nügtern en wåken tö bödigin. Voar allen Dingen ha en inderlik Lewde mung arküder; for di Lewde bedakket di Sends Manningfoaldigheid.

⁹ Beherbarge arküder hold, sönder Knorrin.

¹⁰ En tine arküder, Ark me di Gnadengåw, diär hi fingen hēd, üs di gud Hüshoalders aur Gottes manningslags Gnåd.

¹¹ Wan-er hokken redet, dat hi dit redet üt Gottes Urd. Wan er hokken en Amt hed, dat hi-t däd üs me di Kraft, welk Gott jewt, omdat ön Alles Gott priset ud dör Jesus Kristus; höm komt Iär en Gewalt tö van Ewigheid tö Ewigheid. Amen.

¹² Wundere, I Lewsten! ju ek aur di Jöldprow, welk ju wederfart tö en Forsjuk, alliküs dat er wat Senderliks aur ju kâm.

¹³ Mar frügge ju vulmoar, dat I me Kristus lid, omdat I uk aur di Ipenbåring van sin Herrelkheid ju frügge en jugheie mai, wan di Tid komt.

¹⁴ Selig sen I, wan I forspottet ud aur di Nōm van Kristus; for di Geist, diär en Geist van di Herrelkheid, en di Geist van Gott es, röst üp ju. Bi jam es hi last, mar bi ju es hi priset.

¹⁵ Mar Nemmen van ju lid üs en Murdiger, of Tif, of Forbreker, of üs jen, diär ön en framed Amt grept.

¹⁶ Mar lad hi üs en Krist, da skamme hi sik ek, ön sa en Fal iäret hi Gott.

¹⁷ For hat es Tid, dat dit Gerigt begent bi Gottes Hüs. Wan-t nü jest bi üs begent, wat wel dit foar en Jend nem me dānen, welk Gottes Evangilje ek liw?

¹⁸ En wan di Rogtfardig me nauer Noad reddigt ud, hur wel di Gottloas en Sender bliw?

¹⁹ Diärom skel dânen, welk eter Gottes Wel lid, höm jar Selen befele, üs di tru Skåper, on gud Werken.