یوحنا 11 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

مرگ ایلعازَر

¹ مردی به نام ایلعازَر، از اهالی بِیت‌عَنْیا یعنی دهکدۀ مریم و خواهرش مرتا، بیمار بود.

² مریم همان کسی بود که به پای‌های خداوند عطر ریخت و آن‌ها را با گیسوان خود خشک کرد، و اکنون برادرش ایلعازَر بیمار بود.

³ پس خواهرانش برای عیسی پیغام فرستاده گفتند: «ای خداوند، دوست عزیز تو بیمار است.»

⁴ وقتی عیسی این‌ را شنید، گفت: «این بیماری به مرگ او منجر نخواهد شد، بلکه وسیله‌ای برای جلال خدا است تا پسر خدا نیز از این راه جلال یابد.»

⁵ عیسی مرتا و خواهر او و ایلعازَر را دوست می‌داشت.

⁶ ولی وقتی از بیماری ایلعازَر باخبر شد، دو روز دیگر در جایی‌که بود توقّف کرد

⁷ و سپس به شاگردانش گفت: «بیایید باز به یهودیه برویم.»

⁸ شاگردان به او گفتند: «ای استاد، همین تازگی مردم آنجا می‌خواستند تو را سنگسار کنند. حالا می‌خواهی به آنجا برگردی؟»

⁹ عیسی پاسخ داد: «آیا یک روز دوازده ساعت نیست؟ کسی‌ که در روز راه می‌رود لغزش نمی‌خورد زیرا نور این جهان را می‌بیند.

¹⁰ امّا اگر کسی در شب راه برود می‌لغزد، زیرا در او هیچ نوری وجود ندارد.»

¹¹ عیسی این‌ را گفت و افزود: «دوست ما ایلعازَر خوابیده است، امّا من می‌روم تا او را بیدار کنم.»

¹² شاگردان گفتند: «ای خداوند، اگر او خواب باشد، حتماً خوب خواهد شد.»

¹³ عیسی از مرگ او سخن می‌گفت امّا آن‌ها تصوّر کردند مقصود او خواب معمولی است.

¹⁴ آنگاه عیسی به‌طور واضح به آن‌ها گفت: «ایلعازَر مُرده است.

¹⁵ به‌خاطر شما خوشحالم که آنجا نبودم چون حالا می‌توانید ایمان بیاورید. بیایید نزد او برویم.»

¹⁶ توما که او را دوقلو می‌گفتند، به سایر شاگردان گفت: «بیایید ما هم برویم تا با او بمیریم.»

عیسی قیامت و حیات است

¹⁷ وقتی عیسی به آنجا رسید، دریافت چهار روز است که ایلعازَر را دفن کرده‌اند.

¹⁸ بِیت‌عَنْیا کمتر از سه کیلومتر از اورشلیم فاصله داشت

¹⁹ و بسیاری از اهالی یهودیه نزد مرتا و مریم آمده بودند تا به‌خاطر مرگ برادرشان آن‌ها را تسلّی دهند.

²⁰ مرتا به‌محض این‌که شنید عیسی در راه است، به استقبال او رفت ولی مریم در خانه ماند.

²¹ مرتا به عیسی گفت: «خداوندا، اگر تو اینجا بودی، برادرم نمی‌مُرد.

²² باوجوداین می‌دانم که الآن هم هرچه از خدا بخواهی به تو عطا خواهد کرد.»

²³ عیسی گفت: «برادرت باز زنده خواهد شد.»

²⁴ مرتا گفت: «می‌دانم که او در روز قیامت زنده خواهد شد.»

²⁵ عیسی گفت: «من قیامت و حیات هستم. کسی‌ که به من ایمان بیاورد، حتّی اگر بمیرد، حیات خواهد داشت؛

²⁶ هر کسی‌ که زنده باشد و به من ایمان بیاورد هرگز نخواهد مرد. آیا این‌ را باور می‌کنی؟»

²⁷ مرتا گفت: «آری، خداوندا! من ایمان دارم که تو مسیح و پسر خدا هستی، همان که می‌بایست به جهان بیاید.»

عیسی گریه می‌کند

²⁸ مرتا پس از این‌که این‌ را گفت رفت و خواهر خود مریم را صدا کرد و به‌طور پنهانی به او گفت: «استاد آمده است و تو را می‌خواهد.»

²⁹ وقتی مریم این‌ را شنید، فوراً بلند شد و به‌طرف عیسی رفت.

³⁰ عیسی هنوز به دهکده نرسیده بود، بلکه در همان جایی بود که مرتا به دیدن او رفته بود.

³¹ مردمی که برای تسلّی‌دادن به مریم در خانه بودند، وقتی دیدند که او برخاست و باعجله بیرون رفت، به‌دنبال او رفتند زیرا گمان کردند که او می‌خواهد به سر قبر برود تا در آنجا گریه کند.

³² همین‌که مریم به‌ جایی‌که عیسی بود آمد و او را دید، به پای‌های او افتاده گفت: «خداوندا، اگر در اینجا بودی برادرم نمی‌مُرد.»

³³ عیسی وقتی او و مردمی را که همراه او بودند گریان دید، از دل آهی کشید و سخت متأثّر شد

³⁴ و پرسید: «او را کجا گذاشته‌اید؟» جواب دادند: «خداوندا، بیا و ببین.»

³⁵ اشک از چشمان عیسی سرازیر شد.

³⁶ یهودیان گفتند: «ببینید چقدر او را دوست داشت!»

³⁷ امّا بعضی گفتند: «آیا این مرد که چشمان آن نابینا را باز کرد، نمی‌توانست کاری بکند که جلوی مرگ ایلعازَر را بگیرد؟»

ایلعازَر زنده می‌شود

³⁸ پس عیسی در‌حالی‌که از دل آه می‌کشید به سر قبر آمد. قبر غاری بود که سنگی جلوی آن گذاشته بودند.

³⁹ عیسی گفت: «سنگ را بردارید.» مرتا خواهر ایلعازَر گفت: «خداوندا، الآن چهار روز از مرگ او می‌گذرد و متعفّن شده است.»

⁴⁰ عیسی به او گفت: «آیا به تو نگفتم که اگر ایمان داشته باشی، جلال خدا را خواهی دید؟»

⁴¹ پس سنگ را از جلوی قبر برداشتند. آنگاه عیسی به آسمان نگاه کرد و گفت: «ای پدر، تو را شکر می‌کنم که سخن مرا شنیده‌ای.

⁴² من می‌دانم که تو همیشه سخن مرا می‌شنوی، ولی به‌خاطر کسانی‌ که اینجا ایستاده‌اند، این‌ را گفتم تا آن‌ها ایمان بیاورند که تو مرا فرستاده‌ای.»

⁴³ پس از این سخنان، عیسی با صدای بلند فریاد زد: «ای ایلعازَر، بیرون بیا!»

⁴⁴ آن مُرده، در‌حالی‌که دست‌ها و پای‌هایش با کفن بسته شده و صورتش با دستمال پوشیده بود، بیرون آمد. عیسی به آن‌ها گفت: «او را باز کنید و بگذارید برود.»

توطئه علیه عیسی

⁴⁵ بسیاری از مردمی که برای دیدن مریم آمده بودند، وقتی آنچه را که عیسی انجام داد مشاهده کردند، به او ایمان آوردند.

⁴⁶ امّا بعضی از آن‌ها نزد فریسیان رفتند و کارهایی را که عیسی انجام داده بود به آن‌ها گزارش دادند.

⁴⁷ فریسیان و سران کاهنان با شورای بزرگ یهود جلسه‌ای تشکیل دادند و گفتند: «چه باید کرد؟ این مرد معجزات زیادی می‌کند.

⁴⁸ اگر او را همین‌طور آزاد بگذاریم، همۀ مردم به او ایمان خواهند آورد و آن‌وقت رومیان خواهند آمد و معبدِ بزرگ و ملّت ما را از میان خواهند برد.»

⁴⁹ یکی از آن‌ها یعنی قیافا که در آن سال کاهن اعظم بود، گفت: «شما اصلاً چیزی نمی‌دانید.

⁵⁰ متوجّه نیستید که برای شما بهتر است یک ‌نفر به‌خاطر قوم بمیرد تا این‌که ملّت ما به کلّی نابود شود.»

⁵¹ او این سخن را از خود نگفت، بلکه چون در آن سال کاهن اعظم بود، پیشگویی کرد که عیسی می‌باید در راه قوم بمیرد،

⁵² و نه‌تنها در راه آن قوم بلکه تا فرزندان خدا را که پراکنده هستند در یک بدن جمع کند.

⁵³ از آن روز به بعد، آن‌ها توطئه قتل او را چیدند.

⁵⁴ بعد از آن عیسی دیگر آشکارا در یهودیه رفت‌و‌آمد نمی‌کرد، بلکه از آنجا به شهری به نام اِفرایِم در ناحیه‌ای نزدیک بیابان رفت و با شاگردان خود در آنجا ماند.

⁵⁵ عید فِصَح یهودیان نزدیک بود و جمعیّت بسیاری از آبادی‌های اطراف به اورشلیم آمدند تا قبل از عید خود را تطهیر نمایند.

⁵⁶ آن‌ها در جستجوی عیسی بودند و در معبدِ بزرگ به یکدیگر می‌گفتند: «چه فکر می‌کنید؟ آیا او برای برگزاری جشن خواهد آمد؟ نظر شما چیست؟»

⁵⁷ امّا سران کاهنان و فریسیان دستور داده بودند که هرکه بداند عیسی کجا است باید اطّلاع دهد تا او را دستگیر نمایند.