میکاه 1 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ در دوران سلطنت یوتام، آحاز و حِزقیا، پادشاهان یهودا، خداوند این پیام را دربارۀ سامره و اورشلیم در رؤیایی به میکاه مورَشتی داد.

سوگ‌نامه‌ای برای سامره و اورشلیم

² ای تمام ملّت‌های جهان بشنوید! ای جمیع ساکنان روی زمین گوش بدهید! خداوند متعال از بارگاه آسمانی خود بر ضد شما شهادت می‌دهد.

³ خداوند از بارگاه مقدّس خود بیرون می‌آید و بر فراز کو‌ه‌ها می‌خرامد.

⁴ کو‌ه‌ها در زیر قدم‌هایش مانند موم آب می‌شوند و همچون سیل از بلندی‌ها به دشت‌ها سرازیر می‌گردند.

⁵ تمام این‌ها به‌خاطر عصیان یعقوب و گناهان اسرائیل روی خواهند داد. چرا مردم اسرائیل و سامره بُت‌پرست شده‌اند؟ این گناهِ کیست؟ گناه از خود مردم سامره و اورشلیم است.

⁶ خداوند می‌گوید: «من سامره را به توده‌ای خاک و به جا‌یی که در آن تاک‌های انگور غرس می‌کنند، تبدیل خواهم کرد. سنگ‌های آن‌ را به درّه خواهم ریخت و بنیادش را نمایان خواهم ساخت.

⁷ تمام بُت‌هایش خُرد خواهند شد و تمام چیزهایی که با مزد روسپیگری در پرستشگاه به دست آورده است، در آتش خواهند سوخت. دشمنان، هدایای بُت‌پرستان را تاراج خواهند کرد و آن‌ها را در جای دیگر برای مزد روسپیان به‌کار خواهند برد.»

⁸ میکاه گفت: «به‌این‌سبب من می‌گریم و سوگواری می‌کنم. با پای برهنه و تن عریان راه می‌روم و همچون شغالان از غم زوزه می‌کشم و مانند شترمرغ‌ها شیون می‌کنم،

⁹ زیرا زخم مردم سامره درمان‌ناپذیر است و مردم یهودا هم به‌زودی به این بلا دچار خواهند شد. ویرانی به دروازه‌های اورشلیم، یعنی مسکن قوم من رسیده است.»

نزدیک شدن دشمن به اسرائیل

¹⁰ این خبر را به شهر جَت نرسانید. نگذارید کسی صدای گریه شما را بشنود. ای اهل بِیت‌عفره، از فرط غم و شرمندگی در خاک بغلطید.

¹¹ ساکنان شافیر، عریان و سرافکنده تبعید می‌شوند. مردم صانان جرأت نمی‌کنند که از شهر خارج شوند. هنگامی‌که صدای شیون و سوگواری از بِیت‌ایصِل به گوشتان برسد، بدانید که آنجا خالی از خطر دشمن نیست.

¹² اهالی ماروت با نگرانی در آرزوی رسیدن روزهای بهتری هستند، زیرا خداوند مصیبت را به نزدیک دروازه‌های اورشلیم آورده است.

¹³ ای ساکنان لاکیش، اسب‌ها را به ارّابه‌ها ببندید و فرار کنید، زیرا شما پیش از همه، از گناهان مردم اسرائیل تقلید کردید و مردم اورشلیم را به راه گناه کشاندید.

¹⁴ اکنون ای مردم یهودا، با شهر مورَشت‌جَت وداع کنید، زیرا برای پادشاهان اسرائیل از شهر اکزیب کمکی نخواهد رسید.

¹⁵ ای مردم مَریشَه، خداوند شما را به دست دشمنان تسلیم خواهد کرد. آن‌ها شهر شما را تصرّف خواهند کرد و رهبران اسرائیل به غار عَدُلّام پناه خواهند برد.

¹⁶ در غم فرزندان محبوبتان گریه کنید. از غصّه سرهایتان را مانند سر کَرکَس بتراشید، زیرا دشمنان شما فرزندانتان را به سرزمین‌های دور به اسارت خواهند برد.