یوحنا 17 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

دعا برای شاگردان

¹ پس از این سخنان، عیسی به‌سوی آسمان نگاه کرد و گفت: «ای پدر، آن ساعت رسیده است. پسر خود را جلال ده تا پسرت نیز تو را جلال دهد،

² زیرا تو اختیار تمام انسان‌ها را به دست او سپرده‌ای تا به همۀ کسانی‌ که تو به او بخشیده‌ای حیات جاودان بدهد.

³ این است حیات جاودان که آن‌ها تو را خدای واحد حقیقی و عیسای مسیح را که تو فرستاده‌ای بشناسند.

⁴ من تو را با به‌ انجام رساندن کاری که به من سپرده بودی در روی زمین جلال دادم

⁵ و اکنون ای پدر، مرا در پیشگاه خود جلال بده، همان جلالی که پیش از آفرینش جهان در نزد تو داشتم.

⁶ «من تو را به آن کسانی‌ که تو از میان جهانیان به من بخشیدی شناسانیدم. آنان متعلّق به تو بودند و تو آنان را به من بخشیدی و آن‌ها مطابق کلام تو عمل کرده‌اند.

⁷ اکنون آن‌ها می‌دانند که آنچه به من دادی واقعاً از جانب تو است.

⁸ زیرا آن کلامی را که تو به من دادی، به آنان دادم و آن‌ها هم آن‌ را قبول کردند. آن‌ها این حقیقت را می‌دانند که من از نزد تو آمده‌ام و ایمان دارند که تو مرا فرستاده‌ای.

⁹ «من برای آن‌ها دعا می‌کنم، نه برای جهان. من برای کسانی‌ که تو به من داده‌ای دعا می‌کنم، زیرا آن‌ها از آنِ تو هستند.

¹⁰ آنچه من دارم از آنِ تو است و آنچه تو داری از آن من است و جلال من در آن‌ها آشکار شده است.

¹¹ من بیش از این در جهان نمی‌مانم ولی آن‌ها هنوز در جهان هستند و من نزد تو می‌آیم. ای پدر مقدّس، باقدرت نام خود کسانی را که به من داده‌ای، حفظ فرما تا آن‌ها یک باشند همان‌طوری‌که ما یک هستیم.

¹² در مدّتی که با آنان بودم، باقدرت نام تو کسانی را که به من بخشیدی حفظ کردم و هیچ‌یک از آنان هلاک نشد جز آن کسی‌ که مستحق هلاکت بود تا آنچه نوشته شده است تحقّق یابد.

¹³ ولی حال نزد تو می‌آیم و این سخنان را اکنون که در جهان هستم می‌گویم تا شادی مرا در خود به حدّ کمال داشته باشند.

¹⁴ من کلام تو را به آنان رسانیده‌ام، امّا چون آن‌ها مانند من به این جهان تعلّق ندارند، جهان از آنان نفرت دارد.

¹⁵ من از تو درخواست نمی‌کنم که آنان را از جهان ببری بلکه تا آنان را از آن شریر محافظت فرمایی.

¹⁶ ایشان متعلّق به این جهان نیستند، همان‌طور که من متعلّق به این جهان نیستم.

¹⁷ آنان را به‌وسیلهٔ حقیقت خود تقدیس نما؛ کلام تو حقیقت است.

¹⁸ همان‌طور که تو مرا به جهان فرستادی، من نیز آنان را به جهان فرستادم.

¹⁹ و اکنون به‌خاطر آنان، خود را تقدیس می‌نمایم تا آنان نیز درحقیقت تقدیس گردند.

²⁰ «نه فقط برای آنان دعا می‌کنم، بلکه برای کسانی هم که به‌وسیلهٔ پیام آنان به من ایمان خواهند آورد دعا می‌کنم

²¹ تا همهٔ آن‌ها یک باشند. همان‌طور که تو ای پدر در من هستی و من در تو، آن‌ها نیز در ما یک باشند، تا جهان ایمان بیاورد که تو مرا فرستاده‌ای.

²² و من آن جلالی را که تو به من داده‌ای به آنان دادم تا آن‌ها یک باشند همان‌طور که ما یک هستیم؛

²³ من در آنان و تو در من، تا آن‌ها به‌طور کامل یک باشند و تا جهان بداند که تو مرا فرستادی و آن‌ها را دوست داری همان‌طور که مرا دوست داری.

²⁴ «ای پدر می‌خواهم آن‌هایی را که تو به من بخشیدی در همان جایی باشند که من هستم، تا جلالی را که تو به من دادی ببینند، چون تو مرا قبل از آفرینش جهان دوست می‌داشتی.

²⁵ ای پدر عادل، اگرچه جهان تو را نشناخته است، من تو را شناخته‌ام و این‌ها می‌دانند که تو مرا فرستادی.

²⁶ من تو را به آنان شناسانیدم، و باز خواهم شناسانید تا آن محبّتی که تو نسبت به من داشته‌ای، در آن‌ها باشد و من نیز در آن‌ها باشم.»