1 Petrus 3 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 3. Kapitel.

¹ Alliksa skel di Wüffen jår Måner önderdån wis, omdat uk dânen, diär ek liw ön dit Urd, dör di Wüffen jar Wandel, sönder Urd wonnen ud.

² Wan ja ju gottesfürgtig en rin Wandel wårnem.

³ Jar Smuk skel ek ütterlik wis me Hirtappin, en Gold omhingin, of Kloader öntien.

⁴ Mar di forborgen Mensk ön-t Hart, diär ek forskåket es, me sagtmudig en stel Geist, dit es köstelk voar Gott.

⁵ For alliksa ha uk ön di voarige Tid di hellig Wüffen sik smükket, welk jår Höp sät üp Gott en jår Måner önderdånig wiär.

⁶ Üs Sara Abraham harket, en nämt höm Herr; huns Dagters Juden sen, wan I gud dö, en ek sa bang sen voar en Trüwwing.

⁷ Alliksa, I Måner! une me Fornunft bi jam, en iw ju Wüffen üs di swak Dil, sin Iär, üs uk Meârwing tö dit Lewents Gnådengåwen, omdat ju Gebet ek forhendert ud.

⁸ Aurhaud wis altermal aurjens ön ju Sen, melidig, brödherlik, barmhartig, frindjelk.

⁹ Forgelt ek Arigs me Arigs, of Skellen me Skellen; mar diärtögen segene, en wēt, dat I diärtö beröpen sen, omdat I di Segen arwe.

¹⁰ For hokken lewwe wel, en gud Dågen hå wel, di swügge me sin Tung, dat di nönt Arigs sprakt, en sin Leppen, dat ja ek Bedrog sprēk.

¹¹ Hi kir sik van dit wat bös es, en dö wat Guds; hi sjuk Fred en tragte diäreter.

¹² For di Herr sin Ogen lukke üp di Rogtfârdigen, en sin Oaren üp jar Gebet; mar di Herr sin Ansegt es aur dânen, diär Böses dö.

¹³ En hokken es dit, diär ju Skåd dö kjen, wan I eter dit Guds strewe?

¹⁴ En wan I uk lid om di Geregtigheids wel, da sen I dag selig. Mar fürgt ju ek voar har Trotsin, en forskrek ju ek.

¹⁵ Hellige Gott ön ju Hart, en wis altid klar tö Forswåring bi Arkjen, diär Gründ forlangt van di Höpning, welk ön ju es.

¹⁶ En dö dit me Sagtmudigheid en Fürgt, en ha en gud Geweten, omdat dânen, welk ârig om ju snakke, üs van Forbrekers, tö Skand ud, aurdat ja ju gud Wandel ön Kristus last hå.

¹⁷ For hat es beter, wan-t Gottes Wel es, dat I van wegen Guddön lid, üs van wegen Mesdåd.

¹⁸ For uk Kristus hed jenmal foar üs Send ledden, di Rogtfardig foar di Ünrogtfardigen, omdat hi üs henfört tö Gott; en hēd di Doad ledden eter dit Flēsk, mar es lewendig måket eter di Geist.

¹⁹ Diärön es hi uk hengingen, en hed voar di Geister ön di Gefangenskep prötjet.

²⁰ Diär meskin jer ek liwt, üs Gottes Geduld lung tewt tö Noas Tid, üs di Ark ütröst wåd, hurön litjetten, hat wiär ågt Selen, behölden wåd dör dit Weter.

²¹ Wat nü uk üs selig måket ön di Döp, üs en etermåket Bild van di Ark; wat ek di Rensking van Fülligheid ön-t Flēsk es, mar di Poand van en gud Geweten me Gott, dör dit Apstunen van Jesus Kristus.

²² Welk eter, dat hi apfären es ön Hemmel, bi Gott es tö sin rogt Hund, en höm sen önderdån di Engel, en di Gewaltigen, en di Kraften.