1 Korinther 11 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 11. Kapitel.

¹ Wis min Nåfölgers, alliküs ik Kristus sin.

² Ik prise ju, lew Brödhem! dat I bi Alles om mi tänk, en di Wis behoald, welk ik ju iwen ha.

³ Mar ik let ju wet, dat Kristus es di Opperhaud van ark Man, en di Man es di Opperhaud van di Wüf; en Gott es di Opperhaud van Kristus.

⁴ Ark Man, diär bödigt of wis voarüt said, en hed wat üp Haud, di öntiäret sin Haud.

⁵ Mar en Wüf, wan ju bödigt of wis voarüt said me nåken Haud, jü öntiäret hör Haud, for hat es alliksa vul, üs wan hör di Hir ofklept wiär.

⁶ Wan jü hör ek wat om Haud nem wel, da se diärfoar tö, dat hör dit Hir ofklept ud. Mar hat sjogt skånk üt, wan en Wüf dit Hir ofklept es, of wan ju nåkenhauded es; diärom let hör wat üp Haud nem.

⁷ Mar di Man skel di Haud ek bedekke, voaral aurdat hi Gottes Bild en Iär es; mar di Wüf es di Man sin Iär.

⁸ For di Man es ek van di Wüf, mar di Wüf van di Man.

⁹ En di Man es ek skåpen om di Wüfs wel, mar di Wüf om di Mans wel.

¹⁰ Diärom skel di Wüf en Opperhauds=Teken üp Haud ha, om di Engelers wel.

¹¹ Dag es nogweder di Man sönder di Wüf, of di Wüf sönder di Man ön di Herr.

¹² For alliküs di Wüf van di Man, sa komt uk di Man dör di Wüf; mar Alles van Gott.

¹³ Ordile bi ju sallew, of dit gud let, wan en Wüf nakenhauded tö Gott bödigt?

¹⁴ Of lirt ju uk di Natur, dat et foar en Man en Waniär es, wan hi lung Hir drait?

¹⁵ En wan en Wüf lung Hir drait, da es dit en Iär foar hör. Dit Hir es hör tö en Dek iwen.

¹⁶ Mar es er hokken mung ju, diär Lest hēd tö striden, di skel wet, dat wü sa en Wis ek ha, en Gottes Geminten uk ek.

¹⁷ Ik mut ju dit önsi, ik kjent ek lowe, dat I ek üp en beter Wis, mar üp en slim Wis, om Argernis öntörogten, töhop kom.

¹⁸ Foar-t jest, wan I ön dit Geminte töhop kom, hir ik, dat Spleten mung ju sen, en dils liw ik dit.

¹⁹ For diär mut Ketser mung ju wis, omdat danen, welk rogtfardig sen, ipenbar ud mung ju.

²⁰ Wan I nü töhop kom, da hoald I ek di Herr sin Nagtmål.

²¹ For wan em dit Nagtmål hold skel, nemt Ark sin ein tövoaren en di Jen es hungrig, en di Üder es drunken.

²² Mar ha I ek Hüsing, hur I it en drink kjen? Of foragte I Gottes Geminte, en beskåme danen, diär nönt hå. Wat skel ik tö ju si? Skel ik ju prise? Diärön prise ik ju ek.

²³ Ik hå dit van di Herr fingen, wat ik ju iwen ha. For di Herr Jesus ön di Nagt, as hi forrat wåd, nom hi dit Broad.

²⁴ Danket, en brok dit, en said: Nem, it, dit es min (Lif) Likhäm, diär foar ju breken ud; dö dit tö min Öntänken.

²⁵ Alliksa nom hi uk di Kelk eter dit Nagtmål, en said: Dös Kelk es dit ni Testament ön min Blöd. Dö dit, sa åft üs I drink; tö min Öntänken.

²⁶ For sa åft üs I van dit Broad it, en van dös Kelk drink, skel I di Herr sin Doad forkindige, tödat hi komt.

²⁷ Hokken nü ünwördig van dit Broad et, of van di Herr sin Kelk drinkt, di es skildjig ön di Herr sin Likhäm en sin Blöd.

²⁸ Mar di Mensk prowe sik sallew, en da it hi van döt Broad en drink van dös Kelk.

²⁹ For hokken ünwördig et en drinkt, di et en drinkt höm sallew dit Gerigt, wil dat hi aur di Herr sin Likhäm nin Forskel måket.

³⁰ Diärom sen uk sa vul Swakken en Krånken mung ju, ja en gurt Dil släpt.

³¹ For wan wü üs sallew rigte, da wåd wü ek rigtet.

³² Mar wan wü rigtet ud, da ud wü van di Herr rigtet, omdat wü ek me samt di Warld fordammet ud.

³³ Diärom, min lew Brödhem! wan I töhop kom om tö iten, da tew di Jen eter di Üder.

³⁴ Wan er hokken hungerig es, di et ēthüs, omdat I ek töhop kom tö dit Gerigt. Dit wat er moar es, wel ik forordne, wan ik kom.