یوشع 17 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

سهم طایفۀ منسی غربی

¹ یک‌ سهم از زمینی که در غرب رود اُردن بود، به طایفۀ مَنَسی پسر اوّل یوسف داده شد. به ماخیر پدر جِلعاد، پسر اوّل مَنَسی که یک قهرمان مبارز بود، جِلعاد و باشان را در شرق رود اُردن دادند.

² زمینی که در غرب رود اُردن بود، به خاندان‌های اَبیعِزر، هالک، اَسْریئیل، شِکیم، خِفِر و شِمیداع که پسران مَنَسی، پسر یوسف، بودند، داده شد.

³ صِلُفِحاد پسر خِفِر پسر جِلعاد پسر ماخیر پسر مَنَسی، پسری نداشت، بلکه دارای چند دختر بود به نام‌های، مَحلَه، نوعَه، حُجلَه، ‌مِلْکَه و حُجلَه.

⁴ آن‌ها نزد اِلعازار کاهن و یوشع پسر نون و رهبران بنی‌اسرائیل رفته گفتند: «خداوند به موسی فرموده بود که به ما هم زمینی در بین خویشاوندان مرد ما داده شود.» پس به آن‌ها نیز مانند برادران ایشان سهمی‌ داده شد.

⁵ به‌این‌ترتیب، طایفۀ مَنَسی به‌غیراز جِلعاد و باشان، ده سهم دیگر از زمین را در شرق رود اُردن مالک شدند،

⁶ چون دختران طایفۀ مَنَسی ملکیّت خود را در بین مردان طایفه به دست آوردند. زمین جِلعاد به سایر مردان طایفۀ مَنَسی داده شد.

⁷ وسعت زمین طایفۀ مَنَسی از اَشیر تا مِکمِتَت که در شرق شِکیم است، می‌رسید و از آنجا به‌طرف جنوب تا منطقه‌ای که مردم عِین‌تَفوح زندگی می‌کردند، ادامه داشت.

⁸ سرزمین تَفوح متعلّق به طایفۀ مَنَسی بود. امّا شهر تَفوح واقع در سرحد مَنَسی، به طایفۀ اِفرایِم تعلّق داشت.

⁹ سرحد مَنَسی تا وادی قانَه می‌رسید. شهرهای جنوب وادی، گرچه در سرزمین مَنَسی قرار داشتند، ولی به طایفۀ اِفرایِم تعلّق داشتند. سرحد مَنَسی به‌طرف شمال وادی رفته به دریای مدیترانه ختم می‌شد.

¹⁰ اِفرایِم در جنوب، مَنَسی در شمال و دریای مدیترانه در سرحد غربی آن‌ها واقع بود. اَشیر به سمت شمال‌غرب و یِساکار به‌طرف شمال‌ شرق قرار داشت.

¹¹ در سرزمین یِساکار و اَشیر، این شهرها با روستاهای آن‌ها متعلّق به طایفۀ مَنَسی بودند: بِیت‌شان، یبلعام، دُر، عِین‌دور، تَعَناک و مِجِدّو.

¹² مردم مَنَسی نتوانستند ساکنان آن شهرها را بیرون برانند، پس کنعانیان به زندگی در آنجا ادامه دادند.

¹³ حتّی هنگامی‌که قوم اسرائیل قوی‌تر شدند، تمام کنعانیان را از آنجا نراندند، ولی آن‌ها را به کار اجباری وادار کردند.

اعتراض طایفۀ یوسف

¹⁴ مردم طایفۀ یوسف به یوشع گفتند: «چرا به ما فقط یک‌ سهم دادی، در‌حالی‌که از برکت خداوند، جمعیّت ما بسیار گردیده و قومی‌ بزرگ شده‌ایم.»

¹⁵ یوشع به آن‌ها گفت: «اگر جمعیّت شما زیاد است و ناحیه کوهستانی اِفرایِم برایتان کافی نیست، به سرزمین فِرزّیان‌ و رِفائیان بروید و جنگل آنجا را برای خود صاف کنید.»

¹⁶ آن‌ها جواب دادند: «آن کوهستان برای ما کفایت نمی‌کند، ولی کنعانیانی که در دشت سکونت دارند، چه در بِیت‌شان و چه در دشت یِزرِعیل، همگی دارای ارّابه‌های جنگی آهنی هستند.»

¹⁷ آنگاه یوشع به مردم طایفۀ یوسف یعنی اِفرایِم و مَنَسی گفت: «می‌دانم که جمعیّت شما زیاد است و صاحب قدرت هستید و باید سهم زیادتری داشته باشید؛

¹⁸ پس کوهستان از آن شما باشد. اگرچه آنجا منطقۀ جنگلی است، شما می‌توانید جنگل را صاف کنید و مالک آن شوید. هرچند، کنعانیان ارّابه‌های جنگی آهنی دارند و قوی هستند، شما می‌توانید آن‌ها را از آنجا بیرون کنید.»