لوقا 5 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

انتخاب شاگردان

¹ یک روز عیسی در کنار دریاچۀ جِنیسارِت ایستاده بود و مردم به‌طرف او هجوم آورده بودند تا کلام خدا را از زبان او بشنوند.

² عیسی دو قایق را کنار ساحل دید که ماهیگیران آن پیاده شده بودند تا تورهای خود را بشویند.

³ عیسی به یکی از قایق‌ها که متعلّق به شمعون بود سوار شد و از او تقاضا کرد که کمی از ساحل دور شود و در‌حالی‌که در قایق نشسته بود، به تعلیم مردم پرداخت.

⁴ در پایان صحبت به شمعون گفت: «به قسمت‌های عمیق آب بِران و سپس تو و یارانت تورهایتان را برای صید به آب بیندازید.»

⁵ شمعون جواب داد: «ای استاد، ما تمام شب زحمت کشیدیم و اصلاً چیزی نگرفتیم، امّا حالا که تو می‌فرمایی، من تورها را می‌اندازم.»

⁶ آن‌ها چنین کردند و آن‌قدر ماهی صید کردند که نزدیک بود تورهایشان پاره شود.

⁷ پس به همکاران خود که در قایق دیگر بودند اشاره کردند که به کمک آنان بیایند. ایشان آمدند و هر دو قایق را از ماهی پُر کردند به‌طوری‌که نزدیک بود در آب فروروند.

⁸ وقتی شمعون پطرس متوجّه شد که چه اتّفاقی افتاده است، پیش عیسی زانو زد و عرض کرد: «ای خداوند، از من دور شو، چون من گناه‌کارم.»

⁹ او و همۀ همکارانش از صیدی که شده بود، متحیّر بودند.

¹⁰ همکاران او، یعقوب و یوحنا پسران زِبِدی، نیز همان حال را داشتند. عیسی به شمعون فرمود: «نترس؛ تو از این پس مردم را صید خواهی کرد.»

¹¹ آن‌ها به‌محض این‌که قایق‌ها را به خشکی آوردند، همه‌‌چیز را رها کرده به‌دنبال او رفتند.

شفای یک جذامی

¹² روزی وقتی عیسی در یکی از شهرها بود، مردی جذامی در آنجا حضور داشت. وقتی آن جذامی عیسی را دید، به‌پای او افتاد و از او کمک خواسته گفت: «ای آقا، اگر بخواهی می‌توانی مرا پاک کنی!»

¹³ عیسی دست خود را دراز کرده او را لمس نمود و فرمود: «می‌خواهم، پاک شو!» فوراً جذام او بر طرف شد.

¹⁴ عیسی به او امر فرمود که این موضوع را به کسی نگوید، و افزود: «برو خود را به کاهن نشان بده و به‌خاطر پاک شدنت قربانی‌ای را که موسی حکم کرده است، تقدیم کن تا برای آن‌ها شهادتی باشد.»

¹⁵ امّا عیسی بیش از پیش در تمام آن نواحی شهرت می‌یافت و عدّۀ زیادی گرد می‌آمدند تا سخنان او را بشنوند و از بیماری‌های خود شفا یابند،

¹⁶ امّا او به خارج از شهر می‌رفت تا در تنهایی دعا کند.

شفای یک مفلوج

¹⁷ روزی عیسی مشغول تعلیم بود و پیروان فرقۀ فریسی و علمای یهود که از تمام روستاهای جلیل و از یهودیه و اورشلیم آمده بودند، در اطراف او نشسته بودند و او با قدرتِ خداوند بیماران را شفا می‌داد.

¹⁸ در این هنگام چند مرد دیده شدند که مفلوجی را روی تختی می‌آوردند. آن‌ها سعی می‌کردند او را به داخل بیاورند و در برابر عیسی قرار دهند.

¹⁹ امّا به علّت کثرت جمعیّت نتوانستند راهی پیدا کنند که او را به داخل آورند. بنابراین به پشت‌ِبام رفتند و او را با تُشک از میان سفال‌های سقف پایین فرستادند و در وسط جمعیّت در برابر عیسی قرار دادند.

²⁰ عیسی وقتی ایمان آن‌ها را دید، فرمود: «ای مرد، گناهان تو بخشیده شد.»

²¹ علما و فریسیان در بین خود گفتند: «این کیست که حرف‌های کُفرآمیز می‌زند؟ چه کسی جز خدا می‌تواند گناهان را ببخشد؟»

²² امّا عیسی به افکار آنان پی برده گفت: «چرا چنین افکاری را در دل خود می‌پرورانید؟

²³ آیا گفتن این‌که 'گناهان تو بخشیده شد' آسان‌تر است یا گفتن این‌که 'بلند شو و راه برو؟'

²⁴ امّا من به شما ثابت می‌کنم که پسر انسان‌ در روی زمین اختیار آمرزیدن گناهان را دارد.» پس به آن مرد مفلوج گفت: «به تو می‌گویم بلند شو، تُشک خود را بردار و به خانۀ خود برو!»

²⁵ او فوراً پیش چشم آنان روی پای‌های خود برخاست، تشکی را که روی آن خوابیده بود برداشت و خدا را حمدگویان به خانه رفت.

²⁶ همه غرق در حیرت شدند و خدا را حمد کرده با ترس می‌گفتند: «امروز چیزهای عجیبی دیدیم.»

دعوت لاوی خراجگیر

²⁷ بعد از آنکه عیسی بیرون رفت، متوجّه باجگیری به نام لاوی شد که در محل دریافت عوارض نشسته بود. به او فرمود: «به‌دنبال من بیا.»

²⁸ او برخاست، همه‌‌چیز را واگذاشت و به‌دنبال عیسی رفت.

²⁹ لاوی برای عیسی در خانۀ خود مهمانی بزرگی ترتیب داد. عدّۀ زیادی از باجگیران و اشخاص دیگر با عیسی و شاگردانش سر سفره نشسته بودند.

³⁰ فریسیان و علمای آن‌ها از شاگردان عیسی ایراد گرفتند و گفتند: «چرا شما با خراج‌گیران و خطاکاران می‌خورید و می‌نوشید؟»

³¹ عیسی به آنان جواب داد: «تندرستان احتیاج به طبیب ندارند، بلکه بیماران.

³² من نیامده‌ام تا نیکوکاران بلکه خطاکاران را به توبه دعوت کنم.»

دربارۀ روزه

³³ آنان به او گفتند: «شاگردان یحیی اغلب اوقات روزه می‌گیرند و دعا می‌کنند، شاگردان فریسیان هم‌ چنین می‌کنند، امّا شاگردان تو می‌خورند و می‌نوشند.»

³⁴ عیسی به ایشان پاسخ داد «آیا شما می‌توانید دوستان داماد را در‌حالی‌که داماد با ایشان است، به روزه گرفتن مجبور کنید؟

³⁵ امّا زمانی می‌آید که داماد از ایشان گرفته خواهد شد؛ در آن روزها ایشان نیز روزه خواهند گرفت.»

³⁶ همچنین برای آنان این مَثَل را آورد: «هیچ‌کس از یک لباس نو تکّه‌ای نمی‌بُرد تا با آن، لباس کهنه‌ای را وصله کند. اگر چنین کند، هم آن لباس نو پاره می‌شود و هم وصلۀ نو مناسب لباس کهنه نیست.

³⁷ همچنین هیچ‌کس شراب تازه را در مَشک‌های کهنه نمی‌ریزد. اگر بریزد، شراب تازه مشک‌ها را می‌ترکاند، شراب به هدر می‌رود و مشک‌ها نیز از بین خواهند رفت.

³⁸ آری، باید شراب تازه را در مَشک‌های نو ریخت.

³⁹ هیچ‌کس پس از نوشیدن شراب کهنه، شراب تازه نمی‌خواهد چون می‌گوید که شراب کهنه بهتر است.»