1 Korinther 15 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 15. Kapitel.

¹ Ik wel ju tö tänken help, lew Brödhem! om dit Evangilje, wat ik ju forkindjigt ha, wat I uk önnommen hå, horön I uk stun.

² Hurdör I uk selig ud, wan I ju diärbi sa hoald, üs ik ju dit forkindjigt ha, wan I üders di Glow ek foriws önnommen ha.

³ For ik ha ju foar-t jest iwen, wat ik uk fingen hå, dat Kristus stürwen es foar üs Send, na di Skreft.

⁴ En dat hi begrewen es, en dat hi weder apstönden es üp di träd Dai na di Skreft.

⁵ En dat hi sen uden es van Kefas, diärüp van di twellew.

⁶ Diärüp es hi sen uden van moar üs füf höndert Brödhem üp jenlop, van danen jit vulen lewwe, mar Sommen sen ofskäd.

⁷ Diärna es hi van Jakobus sen, diärüp van alle Aposteler.

⁸ Tolēst es hi uk van mi üs Jen, diär bütten di Tid, tökjemmen es, sen uden.

⁹ For ik sen di ringst van di Aposteler, sa dat ik ek wert sen, en Apostel nämt tö uden, diärom dat ik Gotts Geminte forfölligt hå.

¹⁰ Mar van Gottes Gnad sen ik, wat ik sen, en sin Gnad ön mi es ek foriws wessen; mar ik hå vul moar arbed, üs di Üdern al; dag ek ik, mar Gottes Gnad, diär ön mi es.

¹¹ Hat mai nü mi, of jam wis, sa prötje wü, en sa hå I liwt.

¹² Mar wan Kristus forkindjigt ud, dat hi van Doaden apstönden es; hur kjen da Sommen mung ju si, dat er nin Apstunen van Doaden es.

¹³ Mar es dit Apstunen van Doaden nönt, da es Kristus uk ek apstönden.

¹⁴ Mar es Kristus ek apstönden, da es üs Prötji foriws, da es uk ju Glow foriws.

¹⁵ En da wåd wü uk befünden üs falsk Tjügen, aurdat wü tögen Gott tjügt hed, dat hi Kristus apwäkt hed, welk hi ek apwäkt hed, wil di Doaden ek apstun.

¹⁶ For wan de Doaden ek apstun, da es Kristus uk ek apstönden.

¹⁷ Mar es Kristus ek âpstönden, da es ju Glow foriws; da sen ju jit ön ju Send.

¹⁸ Da sen uk danen forlesen, diär ön Kristus ofskäd sen.

¹⁹ Höpe wü alining ön dit Lewent üp Kristus, da sen wü di elendigsten van alle Mensken.

²⁰ Mar nü es Kristus apstönden van Doaden, en di Jestfrügt uden van danen, diär inslöppen sen.

²¹ For wil dör jen Mensk di Doad, en dör jen Mensk dit Apstunen van Doaden komt.

²² For alliküs ja ön Adam al sterrew, sa wel ja uk ön Kristus al lewendig måket ud.

²³ Mar ark ön sin Ordning. Di Jestfrügt Kristus; diärna danen, diär Kristus töhir ön sin Tökomst.

²⁴ Diärüp komt di Jend, wan hi dit Rik Gott en di Vader auriwen hed, wan hi al Herskep, en Obrigheid, en Gewalt tö non måket hēd.

²⁵ Mar hi mut üs Könning herske, tödat hi al sin Finder önder sin Fet leid hēd.

²⁶ Di lēst Find, diär betwüngen ud, es di Doad.

²⁷ For hi hēd höm alle Dinge onder sin Fet leid. Dag wan hi said, dat höm alle Dinge önderdån sen, da est ipenbår, dat di diär ek me töhjert, welk höm alle Dinge önderdånig måket hēd.

²⁸ Mar wan höm alle Dinge önderdånig sen, da skel uk di Seen sallew di önderdånig wis, diär höm alle Dinge önderdånig måket hēd, omdat Gott es Alles ön Allen.

²⁹ Wat mund üders dânen måke, welk sik dope let foar di Doaden, wan abslut di Doaden ek apstun? Hurom let ja jam (sik) döpe foar di Doaden?

³⁰ En hurom stun wü alle Dagen ön Gefår?

³¹ Ik se di Doad dågligs voar min Ogen, dit betjüg ik bi üs Iär, welk ik hå ön üs Herr Jesus Kristus.

³² Wan ik üp Mensken-Wis ön Efesus me di wild Besten fogten hå, wat helpt mi dit, wan di Doaden ek apstun? Let üs it en drink, for miären sen wü doad.

³³ Let ju ek forför. Arig Slader fordârewt di gud Skek.

³⁴ Ud dag jenlop rogt wäken, en forsendigt ju ek. For Sommen wet nönt van Gott. Dit si ik tö ju Beskåming.

³⁵ Wan er hokken si måt: Hurdelling skel di Doaden apstun? En me watfoar en Likhäm skel ja kom?

³⁶ Dü Nar, wat du säst, ud ek lewendig, want ek sterrewt.

³⁷ En wat dü säst, es ek di Likhäm, diär ud skel, mar en bloat Kurn, al üs-t voarfalt, nämelk Weten, of jen van di Üdern.

³⁸ Mar Gott jewt höm en Likham, alliküs hi wel, en ark van sin Sit sin ein Likham.

³⁹ Al di Flesk es ek ditsallew Flēsk; mar en Üder Flesk ha di Mensken, en Üder di Kreiter, en Üder di Fesk, en Üder di Vüggeler.

⁴⁰ En diär sen hemmelske Likhämen, en ördig Likhämen, mar en Üder Herrelkheid ha di hemmelsken, en Üder di ördigen.

⁴¹ En Üder Klårheid hēd di Sen, en Üder Klårheid hed di Mun, en Üder Klårheid hå di Stjären, for di jen Stjärs Klårheid es forskellig van di Üder sin.

⁴² Alliksa dit Apstunen van Doaden. Di Likhäm ud ütsän ön Forwesing, en skel ünforweselk apstun.

⁴³ Hat ud ütsän ön Üniär, en hat skel apstun ön Herrelkheid. Hat ud ütsän ön Swakheid, en skel apstun ön Kraft.

⁴⁴ Diär ud en natürelk Likhäm ütsän, en diär skel en geistelk Likhäm apstun. Hed em en natürelk Likhäm, da hed em uk en geistelk Likhäm.

⁴⁵ Alliküs er skrewwen stånt: Di jest Mensk Adam wåd en lewendig Sil, en di lest Adam wåd en Geist, diär lewendig måket.

⁴⁶ Dag es di geistelk Likhäm ek di jest, mar di natürelk, diärnå di geistelk.

⁴⁷ Di jest Mensk es van di Örd, ördisk; di Üder es van Hemmel.

⁴⁸ Sadelling üs di ördisk es, alliksa sen uk di ördisken; en sadelling üs di hemmelsk es, sa sen uk di hemmelsken.

⁴⁹ En alliküs wü dit Bild van di Ordisk drain hå, sa skel wü uk dit Bild van dit Hemmelsk drai.

⁵⁰ Mar ik si diärvan, lew Brödhem! dat Flesk en Blöd Gottes Könningrik ek arwe kjen, en dit Forweselk arewt ek dit Ünforweselk.

⁵¹ Betänk! Ik si ju en Hjemmelkheid: Wü skel ek al inslip, mar wü skel al forwandelt ud.

⁵² En dit wel skor on jen Ogenblek kom, me di lēst Basun. For da skel di Basun skal, en di Doaden skel apstun ünforweselk, en wü skel forwandelt ud.

⁵³ For döt Forweselk mut dit Ünforweselk önti, en dit Sterwelik mut Ünsterwelikheid önti.

⁵⁴ Mar wan dit Forweselk dit Ünforweselk önteid, en dit Sterwelik di Ünsterwelikheid önteid, da komt dit Urd tö folling, wat er skrewwen stånt:

⁵⁵ Di Doad es apslöken ön di Sīg. Doad, hur es din Prot? Hel! hur es din Aurwenning?

⁵⁶ Mar di Prot tö di Doad es di Send, en di Kraft van di Send es di Wet.

⁵⁷ Mar Gott se Dank, diär üs di Sīg iwen hed dör üs Herr Jesus Kristus.

⁵⁸ Diärom, min lew Brödhem! wis standhaftig, ünbewegelk, en nem stidigs tö ön di Herr sin Werk, for üs I wel wet, da es ju Arbed ek foriws ön di Herr.