یوحنا 20 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

قبر خالی

¹ در سحرگاه نخستین روز هفته وقتی هوا هنوز تاریک بود، مریم مجدلیه بر سر قبر آمد و دید که سنگ از جلوی قبر برداشته شده است.

² او دوان‌دوان نزد شمعون پطرس و آن شاگردی که عیسی او را دوست می‌داشت رفت و به آن‌ها گفت: «خداوند را از قبر برده‌اند و نمی‌دانیم او را کجا گذاشته‌اند!»

³ پس پطرس و آن شاگرد دیگر به‌راه افتاده به‌طرف قبر رفتند.

⁴ هر دو با هم می‌دویدند، ولی آن شاگرد دیگر از پطرس جلو افتاد و اوّل به سر قبر رسید.

⁵ او خم شده به داخل قبر نگاه کرد و کفن را دید که در آنجا قرار داشت، ولی به داخل قبر نرفت.

⁶ بعد شمعون پطرس هم رسید و به داخل قبر رفت. او هم کفن را دید که در آنجا قرار داشت

⁷ و آن دستمالی که روی سر عیسی بود در کنار کفن نبود، بلکه پیچیده شده و دور از آن در گوشه‌ای گذاشته شده بود.

⁸ بعد، آن شاگردی هم که ابتدا به قبر رسیده بود به داخل رفت، آن‌ را دید و ایمان آورد،

⁹ زیرا تا آن‌وقت آن‌ها این نوشتهٔ کتب مقدّس را نفهمیده بودند که او باید بعد از مرگ دوباره زنده شود.

¹⁰ پس آن دو شاگرد به منزل خود بازگشتند.

ظاهر شدن عیسی به مریم مجدلیه

¹¹ امّا مریم در خارج قبر ایستاده بود و گریه می‌کرد. همان‌طور که او اشک می‌ریخت، خم شد و به داخل قبر نگاه کرد

¹² و دو فرشتۀ سفیدپوش را دید که در جایی‌که بدن عیسی را گذاشته بودند، یکی نزدیک سر و دیگری نزدیک پا نشسته بودند.

¹³ آن‌ها به او گفتند: «ای زن، چرا گریه می‌کنی؟» او پاسخ داد: «خداوندِ مرا برده‌اند و نمی‌دانم او را کجا گذاشته‌اند.»

¹⁴ وقتی مریم این‌ را گفت، به عقب برگشت و عیسی را دید که در آنجا ایستاده است ولی او را نشناخت.

¹⁵ عیسی به او گفت: «ای زن، چرا گریه می‌کنی؟ دنبال چه کسی می‌گردی؟» مریم به گمان این‌که او باغبان است، به او گفت: «ای آقا، اگر تو او را برده‌ای، به من بگو او را کجا گذاشته‌ای تا من او را ببرم.»

¹⁶ عیسی گفت: «ای مریم!» مریم برگشت و به زبان عبری گفت: «ربونی!» (یعنی ای استاد).

¹⁷ عیسی به او گفت: «مرا لمس نکن، زیرا هنوز نزد پدر بالا نرفته‌ام، امّا نزد برادران من برو و به آنان بگو که اکنون نزد پدر خود و پدر شما و خدای خود و خدای شما بالا می‌روم.»

¹⁸ مریم مجدلیه نزد شاگردان رفت و به آن‌ها گفت: «من خداوند را دیده‌ام.» و سپس پیغام او را به آنان رسانید.

ظاهرشدن عیسی به شاگردان

¹⁹ در غروب همان روز، وقتی شاگردان از ترس سران یهود در پشت درهای بسته دور هم جمع شده بودند، عیسی آمده در میان آنان ایستاد و گفت: «سلام بر شما باد!»

²⁰ و بعد دست‌ها و پهلوی خود را به آنان نشان داد. وقتی شاگردان، خداوند را دیدند، بسیار شاد شدند.

²¹ عیسی دوباره گفت: «سلام بر شما باد! همان‌طور که پدر مرا فرستاد، من نیز شما را می‌فرستم.»

²² بعد از گفتن این سخن، عیسی بر آنان دمید و گفت: «روح‌القدس را بیابید.

²³ گناهان کسانی را که ببخشید، بخشیده خواهد شد و گناهان کسانی را که نبخشید، بخشیده نخواهد شد.»

عیسی و توما

²⁴ یکی از دوازده شاگرد یعنی توما که به معنی دوقلو است، موقعی که عیسی آمد با آن‌ها نبود.

²⁵ پس سایر شاگردان به او گفتند: «ما خداوند را دیده‌ایم!» توما به آن‌ها گفت: «من تا جای میخ‌ها را در دستش نبینم و انگشت خود را در جای میخ‌ها و دستم را در پهلویش نگذارم، باور نخواهم کرد.»

²⁶ بعد از هشت روز، وقتی شاگردان بار دیگر با هم بودند و توما هم با آنان بود، با وجود این‌که درها بسته بود، عیسی به درون آمد و در میان آنان ایستاده گفت: «سلام بر شما باد!»

²⁷ و بعد به توما گفت: «انگشت خود را به اینجا بگذار و دست‌های مرا ببین؛ سپس دست خود را بر پهلوی من بگذار و دیگر بی‌ایمان نباش، بلکه ایمان داشته باش.»

²⁸ توما گفت: «ای خداوندِ من، و ای خدای من!»

²⁹ عیسی گفت: «آیا تو به‌خاطر این‌که مرا دیده‌ای ایمان آوردی؟ خوشا به حال کسانی‌ که مرا ندیده‌اند و ایمان می‌آورند.»

مقصود از نوشتن این کتاب

³⁰ عیسی معجزات بسیار دیگری در حضور شاگردان خود انجام داد که در این کتاب نوشته نشد.

³¹ ولی همین‌قدر نوشته شد تا شما ایمان بیاورید که عیسی، مسیح و پسر خدا است و تا ایمان آورده در نام او صاحب حیات جاودان شوید.