1 Johannes 2 - North Frisian New Testament (Clemens)

Dit 2. Kapitel.

¹ Min Biärner! Ik skriw ju dit, omdat I ju ek forsendige. En wan er hokken sik forsendigt hed, da ha wü en Voarspreker bi di Vader, Jesus Kristus, diär rogtfârdig es.

² En hi es di Forsöning foar üs Send, mar ek alining foar üs Send, mar uk foar di Send van di hile Wârld.

³ En diärbi mark wü, dat wü höm kän, wan wü sin Geboten hoald.

⁴ Hokken said, ik kan höm, en halt sin Geboten ek, di es en Lögner, en ön höm es di Wårheid ek.

⁵ Mar hokken sin Urd halt, ön höm es wårelk di Lewde tö Gott volkommen. Diärbi kan wü, dat wü ön höm sen.

⁶ Hokken said, dat hi ön höm blewt, di skel uk wandele, alliküs hi uk wandelt hed.

⁷ Brödhern! Ik skriw ju ek en ni Gebot, mar dit oald Gebot, wat I van jest Begen of ön hed hå. Dit oald Gebot es dit Urd, wat I van jest Begen of ön hjert hå.

⁸ Alweder skriw ik ju en ni Gebot, wat wårhaftig es bi höm en bi ju; for dit Junkens es weggingen, en dit wårhaftig Lägt skintj nü.

⁹ Hokken said, hi es ön-t Lägt, en håtet sin Brödher, di es jit ön Junkens.

¹⁰ Hokken sin Brödher lew hēd, di blewt önt Lägt, en diär es nin Argernis ön höm.

¹¹ Mar hokken sin Brödher håtet, di es ön Junkens, en wandelt ön Junkens, en wēt ek, hur hi hengeid; for dit Junkens hēd sin Ogen forblǟndt.

¹² Lew Biärner! Ik skriw ön ju, dat ju di Send foriwen ud dör sin Nom.

¹³ Ik skriw ju, Väders! for I hå höm känt, diär van Begen of ön es. Ik skriw ön ju, I Junglid! For I ha dit Arig aurwonnen. Ik skriw ön ju, I Biärner! for I kän di Våder.

¹⁴ Ik hå ön ju Väders skrewwen, for I hå höm känt, diär van Begen of ön es. Ik hå ön ju, I Junglid skrewwen, wil I stark sen, en Gotts Urd bi ju blewt, en dat I di Arig aurwonnen ha.

¹⁵ Hå di Warld ek lew, nog wat ön di Warld es. Wan er hokken di Warld lew hed, ön höm es ek di Lewde tö di Våder.

¹⁶ For Alles, wat ön di Warld es, nämelk di Lest ön-t Flesk, en Ogen-Lest, en di Lewents Hogfârdigheid, es ek van di Våder, mar van di Warld.

¹⁷ En di Warld forgeid me sin Lest, mar hokken Gottes Wel däd, di blewt ön Ewigheid.

¹⁸ Biärner! Hat es di lēst Stünd, en üs I hjert ha, dat di Tögenkrist komt, sa sen er nü vul Tögenkristen uden; diäraur wēt wü, dat et di lēst Stünd es.

¹⁹ Ja sen van üs ütgingen, mar ja wiär ek van üs; for wan ja van üs wessen hed, da wiär ja bi üs blewwen; mar hat skuld ipenbar ud, dat ja ek al van üs sen.

²⁰ En I ha di Salwing van di, diär hellig es, en I wet Alles.

²¹ Ik ha ju ek skrewwen, alliküs dat I di Wårheid wust, mar omdat I wet, dat er nin Lain üt di Wårheid komt.

²² Hokken es en Lögner, üs di diär lögnet, dat Jesus di Krist es. Dit es di Tögenkrist, diär di Våder en di Seen lögnet.

²³ Hokken di Seen lögnet, di hed ek uk de Våder.

²⁴ Wat I nü van jest Begen of ön hjert ha, dit bliw bi ju. Wan dit bi ju blewt, wat I van jest Begen of ön hjert ha, da skel I uk bi di Seen en di Vader bliw.

²⁵ En dit es di Tölöwing, wat hi üs tölöwet hēd, /nämelk/ dit ewig Lewent.

²⁶ Döt ha ik ju skrewwen van danen, diär ju forför.

²⁷ En di Salwing welk I van höm fingen hå, blewt bi ju; en I hå-t ek nödig, dat er ju hokken lirt; mar alliküs di Salwing Alles lirt, da es dit Wårheid en nin Lögen; en alliküs hi ju lirt hēd, sa skel I diärbi bliw.

²⁸ En nü, Biärnkes! bliw bi höm, omdat, wan hi ipenbåret ud, dat wü en früggelk Tötruen ha, en ek tö Skand ud voar höm bi sin Tökomst.

²⁹ Wan I wēt, dat hi rogtfardig es, da wēt uk, dat hokken rogt däd, di es van höm geboren.