یوحنا 13 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

شستن پای‌های شاگردان

¹ یک روز قبل از عید فِصَح بود. عیسی می‌دانست که ساعت آن فرارسیده است که این جهان را ترک کند و نزد پدر برود. او که همیشه متعلّقان خود را در این جهان محبّت می‌نمود، آن‌ها را تا به آخر محبّت کرد.

² وقت شام خوردن بود و شیطان از پیش در دل یهودای اَسخَریوطی نهاده بود که عیسی را تسلیم نماید.

³ عیسی که می‌دانست پدر همه‌‌چیز را به دست او سپرده و از نزد خدا آمده است و نزد او می‌رود،

⁴ از سر سفره برخاسته ردای خود را کنار گذاشت و حوله‌ای گرفته به کمر بست.

⁵ سپس در لگنی آب ریخت و شروع کرد به شستن پای‌های شاگردان و خشک‌کردن آن‌ها با حوله‌ای که به کمر بسته بود.

⁶ وقتی به شمعون پطرس رسید، او به عیسی گفت: «ای خداوند، آیا تو می‌خواهی پای‌های مرا بشویی؟»

⁷ عیسی در جواب گفت: «تو اکنون نمی‌فهمی من چه می‌کنم، ولی بعداً خواهی فهمید.»

⁸ پطرس گفت: «هرگز پای‌های مرا نخواهی شست.» عیسی پاسخ داد: «اگر پای‌های تو را نشویم، با من سهمی نخواهی‌ داشت.»

⁹ شمعون پطرس گفت: «پس ای خداوند، نه‌تنها پای‌های مرا بلکه دست‌ها و سرم را نیز بشوی.»

¹⁰ عیسی گفت: «کسی‌ که حمام کرده احتیاجی به شست‌وشو ندارد، مگر به شستن پای‌هایش. او از سر تا پا تمیز است و شما پاک هستید، ولی نه همه.»

¹¹ چون او می‌دانست چه کسی او را تسلیم خواهد کرد؛ به همین دلیل گفت همۀ شما پاک نیستید.

¹² بعد از آنکه پای‌های آنان را شست و ردای خود را پوشید و دوباره سر سفره نشست، از آن‌ها پرسید: «آیا فهمیدید برای شما چه کردم؟

¹³ شما مرا استاد و خداوند خطاب می‌کنید و درست هم می‌گویید، زیرا که چنین هستم.

¹⁴ پس اگر من که استاد و خداوند شما هستم، پای‌های شما را شسته‌ام، شما هم باید پای‌های یکدیگر را بشویید.

¹⁵ به شما نمونه‌ای دادم تا همان‌طور که من با شما رفتار کردم، شما هم رفتار کنید.

¹⁶ درحقیقت به شما می‌گویم که هیچ غلامی از ارباب خود و هیچ قاصدی از فرستندۀ خویش بزرگ‌تر نیست.

¹⁷ حال که این‌ها را دانستید، خوشا به حال شما اگر به آن‌ها عمل نمایید.

¹⁸ «آنچه می‌گویم مربوط به همۀ شما نیست. من کسانی را که برگزیده‌ام می‌شناسم. امّا این نوشته باید تحقّق یابد، 'آن‌کس که با من نان می‌خورد، بر ضد من برخاسته است.'

¹⁹ اکنون پیش از وقوع آن، این‌ را به شما می‌گویم تا وقتی واقع شد، ایمان آورید که من هستم.

²⁰ درحقیقت به شما می‌گویم هرکه فرستادۀ مرا بپذیرد، مرا پذیرفته است و هرکه مرا بپذیرد، فرستندۀ مرا پذیرفته است.»

پیشگویی دربارۀ تسلیم‌شدن

²¹ وقتی عیسی این‌ را گفت، به‌شدّت مضطرب شد و به‌طور آشکار فرمود: «درحقیقت به شما می‌گویم که یکی از شما مرا تسلیم خواهد کرد.»

²² شاگردان با شک و تردید به یکدیگر نگاه می‌کردند، زیرا نمی‌دانستند این‌ را دربارۀ کدام‌یک از آن‌ها می‌گوید.

²³ یکی از شاگردان که عیسی او را دوست می‌داشت، پهلوی او نشسته بود.

²⁴ پس شمعون پطرس با اشاره از او خواست از عیسی بپرسد که او دربارۀ کدام‌یک از آن‌ها صحبت می‌کند.

²⁵ بنابراین، آن شاگرد به عیسی نزدیک‌تر شده از او پرسید: «ای خداوند، او کیست؟»

²⁶ عیسی پاسخ داد: «آن کسی که این تکّۀ نان را پس از فروبردن در کاسه به او می‌دهم، او همان شخص است.» پس وقتی تکّۀ نان را به داخل کاسه فروبرد، آن‌ را به یهودا پسر شمعون اَسخَریوطی داد.

²⁷ همین‌که یهودا لقمه را گرفت، شیطان وارد وجود او شد. عیسی به او گفت: «آنچه را که باید انجام دهی، زودتر بکن.»

²⁸ ولی هیچ‌یک از کسانی‌ که بر سر سفره بودند، نفهمید منظور او از این سخن چه بود.

²⁹ بعضی گمان کردند که چون یهودا مسئول کیسۀ پول بود، عیسی به او می‌گوید که هرچه برای عید لازم دارند، خریداری نماید و یا چیزی به فقرا بدهد.

³⁰ به‌محض این‌که یهودا لقمه را گرفت، بیرون رفت. و شب بود.

فرمان تازه

³¹ وقتی یهودا بیرون رفت، عیسی گفت: «اکنون پسر انسان جلال می‌یابد و خدا در او جلال می‌یابد.

³² و اگر خدا در او جلال یابد، خدا نیز او را جلال خواهد داد و این جلال به‌زودی شروع خواهد شد.

³³ ای فرزندان من، زمانی کوتاه با شما هستم. آنگاه به‌دنبال من خواهید گشت و همان‌طور که به سران یهود گفتم، اکنون به شما هم می‌گویم، آن جایی‌که من می‌روم، شما نمی‌توانید بیایید.

³⁴ به شما فرمان تازه‌ای می‌دهم: یکدیگر را دوست بدارید. همان‌طور که من شما را دوست داشته‌ام، شما نیز یکدیگر را دوست بدارید.

³⁵ اگر یکدیگر را دوست داشته باشید، همه خواهند فهمید که شاگردان من هستید.»

پیشگویی انکار پطرس

³⁶ شمعون پطرس به او گفت: «ای خداوند، کجا می‌روی؟» عیسی پاسخ داد: «تو حالا نمی‌توانی به جایی‌که من می‌روم بیایی، امّا بعدها خواهی آمد.»

³⁷ پطرس گفت: «ای خداوند، چرا نمی‌توانم همین حالا به‌دنبال تو بیایم؟ من حاضرم جان خود را به‌خاطر تو بدهم.»

³⁸ عیسی به او جواب داد: «آیا حاضری جان خود را به‌خاطر من بدهی؟ یقین بدان که پیش از بانگ خروس، سه بار مرا انکار خواهی کرد.»