امثال 1 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

ارزش امثال

¹ امثال سلیمان، پسر داوود، پادشاه ‌اسرائیل.

² این مَثَل‌ها به شما کمک می‌کنند تا حکمت و انضباط را بیاموزید و مَثَل‌هایی را که فهم می‌بخشند درک کنید.

³ آن‌ها می‌توانند به شما تعلیم دهند که چگونه عاقلانه و باانضباط رفتار کنید، و با عدالت و انصاف عمل نمایید.

⁴ آن‌ها می‌توانند به اشخاص ساده‌لوح، ذکاوت ببخشند و به جوانان، دانش و بصیرت.

^5-6 این مَثَل‌ها حتّی می‌توانند حکمت دانایان را افزون نموده تحصیل‌کردگان را راهنمایی نمایند تا بتوانند اسرار پیچیدۀ مَثَل‌ها و معمّاهای دانایان را درک نمایند.

نصیحت به جوانان

⁷ ترس از خداوند سرآغاز دانش است، امّا مردم احمق حکمت و انضباط را خوار می‌شمارند.

⁸ ای فرزند من، نصیحت پدر خود را بشنو و تعلیم مادرت را فراموش نکن.

⁹ تعالیم و نصیحت‌های آن‌ها مانند تاج عزّت و جلال بر سرت و گردنبند زیبایی بر گردنت خواهند بود.

¹⁰ ای فرزند من، وقتی گناهکاران کوشش می‌کنند تو را فریب دهند، تسلیم نشو.

¹¹ اگر بگویند: «بیا با هم متّحد شویم تا یک نفر را بکُشیم و کمین کنیم تا خون بی‌گناهان را بریزیم،

¹² بیا تا مثل قبر آن‌ها را زنده‌زنده ببلعیم و مانند مرگ بر سر آن‌ها نازل شویم!

¹³ همه‌گونه اموال گران‌بها به دست خواهیم آورد و خانه‌های خود را از اموال غارت‌شده پُر خواهیم کرد.

¹⁴ بیا جزو دستۀ ما باش تا هرچه به دست می‌آوریم با هم قسمت کنیم.»

¹⁵ ای فرزند من، با آن‌ها همراه نشو و در طریق ایشان قدم مزن،

¹⁶ چون پای‌های ایشان به‌سوی شرارت می‌دود و برای ریختن خون می‌شتابند.

¹⁷ گذاشتن دام در مقابل نگاه پرنده کار بیهوده‌ای است.

¹⁸ امّا این قبیل افراد، برای خود دام می‌گسترانند، دامی که در آن هلاک خواهند شد.

¹⁹ چنین است عاقبت کسانی‌که در پی سود نامشروع هستند. چنین اشخاصی با آنچه به دست می‌آورند هلاک می‌شوند.

ندای حکمت

²⁰ حکمت همه را در کوچه‌ها و میدان‌های شهر با صدای بلند صدا می‌زند.

²¹ در دروازۀ شهرها و هر جایی که مردم دور هم جمع می‌شوند، و در دروازه‌های شهر فریاد می‌کند:

²² «ای مردم ساده‌لوح، تا به کی می‌خواهید ساده‌لوح باشید؟ تا به کی، ای مسخره‌کنندگان، تمسخر خواهید کرد؟ تا به کی، ای جاهلان، از معرفت بیزار خواهید بود؟

²³ وقتی شما را توبیخ می‌کنم بشنوید و برگردید؛ من افکار خود را برای شما خواهم گفت و آنچه را که می‌دانم به شما خواهم آموخت.

²⁴ چندین بار شما را صدا کردم ولی نیامدید. دست‌های خود را به‌طرف شما دراز کردم، اعتنا نکردید.

²⁵ نصیحت‌های مرا قبول نکردید و حاضر نشدید شما را اصلاح کنم.

²⁶ پس وقتی دچار مصیبت شوید، به شما خواهم خندید و چون آنچه از آن وحشت دارید بر سرتان بیاید، شما را مسخره خواهم کرد.

²⁷ وقتی‌ ترس مثل توفان به شما حمله کند و مصیبت مانند گردباد دور شما را بگیرد، و وقتی‌که به تنگ‌دستی و پریشانی دچار شوید،

²⁸ آنگاه مرا صدا خواهید کرد، ولی جواب نخواهم داد؛ همه‌جا به‌دنبال من خواهید گشت، ولی مرا پیدا نخواهید کرد،

²⁹ زیرا از دانش متنفّر بودید و ترس خداوند را در دل نداشتید.

³⁰ شما مشورت مرا نپذیرفتید و به توبیخ‌های من با حقارت نگریستید.

³¹ بنابراین، آنچه را که کاشته‌اید درو خواهید کرد و نتیجهٔ کارهای خود را خواهید دید.

³² مردم ساده‌لوح که حکمت را قبول نمی‌کنند، خود را به کشتن می‌دهند و بی‌توجّهی جاهلان، آن‌ها را هلاک می‌کند.

³³ امّا کسانی‌ که به من گوش فرادهند، در امنیّت زندگی خواهند کرد و از هیچ بلایی نخواهند ترسید.»