لاویان 24 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

نگهداری از چراغ‌ها

¹ خداوند به موسی گفت:

² «به قوم اسرائیل دستور بده که روغن زیتون خالص را برای چراغ‌های خیمهٔ مقدّس بیاورند و چراغ‌ها همیشه روشن باشند.

³ هارون هر شامگاه چراغ‌های چراغدان‌های طلای خالص را که در بیرون پردهٔ مقدّس‌ترین مکان مقابل صندوق پیمان قرار دارند، آماده و تا صبح همیشه روشن نگه دارد. این قانونی جاودانی برای تمام نسل‌های شما است.

⁴ چراغدان‌های طلای خالص باید همیشه در حضور خداوند آماده نگه داشته شوند.

نان مقدّس

⁵ «با دوازده کیلوگرم آرد مرغوب، دوازده قرص نان بپزید

⁶ و آن‌ها را در دو ردیف شش تایی بر سر میزی که از طلای خالص ساخته شده است و در حضور من قرار دارد، بگذارید.

⁷ بر هر ردیف نان، کُندُر خالص بگذارید تا به‌عنوان نشانه‌ای از نان بر آتش به حضور من تقدیم شود.

⁸ در آینده، در هر سَبَّت این نان باید به حضور خداوند تقدیم شود. این وظیفۀ بنی‌اسرائیل است، پیمانی برای همیشه.

⁹ این نان به هارون و پسرانش تعلّق دارد؛ آن‌ها را باید در مکانی مقدّس بخورند، زیرا این هدیه از مقدّس‌ترین هدایایی است که بر آتش به‌ حضور من تقدیم می‌شود؛ این یک قانون ابدی است.»

مجازات کُفر گفتن

¹⁰ روزی مردی که پدرش مصری و مادرش اسرائیلی بود، به میان قوم رفت و میان او و یک مرد اسرائیلی نزاعی درگرفت.

¹¹ این مرد که نام مادرش شِلومیت دختر دِبْری از طایفه دان بود، به خداوند کُفر و ناسزا گفت. پس او را نزد موسی آوردند.

¹² او را توقیف کردند تا ببینند خواست خداوند برای او چیست.

¹³ خداوند به موسی گفت:

¹⁴ «آن مرد را از اردوگاه بیرون ببرید و همۀ کسانی‌ که کُفر گفتن او را شنیدند، دست‌های خود را بر او بگذارند؛ سپس تمام قوم اسرائیل او را سنگسار کنند.

¹⁵ به قوم اسرائیل بگو که هرکسی که به خدای خود کُفر بگوید، به سزای عملش برسد

¹⁶ و تمام بنی‌اسرائیل او را سنگسار کنند. این قانون شامل حال هر کسی است که به نام مقدّس خداوند کُفر بگوید، خواه اسرائیلی باشد، خواه غریبه‌ای که در بین آن‌ها زندگی می‌کند.

¹⁷ «هر‌کس مرتکب قتل گردد، باید کشته شود.

¹⁸ اگر کسی حیوانی را که متعلّق به او نیست بکُشد، باید عوض آن‌ را به صاحبش بدهد، جان به‌عوض جان.

¹⁹ «هرگاه شخصی به کس دیگری صدمه برساند، باید خودش همان صدمه را ببیند:

²⁰ شکستگی به‌عوض شکستگی، چشم به‌عوض چشم، دندان به‌عوض دندان. هر صدمه‌ای که رسانده است، باید برخود او وارد شود.

²¹ هرکسی که یک حیوان را بکُشد، باید عوض آن‌ را بدهد و اگر شخص دیگری را بکُشد، خودش باید کشته شود.

²² این قانون هم برای بنی‌اسرائیل و هم برای غریبه‌ها است؛ زیرا من یَهْوه، خدای شما هستم.»

²³ پس موسی این‌ها را به مردم گفت و آنگاه آن مردی را که کُفر گفته بود، به بیرون اردوگاه برده سنگسار کردند. به‌این‌ترتیب، بنی‌اسرائیل مطابق فرمان خداوند عمل نمودند.