1 Korinther 4 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 4. Kapitel.

¹ Diärfoar hoald üs ark Mensk, nämelk foar Diners van Kristus, en Hüshoalders aur Gottes Hjemmelkheiden.

² Nü sjukt em ek moar ön di Hüshoalders, üs dat ja tru fünden ud.

³ Hat es dit Menst foar mi, hurdelling ik van ju beordilet ud, of eter en Rogt van Mensken; uk ordile ik ek aur mi sallew.

⁴ Wel sen ik mi nönt bewust om mi sallew, mar diärom sen ik ek rogtfardig måket; hat es di Herr, diär mi beordilet.

⁵ Diärom rigte ik ek voar di Tid, tödat di Herr komt, diär uk ön-t Lägt bring wel, wat ön Junkens forborgen es, en di Rēdslaggen ön di Harten ipenbåre; en da skel arkjen van Gott Low tö Dil ud.

⁶ Mar sok, lew Brödhem! ha ik üp mi en Apollo düdet, om ju wel, omdat I van üs lir, dat er Nemmen hoger van sik hoald skel, üs er nü skrewwen es, omdat sik ek di Jen tögen di Üder om huns wel âpblåset.

⁷ For hokken hed di voartein? en wat hest dü, wat du ek fingen hest? Mar wan dü dit dag fingen hest, wat römest dü di da, alliküs dü dit ek fingen hedst.

⁸ I sen al sat uden, I sen al rik uden, I herske sönder üs, en wilds Gott, dat I hersket, omdat uk wü me ju herske mai.

⁹ Ik hoald-t diärfoar, Gott hed üs Apostel üs di Ollerringsten henstelt, üs tö di Doad hendön. For wü sen en Skauspöl uden voar di Warld, en di Engeler, en di Mensken.

¹⁰ Wü sen Narren om Kristus wel, mar I sen klok ön Kristus. Wü sen swak, mar I sen stark. I sen herlik, mar wü sen foragtet.

¹¹ Bet tö dös Stünd lid wü bid Hunger en Törst, en sen nåken, en sen slain uden, en hå nin fast Steid.

¹² En årbede, en wirke me üs ein Hunden. Wan wü ütskelt ud, da segene wü, wan wü forfölligt ud, da lid wü dit geduldig; wan wü last ud, da dö wü gud Urden.

¹³ Wü sen stidigs en Ütskot voar di Wârld, en üs Kud voar alle Lid.

¹⁴ Ik skriw dit ek, om ju tö beskåmin, mar ik formåne ju, üs min lew Biärner.

¹⁵ For wan I uk tindüsend Tügtmeister hed ön Kristus, da hå I dag ek vul Våders. For ik hå ju ön Jesus Kristus töwonnen dör dit Evangilje.

¹⁶ Diärom formåne ik ju, ud min Nåfölgers.

¹⁷ Üt disallew Oarsåk hå ik Timotheus tö ju stjürt, hi es min lew en tru Seen ön di Herr, dat hi ju diarom tö tänken helpt, welk min Wei es me dânen, diär ön Kristus sen, alliküs ik allerwegen ön alle Geminten lir.

¹⁸ Sommen hå en gurt Jnbilding van jam sallew, üs dat ik ek tö ju kom wild.

¹⁹ Mar ik wel ön en Hast tö ju kom, wan di Herr wel, en lir, ek di Urder van dânen, diär âpblögen Mensken sen, mar ön Kraft.

²⁰ Mar Gottes Könningrik bestånt ek ön Urder mar ön Kraft.

²¹ Wat wel I? Skel ik me dit Ris tö ju kom, of me Lewde, of me en gudartig Geist?